Waar Canyon in 2017 vriend en vijand verbaasde met het ontwerp van de carbon Inflite cyclocrosser, weten ze nu wederom de wielerwereld te verrassen met de Canyon Grail. De nieuwe gravelbike van Canyon is misschien wel de meest gewaagde fiets die ik de afgelopen jaren heb gezien.
Het laatste weekend van februari stond bij Canyon in het teken van de lancering van de Grail. Tijdens de press launch aan de Cote d’Azur werd de Grail aan de media getoond, en daarmee ook aan ons. En daarbij trok het stuur vrijwel direct alle aandacht. Gezien de opvallende verschijning ook niet gek. Canyon presenteert de Grail als ultieme gravelbike. Een fiets die zowel offroad als onroad goed uit de voeten kan. Fietsers die moeten kiezen tussen een offroad fiets en een onroad fiets, hoeven dat volgens Canyon niet meer als ze de Grail uit de schuur pakken. Hierbij hebben ze hun fantasie de vrije loop gelaten wat betreft design en engineering waardoor fietsen met de Grail zorgt voor een nieuwe beleving, aldus de engineers. Deze fiets is dan ook zeker geen afgeleide van een cyclocross frame met bredere banden.
Hover Bar
Een van de belangrijkste en zonder twijfel het opvallendste kenmerk van de Grail is de Hover Bar. Het stuur bestaat eigenlijk uit twee verdiepingen. De stuurbocht, en positie van de shifters is in principe normaal gebleven. Halverwege de bocht zit er echter een extra buis bovenop welke in verbinding staat met de stuurnok. Hierdoor staan de shifters en bovenste stuurbuis hoger dan de stuurnok. De stuurnok (bij framemaat XS/S/M) is 130 mm lang, maar de afstand van de stuurbuis naar de shifters (van bovenaf gemeten) is 75 mm. Dit is dan ook de afstand die Canyon gebruikt in de geometrie tabellen. Overigens is het wel afhankelijk van de framemaat. Het 2XS frame heeft een stuurnok van 60 mm. Vanaf maat L zal de stuurnok 90 mm zijn in de tabellen. Doordat de stuurnok op deze manier toch vrij kort is zou de fiets wendbaarder moeten zijn. Het is lastig om er op deze manier een voorstelling van te maken, maar ik denk dat de foto’s hierbij een duidelijk beeld geven van de Hover Bar. Het bovenste gedeelte van stuur is in het midden plat. Dit is de ‘Flex Area’ en deze moet zorgen voor comfort. Volgens berekeningen biedt het stuur op deze plek tot zeven keer meer comfort dan de reeds bestaande Ergo Cockpit van Canyon. Met de Flex Area heeft Canyon een soort (onderhoudsvrije) veerweg gecreëerd waarbij het extra gewicht 120 gram is. Dit extra gewicht komt vanwege het gebruik van extra carbon voor de tweede horizontale buis.
Helemaal voor gravel
Door de Hover Bar zou je bijna vergeten dat er meer is aan de Grail waardoor het een specifieke gravelbike is. Het gaat hierbij om de combinatie van frame en stuur want deze zijn voor elkaar gemaakt. Het is ook niet mogelijk om een ander stuur op dit frame te zetten, of om het stuur op een ander frame dan de Grail te zetten.
Het combinatie van frame en stuur sluit erg mooi op elkaar aan. De bovenbuis van het frame loopt omhoog zodat er bij het balhoofd een strakke doorlopende lijn ontstaat naar de geïntegreerde stuurnok van de Hover Bar. Het stuur is gemonteerd op de hoogste mogelijkheid. Je kan er geen spacers onder plaatsen. Wel kan je er spacers onderweg halen om dieper te zitten. Hiervoor heeft Canyon een set specifieke spacers die aan de bovenkant worden geplaatst om het design van de fiets intact te houden. Het oog wil immers ook wat.
