Onlangs behaalde Thomas Dekker zijn eerste overwinning (een duo tijdrit) na zijn 2 jarige dopingschorsing wegens gebruik van DynEpo.
Het is natuurlijk mooi om waar te nemen dat zijn strijd om terug te komen niet alleen maar met tegenslagen gepaard gaat.
Zijn boek “Schoon Genoeg” is bedoeld om inzicht te geven in de ontwikkeling van zijn carrière als jonge talentvolle rijder, en tevens om een beschrijving te geven van de ellende en de moeilijkheden die voortkwamen uit zijn schorsing. Het is best fascinerend om te lezen hoe jong een wielrenner al volledig voor zijn sport moet leven. De belangrijkste fase in het boek is echter de periode waarin de verleiding om doping te gebruiken langzaam aan zijn intrede doet.
Dekker zelf zegt; ‘alleen kei- en keihard trainen en complete toewijding kunnen je aan de top brengen’.
Deze mooie uitspraak staat echter haaks op enkele passages uit het boek. De ongelooflijke hoeveelheid namen van betrapte mederenners die de revue passeren geeft te denken. Maar af en toe geeft hij toch even inzicht in zijn gedachtengang; bijv. blz.8 “in de loop van de tijd raakte ik er steeds meer van overtuigd dat ik kansloos was tegen de oneerlijke concurrentie in de vorm van prestatie bevorderende middelen”. Die gedachte kom je een paar keer tegen en moet gebaseerd zijn geweest op zijn waarnemingen in het peloton. Is de renner Dekker nu echt van die gedachte af? Kun je ‘clean’ winnen? Eigenlijk weet ik niet of het betoog in dit boek mij overtuigt.
Laten we maar besluiten met zijn eigen opmerking; ‘wielrennen is de mooiste sport die er bestaat’.
Hebben jullie nog suggesties voor mooie boeken nu het seizoen ten einde loopt?
