Op de wielerkalender zijn er vijf wedstrijden die betiteld worden als ‘Monument’. Wedstrijden met een rijke traditie en een grote publieke belangstelling behoren tot deze monumenten. Daarnaast zijn het Het winnen van een monument, dat is waarom veel mannen wielrenner zijn geworden.
Het eerste monument is morgen: Milaan – San Remo. Ook wel ‘La Primavera’ genoemd. Ruim 290 kilometer, eindigend langs de Italiaanse kust. Zeker de laatste jaren hebben we een aantal edities gezien waarbij het weer in het vroege voorjaar een flinke stempel op de wedstrijd kan drukken. Ik kan me nog edities herinneren waarbij de hele dag de zon volop scheen. De editie die de laatste jaren het meest is bijgebleven is die van 2013. Een ingekorte versie vanwege sneeuw en ijs, waarbij renners tijdens de koers een deel in de wagen hebben afgelegd. Barre omstandigheden waarbij uiteindelijk de outsider Gerald Ciolek als eerste aan de meet kwam.
De maand april kan je eigenlijk wel ‘Monumenten-maand’ noemen. Maar liefst drie van de vijf monumenten vinden hier plaats. Te beginnen met de ‘Hoogmis’. De Ronde van Vlaanderen is het eerste monument waarbij de kasseien een belangrijke rol spelen. Korte en steile klimmen over de kasseien rondom Oudenaarde. Geen grap, maar op 1 april staan de renners aan de start van het tweede monument van dit jaar.
Precies een week later, op 8 april, is Parijs – Roubaix. De Hel van het Noorden, over de Noord-Franse kasseistroken die elk jaar weer voor spektakel zorgen. Stiekem hoop ik dat we dit jaar weer een natte editie krijgen, waarbij ik dan benieuwd ben wat Wout van Aert hier daadwerkelijk kan. Zeker na zijn optreden in de Strade Bianche, waar hij menigeen heeft verbaasd met zijn prestatie.
Het laatste monument in april is Luik – Bastenaken – Luik. De laatste Nederlandse winnaar van een monument is Wout Poels, die in 2016 zegevierde in een besneeuwde editie. In tegenstelling tot eerder genoemde monumenten is deze van een heel andere aard. Geen kasseien, maar flinke heuvels die de renners voor de wielen krijgen. Een monument waar de klimmers beter tot hun recht komen. Bekende klimmen als de ‘Redoute’, de ‘Stockeu’ en de ‘Côte de Saint Nicolas’ vinden de renners terug op het 260 kilometer lange parcours.
Na Luik – Bastenaken – Luik is het een flinke periode stil, als het om de monumenten gaat. Pas halverwege oktober, wanneer de zomer is afgelopen en de herfst zijn intrede heeft gedaan, is het tijd voor de koers van de vallende bladeren. De Ronde van Lombardije zal dit jaar op 13 oktober worden verreden. In Lombardije, over de steile heuvels als ‘Madonna del Ghisallo’ en de ‘Muro di Sormano’.
Tot op heden zijn er slechts drie wielrenners die het gepresteerd hebben om alle monumenten te winnen. Rik van Looy, Roger de Vlaeminck en uiteraard Eddy Merckx behoren tot dit illustere gezelschap. Phillippe Gilbert heeft aangegeven dat het zijn doel is om toe te treden tot dit selecte gezelschap. Komende zaterdag zal hiervoor zijn eerste afspraak zijn. Tot nu toe was zijn beste prestatie in Milaan – San Remo een derde plek. Naast Milaan – San Remo, zal ook Parijs – Roubaix dikgedrukt op zijn kalender staan. Dit zijn nl. de enige twee monumenten die ontbreken. De andere drie staan al op zijn palmares.
Morgen zal dus de eerste van de vijf monumenten betwist worden. Milaan – San Remo, welke je uiteraard live op de bekende tv-kanalen kan volgen.
Headerfoto via Milano Sanremo Official
