Inmiddels is de Giro al een aantal etappes onderweg en begint het klassement zo langzaamaan vorm te krijgen. Een aantal bergen en de eerste individuele tijdrit heeft hiervoor gezorgd. De klimmers hebben een aantal kansen gehad om zich te laten zien, maar in vergelijking bij wat er nog komen gaat was dat nog niet heel spannend. Evans leek zich goed gepositioneerd te hebben in het roze, maar na de laatste tijdrit was het de kleine Colombiaan van OPQS Rigoberto Uran Uran die de trui overtuigend overnam. Beide uitstekende klimmers, dus dat wordt leuk!
Maandag 26 mei hebben de heren een laatste rustdag alvorens de week van de waarheid gaat beginnen. In deze week zullen de echte klassementsmannen en de klimmers moeten laten zien wat ze waard zijn. Wie mag zich eind volgende week op het hoogste schavot laten zoenen door twee Italiaanse dames en ontvangt de ‘maglia rosa’? Een vooruitblik op de komende week.
Dinsdag 27 mei – Etappe 16: De koninginnerit!
Deze rit daags na de rustdag mag naar mijn idee worden bestempeld als de koninginnerit! Vanuit de start gaat het omhoog, over de Passo Gavia om vervolgens verder te gaan richting Passo dello Stelvio en als afsluiter is de finish getrokken boven op val Martello. Voor mensen die de omgeving daar kennen, of één van de drie klimmen al eens gefietst heeft zal het waarschijnlijk vreemd in de oren klinken dat enkel de Stelvio als ‘hors-categorie’ is aangeduid. Oké; het is het hoogste punt, maar drie van dit soort bergen in één etappe over 139 kilometer… Ik denk dat het spektakel wordt en zal het niet komen van de aanvallers of klassementsmannen, dan wellicht omdat er een of meerdere renners door het ijs gaan zakken.
Overigens is er nog een kleine kans dat in dit geval geen renners, maar de organisatie door het ijs zakt. Het is nog maar de vraag of de etappe wel doorgang kan vinden want op de Stelvio ligt nog een dik pak sneeuw. Het zou zonde zijn als dit, net als vorig jaar, wederom moet worden afgeblazen.
Donderdag 29 mei – Etappe 18: Belluno – Rifugio Panarotta
Als de sprinters binnen de tijd geraken op deze helse dinsdag hebben zij het geluk om de dag erna aan de bak te mogen in een relatief ‘vlakke’ etappe. Of misschien dat op zo’n dag juist de aanval wel stand houdt. Of wellicht dat ze zich sparen/opladen voor de dag erna wanneer er weer drie beklimmingen en finish bergop op het menu staan. Tijdens de aanloop naar de ‘Rifugio Panarotta’ worden eerst de San Pellegrino overwonnen om vervolgens over de Passo del Redebus te gaan. Respectievelijk 1e en 2e categorie. De finish bergop is misschien wat minder bekend, echter met 8,4% gemiddeld over 13,8 kilometer is deze niet te onderschatten en wellicht uitnodigend voor de klassementsmannen. Durft er iemand de gok te nemen, met nog twee zware dagen in het vooruitzicht?!
Vrijdag 30 mei – Etappe 19: Tijdrit from hell!
Vrijdag 30 mei staat er weer een individuele tijdrit op het programma, en wat voor een. De beklimming van de Crespano del Grappa is het parcours. 26,8 kilometer tijdrijden, waarvan 19 kilometer bergop met een gemiddelde stijging van 8%. Echter is dat een gemiddelde, er zitten namelijk uitschieters tussen tot 14%!
Zaterdag 31 mei – Etappe 20: Maniago – Monte Zoncolan
En net wanneer je denkt dat het klimmen wel voldoende is geweest toveren de hoge heren van de Giro nog een etappe naar de beruchte Monte Zoncolan uit de hoge hoed. Ook tijdens deze etappe gaat de aanloop weer via twee cols van 1e en 2e categorie, waarnaar de renners vanuit de afdaling direct tegenover een muur staan die de Monte Zoncolan heet. Een typische klim voor de Italianen in de organisatie om te laten zien dat het nooit gek genoeg kan. 5,9 kilometer met een gemiddelde (!) stijging van 14,9% en uitschieters van boven de 20%!
Al deze bergen op een rij moeten zorgen voor het nodige spektakel. Ik ben erg benieuwd wie de taaiste is van het stel en uiteindelijk daags na de Monte Zoncolan de ‘maglia rosa’ om zijn schouders krijgt!
Header foto via uk.eurosport.yahoo.com
