Voor de echte wielrenner of tourfietser is elke vakantie waar gefietst wordt een geslaagde vakantie. Maar op de ene plek kan je gewoon lekkerder fietsen dan op de andere. Dat heeft dan te maken met het weer, de omgeving, de cultuur etc etc. Afgelopen jaar hebben we eens lekker rondgefietst in Lombardije. Het trainingsgebied van sommige prof-renners omdat het weer in het voorjaar toch echt wel lekker is en daarnaast heb je lekkere beklimmingen om je klimmersbenen te trainen.
Het voordeel van het Noorden van Italie tenopzichte van het midden en zuiden is dat de wegen gewoon wat beter zijn. Minder gaten, wat meer borden om je de weg te wijzen en minder troep langs de wegen. Kortom is alles iets prettiger fietsen. Waarschijnlijk door de invloeden van Zwitserland, waar Lombardije in het noorden tegenaan grenst.
Branzi
We zijn begonnen in een B&B in Branzi, een heel klein dorpje zo’n 60 kilometer ten oosten van het Comomeer. Het dorpje is heel rustig en ligt aan een weg die uiteindelijk leidt naar een skigebiedje. In het voorjaar is daar niets te doen dus weinig verkeer op de uiteindelijk doodlopende weg. Dat is lekker fietsen. Vanuit Branzi kan je het beste heuvel af naar het zuiden fietsen en dan na een kilometer of 20 de verschillende afslagen nemen waarbij de meeste afslagen resulteren in stijle beklimmingen. Niet te lang (gemiddeld 5-7 km) en ze eindigen allemaal in kleine gezellige dorpjes waar je even kan rusten en een heerlijke espresso kan drinken. Want koffie, daar zijn de Italianen het beste in! Elk koffietentje, hoe smoezelig het er ook uitziet, de koffie is altijd uitstekend!
Branzi is ook prima als uitgangspunt voor allerlei uitjes naast het fietsen. Zo ligt Bergamo op 35 km. Een gezellig stadje met een echt oude stadskern. Je kan er ook leuk winkelen. Maar nog dichterbij ligt San Pellegrino Terme (van het bekende bronwater in de groene fles). Een dorp met een mooie promenade, riviertje en veel sfeer. Als je daar op een terrasje zit komen er echt heel veel wielrenners voorbij. Dus even aansluiten bij een aantal renners is geen probleem.
Sommige dorpjes zijn ietwat saai, maar Sn Pellegrino Terme is een aanrader om je “kamp” op te slaan. Wil je liever een iets rustiger maar wel een net dorpje dan is Branzi een aanrader. De B&B Villa Chiara beviel ons erg goed. Heerlijke kamers en ruimte om je fietsen te stallen zodat je die niet in je badkamer hoeft te leggen. Ook heeft deze B&B een erg fijn wellness center. Voor na het fietsen 🙂
Comomeer
Daarna doorgefietst naar het Comomeer. Een iets drukkere en meer toeristische omgeving. De route ging van Branzi naar Domaso via de San Marco Pass (1992 m). Een stevige klim die begint met vals plat van zo’n 1 a 2 procent. Daarna wanneer de pass echt begint is het 19,5 km klimmen met een gemiddelde van 7%. Veel renners die je onderweg tegenkomt (die dus naar bendeden gaan). De top is kaal en je zit boven de bomen (er lag zelfs nog sneeuw op sommige plekken). De afdaling daarna is erg mooi, lang en erg snel. Zorg dus voor goede remblokken en let op voor bergmarmotten die je af en toe kan tegenkomen. De tocht van Branzi naar Domaso is zo’n kleine 90 kilometer met zo’n 1600 hoogtemeters. Een lekkere training.
Domaso is een van de eerste dorpen die je tegenkomt als je de westkant van het Comomeer van boven neemt. Omdat onze B & B hier lag werd dit dorpje onze uitvalsbasis. Voor jullie wil ik adviseren het dorpje over te slaan en iets verder naar het zuiden te rijden. Als je Domaso moet omschrijven in een zin, zou ik zeggen het is een wat smoezelig dorp. Een paar dorpjes verder ligt bijvoorbeeld een heerlijk restaurant met uitzicht over het Comomeer. Het heet Veranda, de website ziet er niet uit, maar het eten is heerlijk en redelijk betaalbaar. Wel even reserveren want het terras zit snel vol. Het fietsen langs de kust is vooral mooi, je fietst veel samen met het andere verkeer, maar sommige gedeelten hebben een fietspad zodat je niet door de donkere tunnels hoeft. Dat is wel net zo veilig. Overal op de kustweg heb je mogelijkheden om af te slaan om de heuvels in te gaan. Genoeg te fietsen dus.
Bij uitstapjes moet je in ieder geval even langs Como, erg mooi daar. Grappig detail is dat omdat George Clooney blijkbaar een huis heeft langs het meer, bijna ieder restaurantje adverteert met dat meneer Clooney er ook heeft gegeten 🙂 Vanaf Como is Milaan 50km ver, dus dat is ook goed te doen als dagtrip.
Conclussie
Wielrennen in Lombardije is echt erg fijn, vooral in het voorjaar omdat het er in de zomer wel heel erg warm kan worden. Veel mooie heuvels en bergen, veel afwisseling, prachtige omgeving en niet onbelangrijk; heerlijke koffie. Hou je van iets meer toeristisch, dan is het Comomeer een goede keus, liever iets zuidelijker dan noordelijker. Wil je het kleiner en rustiger houden, dan kan Branzi een erg goede keus zijn. Een alternatief is ook de omgeving van de iets kleinere meren zijn. Lago D’Iseo is dan wel mijn favoriet. Afgelopen keer trouwens niet bezocht. Maar Lombardije is dus echt een aanrader om als wielrenner eens te bezoeken.
En Como:
