En toen werd het zomer. Nederland ging gebukt onder tropische temperaturen die zelfs de meest fervente fietsers thuishielden. Gelukkig kreeg Racefietsblog vanuit het bijna altijd warme Nice een zomershirt toegestuurd om uit te proberen.
Haute couture
In Café du Cycliste stijl draagt het shirt een Franse vrouwenaam, Lucienne heet ze dit keer. We testen al eerder een wintertrui van CdC en die beviel prima. De kledingstijl van het merk uit Nice is misschien niet voor iedereen, maar wij voelen ons bijna haute couture modellen op onze bicyclettes. De kleding van CdC valt namelijk op doordat het nauwelijks op fietskleding lijkt. Voor het eerst sinds lang kreeg ik van mijn vriendin complimenten over een wielershirt toen ik met Lucienne op stap ging. De styling verwijst niet zo duidelijk naar historische races of teams zoals Rapha, maar heeft een heel eigen, bijna modische stijl. Zowel in materiaal keuze als in de dessins. Geen voor de hand liggende strepen of namen van sponsors, maar kekke details zoals de schubben op het doorwaai materiaal van Lucienne, of het subtiele streepje in de grijze stof. Dit maakt het shirt (en andere CdC producten) echt bijzonder en dat is natuurlijk ook iets waard.
Mooi en handig
Lucienne is echter geen voorbeeld van vorm over functie. Ook de praktische kant is goed in orde. Een extra dichtritsbaar zakje voor je sleutels en geld, mooi gestikte openingen om koptelefoonkabels doorheen te voeren (of van je oortje natuurlijk), subtiele reflecterende strips op de achterzijde en strakke maar uiterst comfortabele uiteindes aan de mouwen. Het zijn stuk voor stuk details die mooi én handig tegelijk zijn. Persoonlijk kan ik het altijd erg waarderen als er zichtbaar is nagedacht over dat soort schijnbaar kleine zaken.
Ook qua draagcomfort vind ik CdC shirts echt top. Geen wapperende stukken stof, nergens te strak en een perfecte lengte voor de fietshouding. Kortom een shirt waarvan je bijna vergeet dat je ’t aanhebt. En hoewel merino wol warm klinkt, weten de kenners dat deze wolsoort bekend staat om zijn lichte gewicht en vochtregulerende kwaliteiten… En goede keuze dus zeker omdat het gemixt wordt met polyester en polyamide. Hierdoor voelt het shirt licht en luchtig maar niet synthetisch aan.
Tot slot maken de fraaie details zoals de trois cols badge (de Madone, Turini en Venge zijn bergen in de buurt van Nice waar de mensen achter het merk zelf graag fietsen) en de subtiele styling dit tot een shirt waarin je graag gezien wordt. Sterker nog, in sommige van mijn andere wielershirts hoop ik altijd dat ik geen bekenden op straat tegenkom. Met Lucienne hoop ik net van wel. De prijs (€130,-) is zeker stevig voor een fietsshirt, maar ook met de duurzaamheid zit het wel goed zover we de afgelopen weken hebben kunnen ervaren. Er zijn helaas nog geen winkels in Nederland (in België kun je terecht bij Fixerati in Brussel) waar je Lucienne of andere Café du Cyclist kleding kunt kopen, maar het kan wel online natuurlijk.
Pluspunten
+ eigenzinnige styling
+ goed ventilerend
+ fit & forget
Minpunten
– relatief hoge prijs
Conclusie
Als je wat ruimer in je budget zit is Lucienne een top zomertrui. De Franse styling moet je natuurlijk aanspreken, maar qua kwaliteit doet CdC niets onder voor andere duurdere merken, sterker nog die streven ze soms gewoon voorbij qua kwaliteit en detaillering.
De testpersoon is 1.81, weegt tussen de 75 en 80 kilo en draagt meestal een M, dit is ook de maat waarin we Lucienne getest hebben.
