Ze zitten elkaar nu alweer op hielen, de Franse en Italiaanse rondes. Helemaal niet erg, niets mis met wat voorpret! Voor ons wat extra pret omdat we onlangs al een stukje van de koninginnenrit mochten rijden in de Dolomieten!
Vorige week was het nog de Tour die de route bekend maakte met aantal mooie aankomsten bergop, maar met een toch ietwat teleurstellend aantal tijdritkilometers. Niet echt voer voor Dumoulin daardoor. De Giro wordt echter een ander verhaal met maar liefst drie individuele tijdritten (ITT), al zijn ze kort. Hieronder de feiten en bijzonderheden:
- Deze 102e editie start op 11 mei in Bologna en eindigt op 2 juni in Verona
- Met een heel klein uitstapje in San Marino is de ronde verder in zijn geheel in Italië
- De ronde is 3518,5 km lang met 46.500 hoogtemeters
- 3 ITT’s van 8,2, 34,7 en 15,6 km lang, maar géén ploegentijdrit
- Er zijn 7 finishes bergop, waarvan 2 onderdeel zijn van een ITT
- Het dak van de Giro (Cima Coppi) is de Gavia pas met 2618 m
- Als eerbetoon aan de 100e verjaardag van Fausto Coppi is er een finish in Novi Ligure
- Er zijn 4 etappes met 4000 hoogtemeters of meer!
- Etappe 16 heeft 5700 hoogtemeters over 226 km met de Gavia en Mortirolo
- Etappe 20 is de koninginnenrit met 5200 hoogtemeters over 192 km met o.a. de mooie Passo Manghen.
Proeven van de koninginnenrit
Van die koninginnenrit hebben we onlangs al een beetje mogen proeven. Die is namelijk grotendeels gelijk aan de Sportful Dolomiti Race die elk jaar georganiseerd wordt. Het hoofdkantoor van het kledingmerk bevindt zich ook langs de route nabij Feltre. Die race is overigens nog wel eentje om op je fiets-bucketlist te zetten, want met 204 km en 4900 hoogtemeters door die mooie Dolomieten is behoorlijk uitdagend te noemen.
Toen we op uitnodiging van Sportful in Feltre waren hebben we een aantal stukken van die race gereden omdat Sportful al geruime tijd op de hoogte was van dit nieuws. Voor hun natuurlijk ook iets heel bijzonders als ze langs je voordeur komen. We hebben toen een stuk van de Passo Manghen, Passo Rolle en de Croce d’Aune gereden. Hoewel we ze dus niet helemaal gereden hebben waren het stuk voor stuk prachtige stukken om te klimmen. Allemaal sterk verschillend van elkaar. Vooral de Passo Manghen met zijn 19 km lengte en 1443 stijging waarbij de laatste 6 km gemiddeld 10% omhoog gaan, zal een scherprechter zijn. Prachtig, maar je komt maar moeilijk in je ritme. De andere klimmen zijn makkelijker wat dat betreft.
