Het is altijd weer verrassend hoe mooi je eigenlijk in onze buurlanden kunt fietsen – net de grens over kun je al snel klimmen en genieten van de goede uitzichten. Dat werd maar weer eens duidelijk tijdens de Laurens ten Dam Gravel Raid die wij reden van 22 tot 24 september. Een heerlijk weekend fietsen, kamperen en zelfs een beetje feesten – dat is toch wel de betere manier om een gebied zoals de Eifel te ontdekken.
Landen op de Wildbach Camping
Bij aankomst op vrijdag avond was het weer nog erg wisselvallig. Maar gelukkig stond onze tent al klaar, en hoefde we die niet in de regen op te zetten. Voor de echte luxepaarden waren er ook Tipi tenten die je kon boeken van tevoren. Nadat wij onze kampeerspullen hadden uitgeladen op de prachtig gelegen Wildbach camping in Hellenthal, werden we meteen verwend met een heerlijke curry en vegetarische couscous. Er waren toen ook al deelnemers die een rondje gefietst hadden en het extra verdiend hadden. Daarna heette Laurens ten Dam de deelnemers welkom op deze vijfde, en daarom extra feestelijke editie.
Nu kon het Gravel Fest echt beginnen. Het feest werd geopend met de Crazy Hill Cllimb, waar deelnemers twee aan twee vanuit een staande start zo hard mogelijk een 100 meter lange helling moesten oprijden. Door de schemering, het vuurwerk en het publiek langs de lijn met koebellen was er een heel feestelijke sfeer. Een beetje zoals bij de cyclocross.
Mix and Match
Op zaterdagochtend konden we na een goed verzorgd ontbijt kiezen uit welke van de twee ochtend loops we wilden rijden. Er was telkens een lange en korte route, die verschilde in kilometers en hoogtestijging. In de ochtend kon je kiezen uit 50 km (900hm) of 62 km (1160 hm), in de middag voor 49 km (920hm) of 58 km (920 hm). Hier door kom je op een afstand ergens tussen de 99 en 120 km in totaal. Ik begon fanatiek met de langste rit in de ochtend, maar omdat die meer hoogtemeters bleek te bevatten dan verwacht, ben ik in de middag voor de korte optie gegaan en kwam ik op zo’n 110 km uit. Maar goed ook want de tweede helft was nog uitdagender qua klimmen.
Door de twee routes te rijden speel je mooi de hele omgeving rond Hellenthal uit. De eerste twee routes gaan richting het noorden, en in de middag gaan ze richting het zuiden. Het laten samenkomen van de routes op het terrein bleek een goed idee, ik sprak namelijk best wel wat mensen die aan een loop fietsen genoeg hadden, zo pittig was het.
Challenges
Daar waar het vrijdag en zondag gaat om partypace, was het zaterdag toch een beetje Raceday. Er waren in de ochtend en middag route samen vier segmenten gemarkeerd, waar je werd uitgedaagd om zo hard mogelijk de helling op te fietsen. Voor de snelste man en vrouw waren en prijzen per segment, en er was ook een overall prijs voor de snelste op alle segmenten – namelijk een heerlijke fles Barolo. Deze 4 segmenten bevatte met name uitdagende klimmetjes. Daarnaast waren er ook nog een paar los gemarkeerde ‘Crazy Climbs’. Okay ik moet toegeven, die waren heel uitdagend. Terwijl ik een klein hike-a-bike momentje moest inlassen halverwege of eerder, heb ik daar toch een paar sterke strijders naar boven zien fietsen.
In 100 km ben ik drie keer afgestapt omdat ik niet boven kwam, dus dat vond ik wel meevallen. Maar ik moet toegeven: ik vond het parcours erg uitdagend, zowel qua klimmen als dalen. Als je een minder technische rijder bent, is op dit terrein een hardtail mtb ook geen overbodige luxe. Want bij de steile klimmen kwamen net zulke steile afdalingen kijken. Soms met veel modder, gravel zo groot als halve bakstenen, regengeulen, boomstronken en omgevallen bomen. Dit was meer dan 100 km volle concentratie, maar ook net zo hard genieten.
