Zuid-Korea is helaas vaak in het nieuws in combinatie met hun boze buurman in het noorden. En dat is jammer, want het is een interessant land voor fietsers, niet in de laatste plaats omdat er een fiets-infrastructuur bestaat waar wij in Europa ook nog iets van kunnen leren. Zo kun je onder andere dwars door het hele land fietsen (zo’n 650 kilometer) op vrijwel één lang fietspad: de 4 Rivers route.
Paspoort
Ik fiets van Busan in het uiterste zuidoosten naar Seoul in het noordoosten. Ik heb al wat informatie van andere fietsers gekregen, maar eigenlijk is behalve het startpunt vinden, het allemaal redelijk helder. De route is aangelegd en wordt onderhouden door het nationale Koreaanse waterleidingsbedrijf K-Water. Hun kantoor in Busan is het officiële startpunt. Ik zeg officieel omdat je voor 4000 KWON een heus paspoort kan kopen dat je onderweg zelf mag vol stempelen en waarmee je een heuse oorkonde kunt ophalen aan het eind van de route. Leuk voor als je tijd genoeg hebt en een uniek souvenir mee naar huis wil nemen, maar ik sla even over.
Bij de start kom ik meteen een groep Maleisische fietsreizigers tegen die stuk voor stuk op volgepakte Surlys rijden. Ze zijn uitgelaten en trots op hun prestatie, en dat terwijl ze twaalf dagen over de route gedaan hebben. Het is meteen duidelijk: je kan van de route maken wat je wil. Lekker relaxt touren of er zo snel mogelijk overheen knallen. De stad uitkomen is makkelijk, rivier aan de linkerkant, redelijk goed fietspad en richting het noorden gaan. Op dit stuk kom ik nog veel collega-fietsers tegen die me bijna allemaal enthousiast groeten: de Ha Se Yo (hallo in het Koreaans) hoor ik genoeg. Eén van de leuke kanten van deze route is dat je eigenlijk continue wel andere fietsers in allerlei soorten en maten tegenkomt.
Verder dan je voorwiel
Ik heb bij het startpunt wel nog een papieren kaart voor 80 eurocent gekocht. Ik gebruik ‘m vooral om een idee te hebben van waar ik ongeveer ben en waar ik de rivier weer over moet steken. Helaas is alle informatie op de kaart in het Koreaans, dus verder heb ik er niet heel veel aan. Maar in combinatie met de richtingaanwijzer borden, de pijlen op de weg en de offline navigatie app (maps.me) op mijn telefoon is het onmogelijk om echt te verdwalen als je tenminste iets verder dan je voorwiel kijkt. Mocht je de route willen fietsen dan raad ik wel een combinatie van deze hulpmiddelen aan om zeker te weten dat je ook in steden of op kruispunten de juiste kant op gaat. De borden die je de hele weg volgt zijn voorzien van een vierkleurig bloemetje, makkelijk zat.
Relaxt
Op de eerste (halve) dag fiets ik nog ruim 70 kilometer. Het weer is lekker, het pad goed geasfalteerd en er zijn precies voldoende bordjes om je de weg te wijzen. Zo nu en dan verlaat je namelijk de eerste rivier die je volgt, de Nakdonggang en moet je even op de pedalen gaan staan om korte maar soms steile klimmetjes (stukken tot 20%) over te komen. Ik tref een vrijwel lege officiële camping aan het eind van de dag en mag na wat onderhandelen gratis overnachten én douchen. De volgende dagen rol ik langzaam maar zeker naar het noordwesten. Meestal door boerenland, rijstvelden en zo heel af en toe een dorpje of stadje. De route is in ieder geval heel relaxt. Je hebt bijna met geen ander verkeer te maken, het pad is meestal van goeie kwaliteit en zo’n beetje om de 25 kilometer is er een stempelpost die er uitziet als een Engelse telefooncel met vaak ook water en een toilet in de buurt. Het is allemaal niet superavontuurlijk, maar wel heel comfortabel en je moet soms toch even vooruit denken en kijken om genoeg eten en drinken bij je te hebben.
Zwaartepunt
Het zwaarste gedeelte van de route ligt in het midden, dit is de Saejae route. Hierin kom je twee keer boven de 500 meter uit. Klinkt niet heel heftig en dat is het ook niet echt, beide klimmen gaan geleidelijk genoeg omhoog om zelfs met bepakking in één keer op te fietsen. In het ‘bergdorpje’ Suanbo met warmwaterbronnen verblijf ik een nacht in het zeer fietsvriendelijke Suanbo Saipan Hot Spring Hotel: er is een werkplaats, een simpel maar prima ontbijt en de fiets mag mee de kamer op. Hierna is het is tijd voor de derde rivier, de Namhangang, deze brengt me helemaal Seoul in. Wat me trouwens opvalt is hoe ‘Chinees’ het allemaal aanvoelt, komt misschien ook doordat op het platteland bijna iedereen dezelfde donkerblauwe Hyundai mini vrachtwagen rijdt.
Metropolis
Met meer dan 22 miljoen inwoners is Seoul met recht een metropolis. Ongeveer de helft van alle Koreanen woont er. Maar het in- en uitfietsen van de enorme stad is ook weer eenvoudig. Beide oevers van de Han rivier zijn voorzien van groenstroken, parken én fietspaden. Heel relaxt fiets ik dus de stad in op weg naar mijn hostel in Gangnam (je weet wel van dat ene nummer). Als je een beetje rekening houdt met waar je overnacht (in de buurt van de rivier dus) dan is deze hoofdstad één van de makkelijkste die je ooit zal binnen fietsen. Mocht je overigens nog een wieleroutfit, onderdelen of iets dergelijks nodig hebben, net buiten Seoul zijn allerlei winkels direct aan de route te vinden. De officiële finish ligt ten westen buiten de stad, hiervoor moet ik eigenlijk het vierde en laatste deel van het pad (de Ara route) fietsen op weg naar het internationale vliegveld maar aangezien ik geen stempelboekje heb, fiets ik hier een eigen, alternatieve route.
Conclusie
In totaal heb ik zes dagen nodig (het had ook in vijf gekund) om van Busan naar Seoul te fietsen. De route is veilig (op wat paaltjes en drempels na) en heerlijk rustig, misschien soms iets té rustig. Maar als een fietsvakantie van een week in een exotisch land is het een prima bestemming. Vreemd genoeg om indruk te maken, comfortabel genoeg om zonder al te veel gedoe te voltooien. Langs de route zijn voldoende slaapgelegenheden te vinden, misschien is het wel handig om van te voren dan per dag al je route te plannen en al hotels te boeken als je niet wil (wild) kamperen. Volgens mij is de route vooral mooi als toevoeging op een reis naar Seoul, ik denk niet dat ik alleen voor het 4 Rivers fietspad het hele eind zou vliegen. Seoul zelf is een interessante mega-stad met verrassend veel fietsmogelijkheden en natuurlijk ook fietswinkels zoals het Rapha Clubhouse in Seoul, Rubi Workshop, en Bike Makes Me Happy. Kortom: fietsen in Korea: het kan prima, ik adviseer je wel zelf een fiets mee te nemen, een goeie in Europese maat voor een week huren is niet onmogelijk maar helaas wel ingewikkeld.
Meer info over de 4 Rivers route vind je hier.
