In 1993 pakte de Schot Graeme Obree het werelduurrecord mede dankzij een bijzondere fiets. Op zijn zelfgemaakte fiets, met zogeheten ‘Crouch’ houding, pakte hij in dat jaar ook de regenboogtrui op de individuele achtervolging. Een jaar later pakte hij het werelduurrecord, dat intussen in het bezit was van Chris Boardman, terug. En wederom kwam Obree op de proppen met een zelf gemaakte fiets, de ‘superman’. In 1995 zou hij nogmaals wereldkampioen worden op de individuele achtervolging.
Inmiddels zijn de regels van de UCI dusdanig (en vaak) aangepast en gewijzigd en sinds het jaar 2000 is het niet meer toegestaan om op fietsen met extreme houdingen en geavanceerde frames aan de start te komen. Neemt niet weg dat Obree tot twee keer toe in het bezit is geweest van dit werelduurrecord. Het, eveneens Schotse, wielerkleding merk Endura nodigde Obree samen met zijn fietsen uit in de windtunnel. Was de fietsende ingenieur nou meer een ingenieur of een fietser? Een discussie die in de jaren ’90 regelmatig is gevoerd, en waar ze nu het antwoord op gaan zoeken. Obree, die voor het eerst een windtunnel van dichtbij ziet, zal op vier verschillende fietsen plaatsnemen. Een ‘standaard’ tijdritfiets uit 1993, zijn ‘crouch’ fiets, de ‘superman’ fiets en een moderne tijdritfiets. In het laatste geval wordt dit ook getest met een moderne helm en het Endura skinsuit, waarmee ze afgelopen jaar een Eurobike Award in de wacht wisten te slepen.
In onderstaande korte film verteld Obree over de ontwikkeling van zijn fiets, en wordt de testdag in beeld gebracht. De vraag is eigenlijk of hij destijds briljant was in het ontwerpen van zijn fietsen of dat hij uitblonk als atleet. Interessant stukje wielergeschiedenis met een verrassende conclusie!
