Omdat sommige technieken nogal ingewikkeld (meestal door de naamgeving) lijken, zoals de 3G geometrie van Campagnolo, kort een uitleg.
Je racefiets wordt meestal aangedreven door een ketting aan de rechterkant die je kracht via een ketting doorgeeft aan de tandwielen van je achterwiel. Doordat dit niet precies in het midden gebeurd maar aan de rechterkant is de kracht op het achterwiel niet in evenwicht. Niet in balans. Je kunt dit zelf testen.
Haal eerst je voorwiel uit je fiets. Houd deze vast bij de as tussen twee vingers, als volgt:
Laat iemand er nu voor gaan staan en er netjes een draai aan geven. Niets aan de hand.
Doe hetzelfde nu met het achterwiel en laat iemand dan met een reserveketting om de tandwielen, aan de ketting trekken. (net alsof je fietst).
Hmmm…mischien is het toch niet zo eenvoudig om het te testen, en je hele fiets ligt nu waarschijnlijk uit elkaar.) Maar je merkt dan dat het wiel niet netjes tussen je vingers blijft zitten.
Om dat effect zo min mogelijk te laten zijn, want niet alleen je vingers maar ook je fiets heeft hier last van, hebben fietsfabrikanten allerlei asymmetrische frames, onderdelen en dus ook wielen op de markt gebracht.
Bij Campagnolo is dat nieuw en heet dat 3G. Aan de rechterkant van het achterwiel zitten 2 keer zoveel spaken om de krachten op te vangen met als resultaat minder trillingen.
Een filmpje van Campagnolo moet alles duidelijk maken (mocht bovenstaand experiment dit niet hebben gedaan :-))
Bron: Campagnolo
