Onder het motto: “Eens moet de eerste keer zijn.”, ging ik met twee vrienden op pad voor een bikepacking trip. Gezien alle restricties en maatregelen werd het een trip in eigen land en al snel kwam ‘Het Fietserspad’ naar voren. Het is een alternatief van de wandelroute ‘Het Pieterpad’. Je start in Pieterburen en eindigt op de Sint-Pietersberg in Maastricht.
500 kilometer in twee dagen
Op internet zijn er meerdere routes te vinden als alternatief voor de wandelroute. Let wel even goed op dat je geen wandelroute hebt, omdat er over wandelpaden natuurlijk niet gefietst mag worden. Er zijn GPX bestanden beschikbaar van de complete route, of opgedeeld in verschillende etappes. Aangezien wij alledrie niet vies zijn van een uitdaging wilden we de route in twee dagen fietsen. Volgens het GPX bestand zijn we zo’n 505 km onderweg en is er ongeveer 35% van de route over onverharde fietspaden.
Op vrijdagavond stappen we met de fiets in de trein naar Groningen. Nadat we daar een goede pasta hebben genuttigd bij de plaatselijke Italiaan fietsen we een klein uurtje naar het noorden, naar Pieterburen. Vooraf hebben we via Vrienden op de Fiets een B&B gereserveerd voor de vrijdag en zaterdagnacht. Als je lid bent van deze organisatie kun je via hun netwerk eenvoudig adressen vinden om tegen een kleine vergoeding (€ 25,-) te overnachten inclusief een ontbijt. Vooraf heb ik wel even gebeld om aan te kondigen dat wij graag willen overnachten, maar waarschijnlijk laat zullen aankomen. Reserveren hoeft niet, maar dan loop je natuurlijk de kans dat er geen plek meer is.
Omdat het de eerste keer was, hebben we gekozen voor de ‘veilige’ weg van een bed en breakfast. Maar ik zal je eerlijk vertellen dat de liefde voor kamperen bij mij toch al ver te zoeken is, dus de kans dat ik een tent meeneem op m’n fiets is zo goed als nihil.
Lange dagen, wind, regen en eten. Veel eten!
Vooraf hebben we afgesproken dat we de eerste dag zo’n 275 km willen fietsen, dus het liefst een beetje op tijd vertrekken. Om 7:00 uur had onze gastvrouw de broodjes klaar en na een goed ontbijt, stapten we op de fiets richting het zuiden. Mijn beeld van Groningen en Drente is dat het vooral heel wijds en vlak is, zonder al te veel bijzonders. Maar wat dat betreft heeft dit deel van de tocht mij misschien wel het meest verrast, want we kwamen door erg mooie natuurgebieden en vooral het Balloërveld is zeer de moeite waard. Dat fietst tocht een stuk prettiger, in zo’n mooie omgeving, en daarmee nemen we die paar regenbuien maar voor lief. In de regio Salland komen we over veel bekende wegen die we regelmatig fietsen als we vanuit Twente een rit maken. Dat bekende is wel even lekker, zodat je weet wat je kan verwachten.
De route komt na 275 km door Braamt (nabij Doetinchem, Gelderland) en ook daar hadden we vooraf even laten weten bij het B&B dat we graag wilden overnachten. Dit werd uiteindelijk, door de tegenwind, hoosbuien en een uitgebreid diner, wat later dan gepland. Rond half 10 bolden we de oprit op en werden we ook op dat tijdstip nog met open armen ontvangen. De fietsen gaan achter slot en grendel en de schoenen, regenjas en helm kunnen te drogen worden gehangen.
Dag 2: Het land van Maas en Waal
De volgende dag was het recept vergelijkbaar. 7:00 uur ontbijt en rond 8:00 uur stappen we op de fiets voor het tweede deel van de tocht. In de route staan twee overgangen met de pont en van de gastheer kregen we te horen dat de eerste overtocht maar één keer per uur gaat. Met een stevige windkracht 4 tegen moeten we toch een stuk in waaier rijden om op tijd te zijn voor de oversteek over de Waal. De route voert veel langs de Maas en de Waal en dat is erg mooi, waar het niet dat je langs het water weinig beschutting hebt. Ondanks dat is ook de route van de tweede dag erg mooi, flink heuvelachtig en afwisselend. Onverharde en verharde fietspaden en ook de nodige bospaadjes die er erg mooi bij lagen. Het materiaal verschilde bij ons tussen een racefiets met 28 mm banden en een gravelbike met 38 mm banden en voor deze route was dit prima te doen.
Elk uur wat eten en genoeg drinken is, naast de afstand en de tegenwind, ook een uitdaging. Hiervoor hebben we op beide dagen een aantal stops gemaakt om even rustig een terrasje te pakken en gewoon te eten. Een tosti, uitsmijter of bord pasta is toch lekkerder dan de hele dag sportvoeding als je mij vraagt. En beide dagen hebben we ook een stop gemaakt bij een supermarkt voor een flesje cola, bananen, gevulde koeken en andere calorie-bommen.
De laatste loodjes….
Dat spreekwoord past precies bij de laatste kilometers van deze trip. Die hoogtemeters begin je na zo’n 175 km toch behoorlijk te voelen. Zeker in combinatie met de 275 km van de dag ervoor ook nog in de benen. Het fietsen met bepakking valt me overigens heel erg mee, al merk je natuurlijk wel dat je fiets zwaarder is en daardoor wat anders reageert.
Kort na 18.00 uur, met Maastricht in zicht, wordt het heel snel, heel donker. We worden met nog zo’n 15 kilometer te gaan getrakteerd op een enorme hoosbui, maar met het eind in zicht gaan we niet meer schuilen. Uiteindelijk zijn we na 228 km om iets na 19:00 uur op de Sint-Pietersberg en zit ons avontuur er na 503 kilometer op. Mijn Wahoo dacht hier precies zo over, want op het moment dat we tot stilstand komen is de batterij leeg en valt hij uit.
Goed slapen is ook belangrijk
Het was de eerste keer dat we zo’n avontuur op de fiets gingen doen, en dit gaat zeker wel een vervolg krijgen! Het voordeel van de overnachtingen bij een B&B vind ik dat er handdoeken aanwezig zijn en ook je ontbijt is geregeld. Een organisatie als Vrienden op de fiets is daarbij een ideale uitkomst. Daarnaast vind ik een bed wel zo prettig slapen, zeker wanneer je weet dat je twee keer een flinke afstand gaat rijden.
Op mijn fiets had ik een 15 liter zadeltas met daarin een tweede setje fietskleding, sneakers en vrije tijdskleding. In de frametas zat een regenjas, windstopper en een klein toilettasje. De laatste tas aan m’n fiets is die aan mijn stuur waarin eten, opladers en een powerbank zitten.
Hoe je je tas in pakt kan je natuurlijk prima zelf bepalen, maar ik heb in dit geval met deze bepakking mezelf goed gered deze dagen. Het weer speelt daar natuurlijk een belangrijke rol in maar de volgende keer zou ik liever een extra fietsjack meenemen in plaats van een sweater voor na de rit.
De route en mijn Strava-files kan je via onderstaande links bekijken.
Etappe 1: Pieterburen – Braamt
Etappe 2: Braamt – Sint Pietersberg
