Het is voor ons inmiddels bijna een soort van traditie geworden om deze koers van dichtbij te bekijken. Mooi in het midden van het land, leuke ploegen en niet in de laatste plaats vanwege mooie omgeving! Koersdirecteur Thijs Zonneveld had ook dit jaar weer iets nieuws voor de rit in petto.
Wen nog maar niet al te veel aan de naam, want volgend jaar kan de koers zomaar weer anders heten, zoals de Veenendaal Arnhem Classic bijvoorbeeld. Ooit begon het als Veenendaal Veenendaal waar niemand minder dan Joop Zoetemelk, ook nu aanwezig, als allereerste winnaar over de meet kwam, in Veenendaal. Daarna leek men het goed idee om verder te gaan met de naam Dutch Food Valley Classic. Het veranderen van de naam is in ieder geval één ding dat Zonneveld al goed heeft aangepakt! Alle naamsveranderingen ten spijt is dit toch alweer de 29e editie van de koers.
Het zijn rare dagen wat betreft het weer, maar de start op de Markt in Arnhem is droog en er is aardig wat volk op de been om alles van dichtbij te bekijken. De bussen en auto’s staan open en bloot op het plein, dus iedereen kan overal bij, leuk om te zien dat er zoveel interesse voor is. Ook mooi om te zien, is de diversiteit wat betreft ploegen. De grote bussen van Belkin, Cannondale en Movistar steken behoorlijk af tegen de busjes en auto’s van ploegen als Start Trigon uit Equador (!) en Astellas Cycling Team. Die laatste ploeg is Amerikaans en rijdt een maand in Europa in verschillende koersen. En wat betreft materiaal vallen ze beiden op: de Amerikanen rijden op Litespeed, het team uit Equador op Trigon met een mix van onderdelen waar wij nog nooit van gehoord hadden (Microshift). De continentale ploegen zitten daar met hun campers en uitrusting weer tussenin.
Er is getracht de koers aantrekkelijker te maken, mede door de bepaling van het parcours. Vanuit het centrum van Arnhem is er eerst een neutraal stuk tot bij de Posbank, waar het echt begint. Daar gaat men vijf rondes overheen om vervolgens richting Veenendaal te gaan alwaar ook nog een aantal lussen worden gereden. Op deze manier krijg je een soort criterium achtige sfeer waarbij het publiek goed de kans krijgt om veel de wedstrijd te kunnen zien. En ondanks dat het direct na de start al begon te regenen, was het aardig druk in de bossen en waren de bochten bij de klimmetjes druk bezet. Prachtige omgeving om een koers doorheen te laten rijden.
Er ontstond al meteen een kopgroep, met ondermeer Lars van der Haar, die uiteindelijk op ruim drie minuten wist te komen. Dat hebben ze nog best even vol weten te houden. Bij Wageningen ongeveer was er echt een wolkbreuk en kwam het water met bakken naar beneden. Dat haalde het tempo er even uit natuurlijk. Wij hielden in de auto wel even ons hart vast, maar gelukkig waren er heftige geen valpartijen omdat er in dat stuk weinig bochten in het parcours zaten. De kopgroep werd ook deels weer bijgehaald en ter hoogte van de Grebbeberg, nog vóór Veenendaal, stond er toch weer wat te gebeuren. Twee ploeggenoten van Koga notabene, Jim van de Berg en Bart van Haren leken er met z’n tweeën vandoor te gaan en het peloton op afstand te houden. Ze konden het nog op 30 seconden houden maar 20 kilometer vóór de finish werden ze toch weer bijgehaald door het jagende peloton.
Op twaalf kilometer voor de finish kwam er toch weer een aantal renners los uit het peloton. Toch geen massasprint? Uiteindelijk was het de 23-jarige Belg Yves Lampaert van Topsport Vlaanderen-Baloise die knap solo over de streep kwam. Tweede was Michael Vingerling (Team 3M) , drie Jos van Emden (Belkin).
