Ik heb helaas wel eens eerder een helm getest op wat hij eigenlijk moet doen: je hoofd beschermen. De Giro Monza die ik droeg tijdens een mislukte afdaling van een Franse col doorstond die test met glans, hoewel ‘ie met drie breuken wel in één keer afgeschreven was. De helm in deze test heb ik niet op die kwaliteit getest, maar dat is wel de afgelopen jaren een paar keer gedaan door verschillende renners van het Garmin/Sharp team. Ik test namelijk de POC Octal die je kent uit het profpeloton en helaas is bijvoorbeeld Dan Martin er ook wel eens mee onderuit gegaan. Gelukkig stond hij daarna altijd weer op en heeft daarna ook nog wedstrijden weten te winnen, een goed teken dus. Dit komt deels door het ontwerp dat vooral aan de zij- en achterkant best ver doorloopt waardoor je hoofd optimaal beschermd wordt.
Lichter dan licht
Maar zoals we ook al bij eerdere testen van verschillende helmen geconcludeerd hebben, naast goede bescherming tijdens een val is ook comfort erg belangrijk. Een slecht zittende, oncomfortabel helm laat je immers sneller thuis liggen. Laten we daar maar eens mee beginnen. De eerste indruk na het uitpakken is dat deze helm écht heel licht is. In de geteste maat (Medium = 54 – 60 centimer) weegt hij maar 195 gram en dat is zelfs in vergelijking met andere helmen waar gewichtsbesparing voorop stond bij de ontwikkeling een hele knappe prestatie. Gemiddeld is een helm zeker 50 tot 75 gram zwaarder als je het hebt over vergelijkbare topmodellen van Uvex, Kask, of Giro. Fietsers die ik de helm even heb laten voelen waren dan ook allemaal onder de indruk van het geringe gewicht. En in dit geval is het niet eens zozeer dat het gaat om de besparing van grammen om sneller te gaan. Nee het geringe gewicht heeft echt een merkbare invloed op het dagelijkse draagcomfort van een helm. Ik merkte al snel dat mede door het lage gewicht je minder ‘last’ hebt van de helm tijdens langere tochten, je merkt simpelweg echt minder goed dat je ‘m ophebt.
Maar dan?
Wanneer ik de helm wat kritischer ga bekijken ben ik wat minder positief. Dat geringe gewicht komt natuurlijk tegen een prijs en in dit geval zie en voel je dat vooral het afstel-mechanisme nogal fragiel aanvoelt. Zeker in vergelijking tot andere helmen oogt het allemaal wat eenvoudig en minimaal en is bijvoorbeeld de instelknop best klein. Ik vraag me oprecht af of dat allemaal genoeg is om de helm op zijn plek te houden én of het bedieningsgemak op de fiets, waar je toch met één hand achter op je hoofd aan het grabbelen bent, wel voldoende gaat zijn. Er is maar één manier om daarachter te komen en dat is kilometers maken.
Bijna 3 maanden heb ik met de Octal rondgefietst in allerlei weersomstandigheden. Van heerlijke zwoele zomerritten tot tochten tijdens de meer regenachtige dagen van afgelopen tijd. Mijn allereerste bevindingen op de weg waren gelukkig wel weer uitermate positief. Om te beginnen met het ventilerende vermogen van de helm. Zoals je al direct ziet zijn de gaten behoorlijk groot zonder dat dit invloed heeft op de impact die de helm kan hebben, en dat is best bijzonder. Andere helmen hebben bijvoorbeeld vakere veel kleine openingen om voor voldoende koelte te zorgen. De Octal doet op dit vlak zijn werk meer dan uitstekend. Ik ben bij uitstek een fietser die snel opwarmt en zeker mijn hoofd heeft daar last van. Ik zweet bij warm weer zo heftig dat ik in de zomer een wielerpet moet dragen en ik zelfs vrijwillig een keer een zogenaamde sweatgut’r heb getest voor Racefietsblog. Maar met de POC helm merk ik dat ik dusdanig koel blijf (althans mijn hoofd) dat dit soort hulpmiddelen eigenlijk niet meer nodig zijn. Dit zijn van die typische details die je pas merkt wanneer je een tijd met een helm rondrijdt in verschillende weertypes. Want wat een voordeel in de zomer is, betekent dat ik tijdens de eerste ritten in de herfst toch al snel merk dat ik bij lagere buitentemperaturen ook afkoel, dat wordt dus toch weer die wielerpet of een wintermuts eronder de komende wintermaanden.
