Altijd bij ons!

Terwijl we allemaal zitten te genieten van de mooie duels tijdens de huidige Giro d’Italia, zit er in Belgie een deel van een gezin heel anders naar deze wedstrijd te kijken (zouden ze wel kijken?).

Op de kop af twee jaar geleden overleed Wouter Weylandt na een verschrikkelijke val in een afdaling van de passo del Bocco. Weylandt blijft met zijn pedaal haken achter een stenen paal, klapt tegen het asfalt en schuift nog meters door. Hij overlijdt vrijwel direct aan de gevolgen van een schedelbreuk. Op dat moment is zijn vriendin vijf maand zwanger van een dochtertje. Als eerbetoon aan Wouter zal het nummer 108 nooit meer worden uitgegeven, en wordt hij herdacht op 9 mei. WW 108 Sempre con noi! (altijd bij ons)

Gaan we wat verder terug, dan is het 2003 dat Andrei Kivilev komt te overlijden na een val in Parijs-Nice, en in 1995 komt Casartelli dodelijk ten val in de afdaling van de Porte d’Aspet tijdens de Tour van dat jaar.

De oorzaak tijdens een wedstrijd is 9 van de 10 keer een valpartij, met fatale gevolgen. Maar wat te denken van drie Colombianen (Zarate, Triana en Patino) die tijdens een wedstrijd worden verpletterd door een vrachtwagen die van een hoger gelegen weg naar beneden stort. Onvoorstelbaar…..

Ook zijn er voorbeelden van renners die in het zadel sterven, maar waar de oorzaak geen val is. Een hartinfarct of een hartstilstand is topsporters niet onbekend. Hoe is Tommy Simpson nou eigenlijk precies overleden op de Mont Ventoux, en was het echt drugs of speelde er meer bij Marco Pantani? Gelukkig zijn er ook renners die een hartinfarct wel overleven, bijvoorbeeld Alberto Contador.

In voorbereidingen en tijdens trainingen gebeuren er ook vaak ongelukken waarbij renners ten val komen. Velen kunnen dit helaas niet navertellen. Bijvoorbeeld de gebroeders Otxoa die tijdens een trainingsrit worden geschept en waarbij Ricardo overlijdt. Broer Javier zal het uiteindelijk (na een lange coma) overleven. Maar hoe tragisch  is het overlijden van Xavier Tondo?! Exact 2 weken nadat Wouter Weylandt overlijdt, maakt Tondo zich klaar voor een trainingsrit op hoogte met collega Intxausti. Nadat hij zijn fiets heeft gepakt, gaat de poort (automatisch) dicht terwijl Tondo nog tussen de poort en de auto staat. Hij komt bekneld te zitten, en zal aan zijn verwondingen overlijden.

Wat mij betreft wordt 9 mei een dag waarbij we allemaal stilstaan bij de renners die zijn gestorven tijdens het uitoefenen van onze passie.

Gestorven in het zadel…
Sempre con noi