Aan de andere kant van de boven buis, bij de zadelpen, zien we weer de knik zoals we deze ook bij de Inflite cyclocrosser zagen. Niet in die overdreven vorm, maar hij is er wel. Reden hiervoor is dat de zadelpen lager kan worden vastgezet waardoor er meer flex en comfort ontstaat. De chainstay van de Grail is vrij kort, zodat de fiets ook aan de achterkant wendbaar is. De gehele wielbasis is daarentegen lang zodat de fiets wel comfortabel blijft. Het frame biedt voldoende ruimte om met brede banden (tot 42 mm) te rijden. Laatste item om het comfort van deze fiets zo optimaal mogelijk te maken (zonder verende onderdelen) is de VCLS 2.0 zadelpen. Een zadelpen die eigenlijk bestaat uit twee losse helften, met aan de bovenkant ruimte er tussen. Hierdoor kan de zadelpen tot 15% meer verticale flex geven dan een starre zadelpen.
Al deze technische snufjes moeten ervoor zorgen dat de Grail een fiets is, die stijf en strak rijdt op het asfalt maar voldoende comfort geeft om de avontuurlijke paden op te zoeken. De overige onderdelen op deze fiets zijn, in vergelijk met bovenstaand verhaal, redelijk standaard. Een Shimano Ultegra Di2 groep waarbij er achter een 11/34 cassette is gemonteerd. Het crankstel is voorzien van compact 50/34 bladen, zodat je een brede range aan versnellingen hebt. De Reynolds Assault wielen zijn voorzien van een set 40 mm brede Schwalbe G-One banden die tubeless zijn gemonteerd. Je gaat immers gravelbiken, waarbij het risico op een lekke band toch altijd een stuk groter is dan enkel asfalt.
Frans gravel en Hollands weer
Na het technische gedeelte komt dan ook het leuke gedeelte: de paden op! Fietsen aan de Cote d’Azur betekend fietsen in een mooi heuvelachtig landschap waarbij de temperatuur toch een paar graden meer is dan we gewend zijn van Nederland. Maar laat het nou op de bewuste zaterdag typisch Hollands weer zijn. Twee graden en de regen kwam met bakken uit de hemel. Niet het beste weer, maar eigenlijk wel weer om de Grail goed te leren kennen. Aangekomen bij de startplek staat er een hele rij groen/zwarte Grail’s op ons te wachten die netjes voorzien zijn van onze namen. Nadat we allemaal de fiets op maat hebben gezet kunnen we de regen en kou gaan trotseren. De eerste kilometers waren direct flink heuvel op waarbij stijgingen van 8% zeker geen uitzondering waren. Niet wetende wat er nog komen gaat, werd het dus een rustig begin en het eerste pluspunt voor de 11/34 cassette is gescoord. Onderweg wordt er flink gediscussieerd over de Hover Bar want tijdens het rijden ziet het zowaar nog vreemder uit dan van de zijkant.
Tijdens het klimmen merk je in eerste instantie niet veel bijzonders aan de fiets. Ik zit comfortabel met de handen op het bovenste deel van de Hover Bar. Het vastpakken van het onderste deel kan, maar is heel onnatuurlijk en zit ook niet prettig. Klimmen met de handen op het stuur en staan op de pedalen, waarbij je op de shifters steunt, is weinig anders dan bij andere fietsen. De ondergrond is trouwens gravel met een hoofdletter G. Een gravelpad in Nederland is vaak stoffig en voorzien van een beetje gruis. De gravelpaden aan de Cote d’Azur zijn wel van een andere orde. Veel stenen en scherpe keien zijn er veelvuldig te vinden. Hierdoor wil er, wanneer je gaat staan op de pedalen, nog wel een steen wegschieten waardoor je band doorslipt.