Hoofdzaken
Naast de ventilatie is ook de pasvorm van belang. Deze is natuurlijk uiterst persoonlijk, we hebben immers (gelukkig) niet allemaal hetzelfde hoofd. De verschillende merken verschillen wat betreft pasvorm subtiel van elkaar en het ene merk zal beter bij jouw hoofd passen dan het andere. In dit geval kan ik me niet voorstellen dat er een helm is die beter bij mijn hoofd past qua pasvorm. Op geen enkel punt merk ik druk, ook niet op tochten tussen de 100 en 150 kilometer. Deels komt dit door de vorm van de helmschaal natuurlijk en deels doordat het afstelmechanisme zo is ontworpen dat de helm maar op een minimaal aantal punten op je hoofd zit. Ook hier is dus over nagedacht en tijd in gestopt om het idee ook daadwerkelijk uit te voeren.
Dan is er nog het bedieningsgemak. Waar ik eerst bang was dat de kleine draaiknop problemen zou opleveren, kan ik gerust zeggen dat ook hier de ontwerpers prima werk geleverd hebben. Ook met (dunne) handschoenen aan kan ik de knop prima bedienen doordat ‘ie ook precies genoeg spanning geeft wanneer je bijna de juiste stand bereikt hebt. Daarnaast werk dit POC systeem echt goed. Je stelt ‘m één keer in en daarna heb je er echt geen omkijken meer naar. Je kan ‘m eigenlijk niet te strak afstellen, dit maakt de Octal tot een ‘fit and forget’ helm en dat is, als je net als ik niet de meest enthousiaste helmdrager ter wereld bent, echt een hele grote plus. Net zoals goede kleding, schoenen of andere zaken merk je na een dat je niet voelt dat je ‘m draagt, hij zit dus niet in de weg voor je gevoel, en dit kun je bij andere helmen soms wel hebben. Want als ik eerlijk ben, in de tijd dat de Giro Monza mijn hoofd opving, had ik ‘m niet elke keer op, deels omdat hij niet 100% lekker zat.
Tot slot zijn er voor een helm verrassend veel slimme details te vinden. Zo is de schuimpadding gemaakt van Coolbest, een materiaal dat warmte en vocht nog beter afvoert en dat lijkt dus ook te werken. Daarnaast is het POC logo op de achterzijde van reflecterend materiaal gemaakt waardoor je ook op die hoogte goed zichtbaar bent. Tot slot is er de Eye Garage, een beetje gekke naam voor de stukjes stroef plastic in de twee grootste ventilatie openingen aan de voorkant van de helm waar je de pootjes van je zonnebril mee op hun plek houdt en je er nog meer als een prof uitziet als je je zonnebril niet op je neus hebt maar in je helm hebt zitten.
Pluspunten
+ Gering gewicht
+ Zeer goede ventilatie
+ Met één hand te bedienen
+ Eigenwijze styling
+ Slimme details
Minpunten
– Prijs
Conclusie
Het Zweedse POC heeft met de Octal een echte tophelm in huis, niet voor niets rijden een groot aantal wedstrijdrijders ook met de helm. Sterkste punt is het lage gewicht en het grote draagcomfort. In mijn geval had ik soms echt niet meer door of ik de helm nou wel of niet op had, zo lekker zat ‘ie. Daarnaast is het ook een opvallende verschijning. Want hoewel ik een relatief neutrale witte versie droeg, kreeg ik opvallend vaak positief commentaar. Vaak wel gevolgd door de vraag wat die nou kost… en tja, eerlijk gezegd heb ik ook nog nooit een duurdere helm getest. Maar neem je fietsen serieus, dan is dit toch echt een helm die je misschien mee moet nemen in je overweging. Je zal er in ieder geval elke keer dat je ‘m opzet geen spijt van hebben, en zeker niet als je ‘m een keer écht nodig hebt.
Details
POC Octal
Getest in maat 54-60/M
Adviesprijs: € 240,-
Gewicht: 195 gram
Meer info op de POC website
