Het luchtbed moest eerst worden gecheckt of hij nog echt luchtdicht was en de slaapzak was duidelijk aan vervanging toe. Je merkt het al, kamperen is geen standaard bezigheid voor mij, maar voor Smugglers Path moest ik er toch echt aan geloven. Daar waar ik normaal wel drie keer kan checken of ik alle fietsspullen in de tas heb gestopt, was dat nu het geval met de kampeerspullen. Uiteindelijk werd het een kort nachtje kamperen, gevolgd door een fantastische graveltocht door het Frans/Belgische grensgebied, op uitnodiging van Cannondale.
Basecamp aan de Franse grens
De naam van het evenement laat weinig vraagtekens over wat de locatie betreft. Het evenement vindt plaats aan de Franse grens in een klein dorpje genaamd Herbeumont, wie kent het niet. Het is een lange reis er naar toe, maar de laatste kilometers wordt je al getrakteerd op de nodige Ardense heuvels waardoor je ook wel direct zin hebt om een mooie tocht te rijden! Nog voor ik de auto goed en wel ben uitgestapt heb ik al een biertje in de hand en de sfeer zit er dan ook direct goed in. Onder de grote piramidetent is een kleine bar ingericht en staan lange tafels en banken. Midden op het veld staan er twee grote vuurkorven en in de hoek hangt het varken al te garen aan het spit.
Kamperen en BBQ
Om 19:30 uur begint de BBQ dus maar snel m’n tentje op te zetten, want dat zal nog wel eventjes tijd kosten. Met de compressor is het luchtbed in elk geval snel opgepompt en uiteindelijk heb ik de tent ook aan de rand van het Basecamp staan. De ‘echte’ camping is overigens een paar honderd meter verderop, maar ik had het geluk dat ik samen met de Cannondale-crew een deel van het Basecamp mag gebruiken om te vertoeven. Als de groep compleet is, nemen we plaats in de rij voor de uitgebreide BBQ. Een rij met lange tafels waar een buffet aan eten is uitgestald, waar ook zeker rekening is gehouden met het feit dat je de dag erna een lange dag op de fiets zit. Van (pasta) salades, tot vlees en ook aan de vegetariër is gedacht.
Om half 12 wordt er nog een laatste toast uitgebracht op twee jarigen in onze groep, en daarna is het wel tijd dat ieder zijn of haar tentje gaat opzoeken. Voordeel van slapen op het basecamp is dat je binnen no-time in je tentje ligt. Klein nadeeltje is dan dat er ook mensen zijn die met iets minder nachtrust genoegen nemen. Om maar te zwijgen over de nachtegaaltjes die luidkeels het hele repertoire van Abba hebben gezongen.
Volle bak gravel in de Ardennen
Na een kort nachtje valt het me mee hoe ‘fit’ ik wakker wordt, al is het wel behoorlijk fris als ik uit m’n slaapzak kruip. Er hangt een flinke mist over het park en alles is vochtig. Het ontbijt is goed geregeld en nog voor het eten op is begint de discussie over de kleding. Met een temperatuur rond de 10 graden en nevel, is het nog erg fris. De voorspellingen zijn wel goed, dus dan toch maar een korte broek. Maar de armstukken en het windjack zijn, zeker in het begin, geen overbodige luxe.
Om stipt 8.30 uur gaat het hek open en beginnen we aan de 150 km route door de Ardennen. De heren en dames die de 100 km route doen kunnen later vertrekken. Ik heb de schoenen nog maar net in de pedalen als we vanuit het dorp rechtsaf een steile klim opdraaien. De toon is gezet! Een typisch steile Ardennen-klim, waarbij je snel een donker bos induikt. Het is een pittige klim om mee te beginnen, maar met de zon die zo nu en dan door de bomen schijnt levert het wel mooie plaatjes op.
Topsfeer en Luikse Wafels
De route is echt schitterend en dit gebied leent zich perfect voor een mooi gravelavontuur. De gravelpaden lijken eindeloos en het decor veranderd continu. Het ene moment fiets je diep in een donker naaldbos, over brede paden en het andere moment rijdt je hoog in de heuvels op een grote open vlakte met heel grof gravel (lees: stenen). Het is vooral de hele dag genieten van de natuur en de omgeving. Maar dat kan je aan de foto’s hopelijk wel zien.
Naast de schitterende route is de groep waarmee ik op pad ben ook erg gezellig, en dat maakt het feest compleet! De sfeer is top en iedereen is vrolijk. Niet alleen wij, maar ook alle deelnemers die je onderweg tegenkomt hebben er zin in. Iedereen dolt met elkaar en bij de twee pauze plekken wordt er gezellig gekletst. Voor je het weet sta je toch weer langer stil dan je eigenlijk wilde. Bij de pauzes is er veel lekkers te vinden en wat ik zelf wel opvallend, maar ook prettig vind: nauwelijks sportvoeding. Juist veel versnaperingen zoals Luikse wafels, frambozen-cakejes, Haribo-snoepjes, chips en een colaatje. Om je bidon te vullen is er wel bij de pauze sportdrank aanwezig. Mocht je trouwens zelf in deze regio gaan fietsen, zorg dan dat je echt voldoende eten en drinken meeneemt want een restaurant of tankstation heb ik onderweg niet gezien.
Uitdaging voor mens en materiaal
De afdalingen en grove gravelpaden zijn soms wel echt een uitdaging voor het materiaal en berijder. Daar waar ik in Nederland het idee had dat een geveerde voorvork een beetje overkill is, komt hij hier in de Ardennen heel erg goed van pas! Dat geldt wat mij betreft ook voor de bredere banden waar de 650b Topstone Lefty van Cannondale mee is uitgerust. En wat betreft schijfremmen, zonder die dingen wil je hier liever niet rijden.
De totale afstand van de route is uiteindelijk volgens mijn computer 144 kilometer waarbij er zo’n 2700 hoogtemeters zijn overwonnen. Daarvan was toch ruim 80% onverhard. Pittig was het zeker, vooral wanneer de Ardennen nog weer een verrassend steil stukje in petto had terwijl je dacht al boven te zijn.
Bier en burger!
Uiteindelijk fietsen we het park van Herbeumont weer in en wacht er een lekker broodje hamburger en een biertje. Althans, die mogelijkheid is er. Die hamburger pak ik met beide handen aan, maar het biertje wordt in mijn geval toch een colaatje omdat er nog naar huis moet worden gereden. Het is een gezellige bende rondom de vuurkorven en de eerste sterke verhalen van de dag komen al voorbij. Ook na 144 km afzien is de sfeer top en zie ik niks anders dan lachende gezichten.
Conclusie na Smugglers Path French Borders is dat dit echt een schitterende regio is voor het serieuze (gevorderde) gravelwerk. De organisatie heeft echt goed werk geleverd met de routes, en ook de camping en verzorging was top geregeld. Kortom, zeker voor herhaling vatbaar. En omdat het zo mooi was, nog een paar fotootjes en de aftermovie om na te genieten!
