In het dagelijks leven zien we om ons heen bijna niet anders meer. Ook op Eurobike was het dit jaar weer duidelijk waar de aandacht op gevestigd was; elektrische fietsen. Giant had even de Road-E in het land. “Eindelijk” een elektrische racefiets dus en die wilden we wel eens proberen.
Zo conservatief als de wielrennerij is, zo vooruitstrevend is men bij het mountainbiken. Wielmaten, demping, sterk uiteenlopende geometrieën. Allemaal eigenschappen die alsmaar veranderen. Soms verwarrend, maar het staat ook voor innovatie. Wij wielrenners staan al op onze achterpoten als er een band wordt gebruikt die 2 mm dikker is dan normaal en over schijfremmen raken we al helemaal niet uitgepraat. Toestand! Elektrische racefietsen lijken bijna niet te bestaan. Hoewel, de verborgen motortjes hebben inmiddels van zich laten spreken en zijn niet eens zo bijzonder duur. Maar een echte toegewijde elektrische racefiets met flinke motor en accu schijnt bij veel merken toch wat teveel gevraagd te zijn. We weten het alleen van Haibike en nu dus Giant dat ze ook daadwerkelijk een dergelijke fiets in de collectie hebben.
Zwaar
Eerst eens rijden zonder ondersteuning. De Road-E is zwaar. Daar is weinig nuance in aan te brengen. De fiets weegt in zijn geheel 16,3 kg, inclusief de batterij die 3,3 kg weegt. Toch rijdt hij niet verkeerd voor zo’n zware bak. Het geheel rust op Giant’s eigen PR-2 wielen met schijfremmen met 32 mm Schwalbe Durano banden erop. Brede banden dus, al valt dit niet heel erg op in het complete plaatje van de fiets. En er is nog ruimte voor nog bredere banden, maar dit lijkt ons genoeg. En het rolt dus prima. Natuurlijk merk je dat hij zwaar is, maar het is allemaal te doen. Opeens wegrijden uit een groepje zit er niet in, en klimmen zonder ondersteuning kan je eerder als krachttraining zien dan lekker fietsen. Dankzij de langere wielbasis ligt hij stabiel op de weg. In de afdaling voel je de zwaartekracht aan je trekken, maar het voelt allemaal goed.
Dan eens rijden met de ondersteuning. We hebben de fiets maar heel kort kunnen proberen, een écht serieuze klim en dito afdaling zaten er daardoor helaas niet in. Dat beetje wat we wel hebben kunnen doen viel echter niet tegen. Door de motor die ter hoogte van het bracket zit (goed om het gewicht op het laagste punt te hebben) heeft de fiets ook een hogere Q-factor. Dat is kort gezegd de horizontale afstand tussen de linker en rechter crankarm. Die is dus een stuk breder, dat is even wennen, maar niet meteen hinderlijk. En dan hebben we het nog niet eens over die Yamaha motor gehad die eronder ligt. Die ondersteunt tot 25 km/u. Daarna zijn je benen weer volledig aan de beurt. Tot die snelheid is het even leuk, maar in de vlakke polder houdt het snel op. De accu hebben we door de beperkte periode ook niet uitvoerig kunnen testen, maar heeft een opgegeven actieradius in Power-modus van 25 tot 65 km. In Eco, de modus met minste ondersteuning, kan je er 80 tot 160 km mee vooruit. Het lijkt weinig, de afstand in Power-modus, maar daarmee kan je wel bovenop de Stelvio komen bijvoorbeeld. Het is maar hoe je de fiets in gaat zetten.
Snel optrekken bij het verkeerslicht
Dat allemaal gezegd hebbende, je moet je afvragen voor wie zo’n fiets geschikt is. De elektrische mountainbikes zijn echt leuk om mee te fietsen, ze hebben een hoge fun-factor. Ze kunnen je makkelijker naar de top van de berg brengen om vanaf daar weer op eigen ’kracht’ naar beneden te gaan. Zo zien wij het eigenlijk ook met de elektrische racefiets. De Alpen en Dolomieten zijn te mooi om er nooit gefietst te hebben. Als je dat om wat voor reden dan ook nog niet hebt kunnen doen omdat je het fysiek niet aankan, biedt zo’n fiets een uitkomst en kan je toch over die prachtige bergen fietsen.
In landen als Nederland wordt het echter een ander verhaal. De ondersteuning is namelijk dus begrensd op 25 km/u. Ook al is hij twee keer zo zwaar als een normale racefiets, die snelheid heb je zonder al te veel moeite gehaald, ook zonder ondersteuning. Je bent wel als eerste weg bij het verkeerslicht. En dat was het dan. Wil je harder dan moet je het doen zonder ondersteuning. Het is allemaal te doen, maar wat is dan het nut van de ondersteuning nietwaar? In de bergen of heuvelachtig terrein is de Road-E meer in zijn element. Dan kan je ineens toch een sportieve tocht maken op een sportieve fiets. In Nederland zien we er in eerste instantie geen markt voor, tenzij je alleen in Zuid-Limburg gaat fietsen of regelmatig elders de heuvels en bergen opzoekt. Als de begrenzing echter met 10 km/u verruimd wordt, verandert alles compleet. Dan kan je met 35 km/u ineens mee met een groep en door de polders tegen de wind in toch aardig vooruit komen. Als wielrenner draag je toch al een helm dus daar zien we ook geen probleem. Er zijn vast mensen die het allemaal onzin vinden, ieder zijn mening. Maar wij denken wel dat er mensen zijn die ondanks fysieke beperkingen dan toch graag met de racefiets op pad gaan, en voor hen kan zo’n fiets een uitkomst zijn.
Details
Giant Road-E
Gemeten gewicht: 16,3kg
Getest in maat L (te krijgen in maten S/M/L/XL)
Gemengde afmontage met Shimano RS785 schijfremmen en achter Ultegra en vóór een 105 derailleur
Adviesprijs: €3.699,-
Meer info bij Giant Bicycles
Plus
+ Ondersteuning kan klimmen makkelijker maken
+ Goede afmontage
+ Goede rijeigenschappen ondanks gewicht
Min
– Ondersteuning maar tot 25 km/u
– Zwaar
– Door accu en motor lomp uiterlijk
Conclusie
Hij had een hoge fun-factor kunnen hebben, de Road-E, maar de wetgeving verpest het vooralsnog een beetje. Of je moet hem puur voor de bergen willen gaan gebruiken, omdat je die normaal gesproken niet op komt. Op het vlakke land zal je er met de huidige maximale snelheid voor de ondersteuning van 25 km/u weinig plezier van kunnen hebben. Maar doe er 10 km/u bij en de elektrische racefiets zou zo maar eens een behoorlijke groep kunnen aanspreken. Dat kan nu alleen nog niet helaas. De Road-E is er zelf wel klaar voor. Hij is goed genoeg uitgerust om zijn gewicht goed op de weg te houden.