Comfortabel dalen
Het mooie van klimmen, is dat je ook weer mag dalen. Nu ben ik zeker niet vies van een beetje avontuur en offroad fietsen, dus ik kan m’n lol op. Maar dan komt de vraag, waar ga ik het stuur vastpakken? Het eerste deel van de afdaling pak ik het stuur op de shifters vast. Waar ik bij het klimmen eigenlijk weinig verschil merk aan het stuur en de fiets, is dit bij het dalen wel anders. Je merkt direct dat de wielbasis langer is, zeker wanneer je net een seizoen op de cyclocrosser hebt gezeten. De lengte van de fiets maakt dat hij voor mijn gevoel minder wendbaar is dan dat ik had verwacht, gezien de technische achtergrond. Zeker de eerste paar bochten, waarbij de ondergrond ook de nodige aandacht vraagt, is voorzichtigheid het sleutelwoord. Als ik bij het dalen onderin de beugel ga zitten, valt je duim eigenlijk over de onderste buis van de Hover Bar. Zeker bij een technische en steilere afdaling kan je lekker ‘hangen’ in de beugel. Hierdoor heb je het stuur stevig in handen en kan je met twee vingers de remhendels bedienen. Het gestuiter van dalen over de gravelpaden zorgt voor flink wat schokken en trillingen. Als je zittend naar beneden gaat voel je het comfort van de VCLS 2.0 zadelpen. De flex vangt veel klappen op en maakt dat je net even wat langer in het zadel kan dalen. Daar waar ik normaliter vrij snel ga staan bij een afdaling op ruig terrein.
Het comfort dat het stuur zou moeten bieden merk je eigenlijk niet. Dit comfort zit in de Flex Area in het bovenste deel van de Hover Bar. Maar daar kan je de fiets niet beetpakken in een afdaling. Ik kan me wel voorstellen dat het principe van het stuur bij kasseien een mooie uitkomst kan zijn. Het biedt ook prima uitkomst voor de fietser die zijn avontuur zoekt in de fietsvakanties. Samen met Topeak heeft Canyon een tassenset ontwikkeld, specifiek voor de Grail. Hierbij wordt ook gebruik gemaakt van de ruimte van de Hover Bar om een tas te monteren. Ook krijg je bij aanschaf van de fiets een set beschermstickers die gemaakt zijn voor de combinatie van de fiets en deze tassen.
Gelukkig is het niet enkel losliggende stenen, maar passeren we ook asfaltwegen en gravelpaden die vergelijkbaar zijn met die in Nederland. Hierbij merk je, op het vlakke, dat de fiets op de weg prima uit de voeten kan. De banden lopen uiteraard wat zwaarder dan een paar slicks, maar qua stijfheid bolt de Grail prima over de weg. Op ruiger terrein, waar de Hover Bar beter tot zijn recht zou moeten komen, pak ik toch na korte tijd weer de shifters vast. Dit geeft mij meer controle over de fiets.
Tijdens het tweede deel van onze tocht door de heuvels, is het weer zowaar iets opgeklaard en hebben we in elk geval geen last meer van regen. Na de pauze krijgen we wederom een lange klim voor de kiezen, welke ons over slecht asfalt naar de top leidt. Daar is naar mijn idee deze fiets op z’n best. Handjes op het stuur en op een klein verzet lekker naar boven peddelen. In de afdaling ga ik weer lekker onderin de beugel hangen. Op de brede en lange gravel afdalingen gaat dit prima en kan ik met de fiets in de bocht gaan hangen zoals je ook zou afdalen op de weg. Wanneer we voor de uitdaging een stuk van een mountainbike route mee pakken mis ik weer de wendbaarheid die ik gewend ben van bijvoorbeeld een cyclocrosser.
