Er is dit jaar iets opvallends aan de hand met de shirts van een aantal World Tour Teams. Behalve dat zwart nogal dominant is als basiskleur (het officieuze Racefietsblog wielershirt zette die trend al 2013, zie foto hierboven), prijken op maar liefst 5 van de 18 outfits groot de naam van een fietsmerk. Naast de bekende namen van BMC, Cannondale en Merida hebben Giant en Trek er voor gekozen om prominenter in beeld te komen. Beide waren natuurlijk al als materiaalsponsor verbonden aan bestaande teams, maar nu wordt er ook geld gestopt in branding en naamsbekendheid via de shirts.
En dat zette mij wel een beetje aan het denken. Want sportsponsoring is natuurlijk een vreemd fenomeen. Je naam op een shirt zetten en dat shirt zo veel mogelijk in beeld krijgen, wat doet dat nu voor je merk? ‘Tuurlijk mensen herkennen je naam misschien eerder, of koppelen er positieve herinneringen aan (tenzij de renner in kwestie op meer dan een colaatje fietste), maar het gebeurt ook allemaal nogal op een onbewust niveau. En dan helemaal als het naam op je shirt eigenlijk helemaal niets te maken heeft met fietsen. Zo is Omega-Pharma/Quick Step dan ook één van de meest bijzondere sponsors in het huidige peloton. Heb je ooit in de apotheek specifiek gevraagd naar Omega Pharma Paracetamol (mochten ze dat maken)? Of bij het aanschaffen van een nieuwe vloer bedacht: als Boonen er hard in fietst, dan moet het ook wel goed voor mij zijn?
Ik ben dan ook blij met de komst van 2 nieuwe fiets-gerelateerde sponsors. Onafhankelijk van wie het mooiste shirt heeft (ik zou hooguit het Garmin/Sharp shirt overwegen om aan te trekken tijdens een ritje), lijkt de wielersport mij vooral een goed uithangbord voor wielergerelateerde merken. Ik snap niet dat Adidas er uit gestapt is ten faveure van Rapha, dan heb je als brand-manager volgens mij niet helemaal de vinger aan de wielerpols. Eigenlijk zijn alleen Belkin en Garmin een logische niet-wielergerelateerde sponsors als ik de lijst zo bekijk. Zij verkopen elektronische spullen over de hele wereld. Lokale sponsors als AG2R, Lampre, Orica (een Australisch mijnbouwbedrijf notabene!) of Belisol, wat zegt dat de vele wielerfans die niet in de betreffende landen wonen… tenzij je een mijn in je tuin wilt beginnen natuurlijk.
Ik begrijp dat veel hoofdsponsors uit persoonlijke voorkeur voor de sport handelen en dat moeten we eigenlijk toejuichen. Enige probleem daarbij is de hoeveelheid macht die zo iemand krijgt in een team. Als jij als geldschieter goed bent voor 80% van de inkomsten dan schept dat natuurlijk wel enige afhankelijkheid, daar hoef je geen bedrijfseconomie voor gestudeerd te hebben. En als de connectie dan ook nog vooral persoonlijk is, in plaats van zakelijk, dan begeef je je op glad ijs. Ik zou dan ook graag meer teams willen zien met namen als Bianchi, Specialized of Koga op hun borst. Een shirt met bijvoorbeeld Colnago erop is voor een wielerfan toch aantrekkelijker dan eentje met Europcar. En ja, ik weet dat er meer dan voldoende klassieke shirts zijn zonder wielergerelateerde sponsors erop. Gelukkig dus maar dat Ijsboerke weer terug als sponsor terugkeert!
ps. om alvast te wennen aan al die nieuwe shirts: een leuk filmpje van GCN over de outfits van 2014:
