Merckx, Half Mens, Half Fiets. Verplichte kost voor de post-Merkcx generatie!

Schrijver: William Fotheringham
Titel: Merckx – Half mens, half fiets (2012)

Zijn eerste Tour de France, in 1969, won hij met de nummers twee, Pingeon, en drie, Poulidor, op respectievelijk 17 minuten en 45 seconden en 22 minuten en 13 seconden achterstand. Naast het algemeen klassement won hij ook in de categorieën berg, punten, ploeg, combinatie en strijdlust en zes ritten. De koninginnenrit in de Pyreneeën met de Peyresourde, Aspin, Tourmalet, Aubisque en finish in Mourenx wordt bestempeld als legendarisch. Deze rit is juist ook exemplarisch voor hoe Merckx was als renner. Hij verdubbelde hiermee namelijk zijn acht
minuten voorsprong in het klassement. “Je bent nooit zeker van de overwinning, je kunt altijd een slechte dag hebben, hoeveel voorsprong je ook hebt.” En dan was er nog de eerste serieuze bergetappe waarbij de Ballon D’Alsace werd aangedaan. Door zijn hoge snelheid kwam tien procent van de deelnemers buiten de tijd binnen, waardoor de tourorganisatie besloot de limiet te verlengen.

Eddy Merckx is een renner van vóór mijn tijd, maar tot op de dag van vandaag wel nog steeds de grootste. Dit realiseer ik mij eigenlijk nu pas. Iets dat Fotheringham ook duidelijk naar voren brengt, en terecht, de palmares van Merckx is 445 overwinningen lang. Hij was heer en meester op alle disciplines, specialist in alles. Altijd op zijn eigen strijdlustige manier, aanvallend, la course en tête. Fotheringham heeft er een compleet verhaal van gemaakt waarbij het levensverhaal van Merckx mooi beschreven wordt. Hoe hij tijdens zijn jeugd werd gevormd door het arbeidsethos, school links liet liggen en wilde koersen. Vanuit een buitenwijk van Brussel, waardoor hij noch als Flandrien, noch als Waal gezien werd, verdiende Merckx zijn strepen, ook internationaal.

Met enige verbazing, of eigenlijk ontzag, heb ik het verhaal van Merckx gelezen. Fotheringham weet goed te beschrijven wat de renner Merckx bewoog destijds en haalt hierbij meerdere bronnen aan. De beschrijving van grote overwinningen zijn heerlijk om te lezen. Niet alles verliep vlekkeloos natuurlijk, maar de man was en bleef de onbetwiste nummer één, bijna tien jaar lang. Er zijn denk ik weinig, en waarschijnlijk geen, renners heden ten dage die in zijn schaduw kunnen of mogen staan, los van het feit dat het wielrennen in de loop der jaren sterk veranderd is.

Een must-read wat mij betreft voor eenieder die Eddy Merckx nooit als renner mee heeft mogen maken, om zich eindelijk echt te realiseren wie de beste renner ooit is.