Specialized Diverge
Bofte ik even dat ik met de Specialized Diverge gravelbike op pad kon. Deze perzikroze fiets is uitgerust met zowel voor als achtervering, en onder aan de streep was ik daar zelf beter mee af dan mijn eigen hardtail. Op het vlakke was het even een gek gevoel, door de vering krijg je het idee dat je lek gereden hebt. Maar de vlakke stretches waren op een hand te tellen, dus dat gevoel was maar van korte duur. Want het gaat de hele tijd op en neer en dan is de 20 mm veerweg voor en 30 mm achter enorm welkom.
Dit was de eerste keer dat ik met hydraulische achtervering op een gravelbike reed, maar ik ben wel overtuigd. Deze combinatie van demping voor en achter maakt dat dit vrij stijve frame toch niet hobbelt, wat ik wel ervaar met mijn hardtail mountainbike op dergelijk terrein. Zowel de veerweg voor als achter waren eenvoudig af te stellen tijden het fietsen, maar daar heb ik op dit sterk glooiende terrein geen gebruik van gemaakt. Doordat de fiets achter meer klappen opvangt, vond ik het een stuk minder vermoeiend rijden, waardoor ik de 100 km met meer dan 2500 hoogtemeters fluitend ben doorgekomen.
Afterparty
De zondag deden we zoals gezegd rustig aan, en dat had een reden: zaterdagavond was het écht feest op de camping waardoor de meeste mensen toe waren aan een Hangover Ride op rustig tempo. Eerst was er een heerlijke BBQ, en daarna was er nog de Wahoo 1000 watts challenge waarbij deelnemers kans maakte op verschillende prijzen, waaronder een fietscomputer. Opeenvolgend was er de uitreiking waar tientallen prijzen werden uitgedeeld van o.a Dynamic bikecare producten tot een Shimano gravel wielset.
Vervolgens was er een DJ duo die de rest van de avond vrolijk heeft staan draaien tot de late uurtjes. Er werd nog goed gedanst onder het genot van heerlijke speciaalbiertjes. De opkomst voor de Hangover Ride was dan ook verrassend goed de volgende dag. En zoals Laurens ten Dam sprak: ‘What happens on the Raid, stays on the Raid’
Wanneer gaan we weer?
Weekenden zoals deze gevuld met fietsen in de natuur en nieuwe mensen ontmoeten zijn goud waard. We hebben er genoten van dit event dat erg goed geregeld is. Een goed gevuld programma, maar genoeg ruimte om zelf wat aan te passen in ritten en activiteiten. Alles kan en niks is verplicht. Ik vond het eten opvallend goed verzorgd: snel klaar, geen rijen en genoeg vegetarische opties. Ook langs de route waren en veel voedingsposten met allerlei lekkers: sportvoeding, zoetig- en hartigheden en fruit. Het eten was allemaal inclusief bij de festivalticket.
Het festivalterrein is mooi opgedeeld in diverse zones: Er was een Foodcourt met een grote tent waar je kon zitten voor ontbijt, lunch en diner. Er was een Expo, Fun en Game area waar fiets (gerelateerde) bedrijven stonden met nieuwe producten en waar je ook nog mooie prijzen kon winnen door aan een van de spelletjes mee te doen. In de Chill out Zone kon je lekker hangen rond het kampvuur, naar muziek luisteren van de Vinyldraaiers of een yoga les meepakken. Dit was allemaal rond de Festival Stage. De camping was daar op steenworp afstand, als ook de douches en toiletten die net gerenoveerd waren. Een heel mooi compacte en complete opzet.
Eigenlijk kan ik maar op één punt kritisch zijn: Waren er te veel mannen, of te weinig vrouwen? Ik denk het laatste! Wat ik wel goed vond: op alle challenges, zowel op de route als op het festival terrein waren er gelijkwaardige prijzen voor mannen en vrouwen. Dus vrouwen: haal er je voordeel uit, en kom volgend jaar ook. De datum van de editie in 2024 volgt nog, maar ik ga zeker voor die tijd nog terugkomen om zelf de Eifel regio verder te verkennen.
Hier vind je de link naar dit avontuur op zowel Strava als Komoot
Via Ltd Gravel Raid
