Als je als bedrijf wil dat je personeel sportief blijft, geef je ze tijd om te sporten onder werktijd. Specialized kent dat ook en doet dat onder lunchtijd met de dagelijkse Lunchride. Wereldwijd heeft Specialized tijdens de lunch de mogelijkheid om te sporten. Dat de meeste medewerkers op de fiets stappen mag niet verrassend zijn bij een fietsmerk. Maar ook de collega’s die liever hardlopen kunnen een rondje doen en er is zelfs een gym waar je met gewichten en andere aparatuur aan de slag kan. Naast de wielrenners is er ook een groep mountainbikers en er is een doucheruimte zodat je weer helemaal fris achter je bureau kan kruipen.
Als je een rondje maakt door het Europese hoofdkantoor in ‘s-Heerenberg dan zie je ook dat vrijwel iedereen van fietsen houdt. De verhouding fietsers/niet-fietsers is zo’n 80/20. Je eigen fiets staat gewoon naast je bureau. Om daarin te helpen is er ook een fietsenplan waarbij iedereen elk jaar een fiets (uiteraard wel een Specialized) mag kiezen als fiets van de zaak. Welke fiets is een beetje afhankelijk van wat je wil en hoeveel je fietst. Als je bijvoorbeeld een wedstrijdlicentie hebt en dus wedstrijden fietst dan mag je kiezen uit een fiets uit de S-Works lijn. Fiets je iets minder fanatiek dan wordt het een model onder de S-Works lijn.
Ik sprak kort met een paar medewerkers. Fanie, Cecilia, René en Minnard die allemaal hun eigen voorkeur qua fiets hebben.
Fanie met z’n Sequoia Merz
Fanie komt uit Zuid Afrika, is 32 jaar en werkt nu al 7 jaar voor Specialized. Hij heeft gekozen voor een Sequoia, de fiets die al sinds 1980 bestaat, en dan de speciale Merz Edition. Merz was een van de eerste framebuilders bij Specialized en deze fiets is ter ere van hem gemaakt. Bij hem gaat het om het gevoel van fietsen dat hij met één woord samenvat: Adventure. Gewoon van huis naar werk en dan spontaan een zandpad inslaan om te kijken waar je uitkomt. Eigenlijk is hij een mountainbiker, alleen zijn er weinig “mountains” in Nederland. In zijn schuur staan in totaal 4 fietsen.
Cecilia met haar Epic Comp Alloy
Cecilia (46 jaar) komt uit Zweden, maar voordat ze twee jaar geleden bij Specialized kwam werken, woonde ze in Schotland en Duitsland. Van haar hoeft het fietsen allemaal niet zo heel hard te gaan. Relaxed en comfortabel rijden is dan ook de reden waarom zij de full suspension Epic heeft uitgekozen. Samen met een groep collega’s fietsen doet ze regelmatig, maar ook fietst ze de 30 km van kantoor naar huis. En ook zij heeft 4 fietsen in haar schuur staan.
René met z’n S-Works Venge ViAS Disc
Rene werkt al 22 jaar bij Specialized en is een triatlonliefhebber. Hij is inmiddels 54 jaar en heeft nog als doel een hele triatlon te voltooien. Na enkele halve triatlons gaat hij volgend jaar voor de hele waarbij die in Vichy hoog op zijn verlanglijstje staat. Hij heeft voor deze Venge gekozen omdat het een fiets is waarmee hij triathlons kan rijden, maar ook makkelijk met de luchrides mee kan doen. Je hoeft in zijn setup niet altijd met een triatlonstuur te fietsen. Woon-werk is ook iets wat hij graag doet, maar het liefst van werk naar huis.
Minnard en zijn S-Works Tarmac
Minnard werkt nu 2,5 jaar bij Specialized en hij rijdt bij het Specialized Work Force team. Hij leeft echt voor wedstrijden en traint naast z’n 40-urige werkweek zo’n 10 tot 15 uur. Wedstrijden rijdt hij bij de amateurs en naast fietsen houdt hij ook van schaatsen. Met de wedstrijden in gedachten is het niet zo vreemd dat hij heeft gekozen voor de Tarmac SL6, veel meer allround wedstrijdfiets wordt het bij Specialized niet.
Ik was er op vrijdag tijdens een Lunchride en door de vakantieperiode was het niet al te druk. Maar het was er niet minder gezellig om. Het enige verschil van de vrijdag Lunchride vergeleken met de andere dagen van de week is dat vrijdag het WK Lunchride wordt gereden. Een soort van wedstrijdje waarbij degene die het eerst over de ‘streep’ komt een week lang met het WK Lunchride shirt (met een hamburgerafbeelding) mag rijden, tot de volgende vrijdag. Het rondje is zo’n 30 km lang en er wordt flink doorgereden. Wel op plekken waar het kan want het is de openbare weg. Het gemiddelde zit op ruim 36 km/u en ik kan je vertellen dat ik duidelijk niet de nieuwe winnaar ben. Maar na de douche ben ik dat alweer vergeten.