Specificaties
Canyon Grail CF SLX 8.0 Di2
Groepset: Shimano Ultegra Di2 Disc
Wielen: Reynolds Assault ATR Disc Carbon
Banden: Schwalbe G-one Bite
Stuur: Canyon CP01 Gravel Carbon Cockpit (Hover Bar)
Zadelpen: Canyon S15 VCLS 2.0 CF
Kleur: Storm Green (ook verkrijgbaar in de kleuren Meteor Grey of Carbon Copper)
Maat: 2XS tot 2XL. Getest in maat S
Prijs: € 4.599,-
Alle info bij Canyon
Bovenstaande fiets is het topmodel als het om de Canyon Grail gaat. De Canyon Grail CF SL 7.0 is het carbon instapmodel en is opgebouwd met een mechanische Shimano 105 Disc groep en een set tubeless DT-Swiss C-1800 wielen. Van de Grail CF SL 7.0 is er ook een WMN uitvoering, waarbij er een specifiek dames zadel op zit. Prijs van de Grail CF SL 7.0 is € 2.199,- Bij de Grail CF SL 8.0 kan je kiezen uit een mechanische of elektronische Shimano Ultegra Disc groep. Beide varianten staan ook op een set tubeless DT-Swiss C-1800 wielen. De mechanische uitvoering heeft een prijskaartje van € 2.599,-. Voor de Di2 uitvoering van de Grail CF SL 8.0 betaal je € 3.599,- en dat is gelijk aan de prijs van de Grail CF SL 8.0 Aero. Het verschil is echter dat de Grail CF SL 8.0 Aero is afgemonteerd met een mechanische groep en op een set Reynolds Assault ATR carbon wielen staat. Er zal ook een aluminium versie van de Canyon Grail worden uitgebracht, echter heeft deze geen Hover Bar en zijn voor ons nog geen specificaties van bekend.
Pluspunten
+ Comfortabel
+ Stuurgedrag verharde weg
+ Looks van het frame
+ Ruimte voor brede banden
+ Avontuurlijk
Minpunten
– Looks Hover Bar
– Beperking stuur/frame combinatie
– Wendbaarheid
Conclusie
Het stuur op deze fiets, de Hover Bar, is de echte eyecatcher van de fiets. Het idee erachter snap ik, maar de voordelen die het met zich mee zal moeten brengen heb ik niet op die manier ervaren. Ik kan me wel voorstellen dat dit een stuur is, dat voor de fietsende vakantieganger een goeie toevoeging is qua comfort en ruimte. Voordeel voor het avontuur dat ik met deze fiets heb opgezocht, is dat je bij het afdalen lekker in de beugel kan hangen doordat je duimen op de extra stuurbuis kunnen steunen. Voor de lange klimmen en stukken op de weg rijdt de fiets ook als een wegfiets, alleen heb je daar geen Hover Bar voor nodig.
De brede range aan versnellingen zorgt er ook voor dat je overal een prima cadans kan rijden. Het frame heeft enorm strakke looks, zeker in combinatie met de doorlopende lijn van de stuurnok. Dit zorgt ervoor dat de fiets erg snel oogt. Voor het ruigere terrein is het comfort dat de zadelpen biedt erg prettig. Daarnaast haal ik zelf ook het nodige comfort door met de bandenspanning te spelen. Met een kleine 2 bar in de banden vangen deze behoorlijk wat klappen op. Wanneer het wat technischer word merk je dat de langere geometrie wat tegenstribbelt qua wendbaarheid. Bij een fiets waar ‘best of both worlds’ in terug moet komen zal er naar mijn idee altijd ergens een concessie moeten worden gedaan. Dat is in dit geval de wendbaarheid die je tekort komt op het ruige terrein. Op de weg is dit dan weer geen tekortkoming, want een wendbare fiets wordt door velen op de weg vaak als nerveus ervaren en dat is bij de Grail zeker niet het geval.
De Canyon Grail is een fiets die niet in een hokje valt te plaatsen. Wat dat betreft heeft Canyon wederom vriend en vijand verbaasd met een unieke gedurfde fiets. Voor avontuurlijke fietsers die onbezorgd over allerlei terreinen willen fietsen is dit een perfecte oplossing. Aangezien ikzelf gewend ben aan de wissel tussen een cyclocrosser en een racefiets, merk je dat deze fiets daar precies tussenin valt waardoor je in het begin constant aan het vergelijken bent met een van deze twee type fietsen. De veelzijdigheid maakt deze fiets, naast de strakke looks en de opvallende Hover Bar, tot een prima partner om mee op avontuur te gaan!
