Zoals veel fietsers weten zijn wielen een goede upgrade voor je fiets. Naast frame en groep is dit het derde grote onderdeel waar je winst uit kunt halen of het karakter van je fiets mee kunt veranderen. Het doel van deze test is dat tweede.
De testfiets (Bianchi Infinito) is namelijk al voorzien van FFWD F6R (met DTSwiss 240 naven) wielen. Die leken ons al snel genoeg. Nee, het doel was de fiets vooral comfortabeler te maken met een set wielen die ook in een wat andere prijsklasse horen. Hiermee kan de fiets met een geruster hart over slechtere wegen, want voor het comfort neem je geen carbon wielen. De keuze viel op een set Campagnolo Vento wielen, zonder het herkenbare G3 spaakpatroon (vind ik persoonlijk niet zo mooi), maar mét zogenaamde asymmetrische velgen. Het gaat hierbij om een nieuw model van Campy voor 2014. We zullen de set wielen over een langere periode gaan testen, dit is dus een eerste review uit een serie. We zullen ons concentreren op de eerste indruk en het keuzeproces.
Money talks
Wanneer je een betaalbare wielset zoekt zijn er een aantal standaard mogelijkheden. Alle grote merken bieden voor rond de €200,- al een aardige set wielen aan waar het prima op trainen en toeren is. De Mavic Aksium zie je tegenwoordig op viel fietsen, Shimano heeft meerder mogelijkheden waaronder de RS31, Fulcrum (eigenlijk Campy wielen maar dan met andere stickers) biedt de Racing 5 en de nieuwe Quattro, maar dan zit je alweer 50 euro boven de €200,- grens. Campagnolo zelf biedt natuurlijk de Khamsin en de Vento onder dat bedrag. De Vento is iets lichter, op de hele set scheelt het 100 gram. Daarnaast zouden ze volgens de fabrikant comfortabeler en directer moeten zijn. Helaas kunnen we dit nu niet vergelijken, maar wie weet later in het jaar. We gaan de Vento’s eerst maar eens op eigen kracht beoordelen.
Eerste indruk
De wielen komen bestellen we via Bikeparts4u.nl en 3 dagen later staat er een grote doos op ons kantoor. De wielen zijn netjes verpakt en kunnen niet beschadigen. Velglintje zit er al op dus kwestie van cassette en banden erop zetten en rijden. Voor die tijd vallen al een aantal zaken op: Het asymmetrische achterwiel ziet er best ‘vreemd’ uit. De velg is dus niet symmetrisch gevormd, maar aan de aandrijfkant bijna recht en aan de andere kant loopt ‘ie veel schuiner af. Het valt het meest op bij het gat voor het ventiel, daar zie je dat de velg echt twee verschillende helften heeft. Je eerste gedachte is dat een of andere Italiaan op maandagochtend het gat verkeerd geboord heeft, maar het hoort toch echt zo. Hierdoor lopen de spaken aan de aandrijfkant dus vrijwel recht. Dit zou weer moeten leiden tot een stijver en directer reagerend wiel. Ziet er in ieder geval subtiel technisch uit. In het voorwiel zien we alleen dat de spaken net uit het midden in de velg zitten, De velg zelf is gewoon aan beide kanten hetzelfde. Ander leuk detail, als het bij je frame past tenminste, zijn de rood geadoniseerde spaakhouders, zit er geen rood in je frame dan moet je hier misschien even rekening mee houden. Ook mooi, de stickers op de naven met een verwijzing naar het klassieke Campagnolo logo, daar maak je een Italiaanse fiets helemaal mee af. Laatste subtiele visuele opvallendheid, de achtervelg is ietsje hoger dan de voorvelg, vind ik ook visueel wel wat hebben.
Rijden maar
Zoals gezegd wil ik mijn fiets vooral comfortabeler maken en ‘m ook met een iets geruster gevoel achter kunnen laten in een Ardens dorpje. Qua looks wordt de fiets meteen minder ‘dik’ dan met de F6R wielen, dus dat gaat al goed. Persoonlijk vind ik de Campagnolo graphics niet heel erg mooi, zou zo maar kunnen dat ik de stickers over een tijdje er af haal net zoals bij de Fulcrum Racing 3’s waar ik een tijd op heb gereden, maar dat is natuurlijk heel persoonlijk. Nadat ik eindelijk de Michelin Lithion 2’s er op heb zitten is het tijd om te te gaan rijden. Bij de eerste keren aanzetten valt direct op dat de wielen minder direct reageren de de FFWD’s. Niet gek natuurlijk, dat zijn carbon velgen die lichter en stijver zijn. Na een uurtje rijden valt het gelukkig niet meer op in negatieve zin en merk ik dat de wielen lekker ‘rollen’ en dat ik ook minder last van zijwind heb dan met de hoge velgen. So far, so good. Maar dan waar het mij eigenlijk om ging: comfort. Op dit vlak word ik positief verrast. Ik rijd bewust een rondje dat ik vaker rijd en goed ken. Vooral op de grovere asfalt stukken en klinkerstukken voel je de demping van het aluminium erg goed, alsof er een extra luchtlaag tussen mij en de weg zit. Op beide wielset rijd ik met draadbanden, beide Michelin’s, hier zal geen groot verschil door gemaakt worden lijkt me.
Als ik een paar keer ga staan en aanzet blijkt gelukkig dat comfortabel niet betekent dat de wielen slap zijn. Ze voelen strak aan en er is geen laterale beweging in te krijgen zonder gekke dingen te doen. Misschien dat die gekke velg toch wel werkt. Ook aardig: er zitten semi-aero spaken in de wielen, niet rond maar afgevlakt dus. Misschien minder handig als je er een moet vervangen, maar ziet er wel net iets fraaier uit.
Conclusie
De eerste indruk van de 2014 Asymmetric Vento wielen is dus zeker positief te noemen. Ook in de verhouding met de duurdere Fulcrum 3’s vallen de Vento’s niet tegen. Als ook de bijna verplichte remtest met de scooter door rood met succes wordt afgelegd kan ik alleen maar tevreden terugkijken op de eerste kennismaking. De komende weken gaan de wielen mee naar België en het beruchte asfalt daar. Ook zullen we bekijken wat de ervaring op langere termijn met deze wielset zijn, hoe recht ze blijven en hoe onderhoudsgevoelig ze zijn.
Eerste conclusies
+ voelbaar comfortabele wielen
+ stijve velgen, reageren direct
+ remvlakken geven zekerheid
– buitenbanden gaan er moeilijk op
Testpersoon is 1.82m lang, weegt rond de 79kg en rijd meestal rond op Fulcrum Racing 3’s en FFWD F6R’s.
