Fietsen in het land van de auto, het werd me niet direct aangeraden toen ik vertelde van het plan om van Washington DC via een omweg naar New York te fietsen. Geen monstertocht zoals de RAAM maar gewoon een leuke tocht van zo’n anderhalve week om eens wat anders van de States te zien dan alleen steden of die bekende nationale parken. Maar zelfs inwoners waarschuwden ons: we zouden van de weg gereden worden, moeten vechten voor een plek op het asfalt en tijdens de voorbereidingen kwamen we zelfs een heuse bicycle lawyer tegen die opkwam voor verongelukte fietsers, dat beloofde wat.
Travelers Check
Toch boekten we vol vertrouwen onze fietsen via de website Spinlister, een soort van airbnb voor fietsen. Je huurt dan van particulieren, meestal mensen die ook gek zijn op fietsen, in ons geval van een raketgeleerde die vlakbij Washington een schuur vol fietsen had staan. We mochten een geschikt model uitzoeken en hij bouwde ze naar onze wensen op. Bagagerekken, spd pedalen, alles was bespreekbaar en mogelijk. Toen we onze rossen eindelijk ophaalden bleken het twee fijne fietsen, een Gravity Liberty met achterdrager en een klassieke Surly Travelers Check die zowaar met S&S couplers uitgerust was. Fietstassen en 2 Brooks zadels hebben we zelf meegenomen, dus na enige opbouwtijd waren we klaar om te vertrekken. De eerste etappes zouden ons langs de Potomac voeren over een oud pad dat naast een niet meer in gebruik zijnde kanaal lag, een zogenaamd towpath waar vroeger paarden en ezels liepen die schuiten voortrokken. Nu kwamen we er vooral herten en schildpadden tegen en zo nu en dan een andere fietser of wandelaar. En hoewel het pad onverhard was, maakten we toch aardig wat kilometers aangezien de route ook bijna helemaal vlak was. Mooie van dit specifieke pad is dat er om ongeveer 10 kilometer een kleine en simpel kampeerplek ingericht was met 1 of 2 picknick tafels, een koud waterpomp en een dixie toilet. De eerste twee nachten hebben we hier gebruik van gemaakt en heerlijk gekampeerd langs het pad. In principe kun je deze trail helemaal vanuit DC volgen tot in Pittsburgh, maar wij sloegen na 2,5 dag op de C&O trail rechtsaf.
Aardige agent
Onze route voerden ons daarna noordelijker richting Blue Ridge Mountains, we waren niet langer alleen op een onverhard pad, maar kwamen nu tussen de gevreesde auto’s terecht. Wat bleek echter, de meeste reden met een ruime bocht om ons heen en sommige remden zelfs een beetje af. De wegen die we volgden waren meestal voorzien van een meer dan ruime uitwijkstrook waar helaas wel veel kleine stenen en af en toe glas te vinden was. Desondanks reden we niet vaak lek en bleven we uiterst vriendelijke mensen tegenkomen die vooral verbaasd waren dat we deze regio per fiets bezochten. Tijdens één stop hielp een aardige agent ons niet alleen met het vinden van een goede lunchplek, hij checkte ook nog even of een verderop gelegen brug wel open was en kwam ons dat na de lunch persoonlijk vertellen toen hij ons weer opgezocht had.
De volgende paar dagen stonden in het teken van klimmen (tot zo’n 800 meter hoogte) en rijden door verschillende kleine staats- en nationale parken. Prachtige wegen door bosrijke omgevingen met weinig tot geen verkeer, prima campings (reken wel op minimaal 20 tot 30 dollar voor een overnachting) en vooral hamburgers als voornaamste voedsel. Hoewel het al snel duidelijk werd dat dit een minder welvarend deel van de VS was waren de meeste mensen die we tegenkwamen nieuwsgierig en open. We voelden ons overal welkom. Ook kruisten we een paar keer de beroemde Appalachian trail waar wandelaars soms maanden over doen om van Maine naar Georgia (of andersom) te lopen, over uitdagingen gesproken.
Warmshowers en Google maps
Het derde deel van onze tocht zou ons weer in oostelijke richting langzaam maar zeker naar de kust en dus ook naar NYC brengen. Het weer was zeer wisselend en na een paar dagen flink zweten was er onweer voorspeld toen we aankwamen in het gebied waar de Pennsylvania Dutch (die eigenlijk Duits waren en die wij kennen als Amish) wonen. Hier maakten we gebruik van Warmshowers.org, een website die langeafstandsfietsers helpt onderdak te vinden bij andere fietsers. In totaal logeerden we 3 nachten tijdens onze trip bij wildvreemden in huis en elke keer was het een uiterst aangename ervaring. Je deelt verhalen, wisselt kennis uit en ontdekt dat er heel veel Amerikanen zijn die helemaal niet lijken op het stereotype beeld. Ik kan iedereen die wel eens reist met de fiets aanraden gebruik te maken van deze dienst.
Het laatste deel van de trip maakten we steeds meer gebruik van Google maps als navigatie middel. Wanneer je kaarten downloadt als je WiFi hebt kun je onderweg zelfs zonder data verbruik routes plannen en uitzetten. Zeker nu de app (het is nog wel een bèta functie) specifieke fiets-routeplanner functie aan boord heeft is dit een prima manier om je weg te vinden en al te drukke wegen te vermijden. Want we merkten wel wanneer we op drukke wegen zonder brede vluchtstrook reden we hier in Nederland wel heel erg verwend zijn met ons fietspaden netwerk. En hoewel vrijwel iedereen rekening met ons hield is het toch minder fijn om naast voorbijrazende vrachtwagens te fietsen, je voelt je op zo’n moment toch erg kwetsbaar. Maar Google stuurde ons al snel weer de goede (lees rustige) kant op, en we kwamen zelfs op een officiële fietsroute uit die van west naar oost de hele staat van Pennsylvania doorkruiste.
Laatste loodjes
Onze laatste stuk richting New York legden we per boot af vanaf New Jersey Highlands in de buurt van Sandy Hook. Steden zijn al niet heel prettig om doorheen te fietsen, en dan met name de haast oneindige voorsteden van Newark trokken ons niet heel erg. Onze fietsen mochten eerste rang mee op de ferry en zo kwamen we na 10 dagen midden in Manhattan in New Amsterdam aan op ongeveer hetzelfde punt als waar Henry Hudson in opdracht van de VOC voet aan wal zette. New York zelf bleek overigens best een goed fietsbare stad te zijn (net zoals Washington DC overigen) met een variant op het witte fietsen plan (Citi bikes) een groeiend aantal fietspaden en steeds meer fietswinkels. De tocht smaakte uiteindelijk naar meer, het was een zeer geslaagde en veilige fietservaring vol met inspirerende ontmoetingen en ik zou ieder fietser dan ook aanraden om vaker met de fiets te reizen, zelfs in het land van de auto.
