Tijdrijden is misschien wel de meest individuele vorm van het wielrennen. Een eenzame strijd tegen de klok, waarbij het soms op een tiende of honderdste van een seconde wordt beslist. Voor dit werk hebben ze bij Canyon de Speedmax, voor de snelle tijden en hoge snelheden voor triatlons en tijdritten.
Speedmax CF 8.0 Di2 in details
De Speedmax die ik test is de zwart/blauwe uitvoering van de CF 8.0. Deze is afgemonteerd met Shimano Ultegra Di2 en een set DT Swiss ARC 1400 Dicut 62/80 wielen. De basis van het stuur is Canyon’s eigen H30 basebar met daarop ligbeugels van Profile. Dit zijn de Subsonic Race 35a Aerobars. Totaal komt dit neer op een gewicht van 8,59 kilo, volgens onze eigen weegschaal, in maat M.
De CF serie van de Speedmax is ontwikkeld met de SLX serie in het achterhoofd. Dit zie je goed terug in de lijnen van het frame en deze zijn op het eerste gezicht nauwelijks te onderscheiden. Maar bij de high-end SLX serie zijn de remmen geïntegreerd en liggen de seatstays wat lager. De Speedmax CF waar ik mee rij heeft direct-mount velgremmen, zoals je die ook op een gewone racefiets ziet. Het frame straalt echt uit dat je er hard mee wilt rijden. Dikke en brede buizen en een stevig bracket, dat zorgt voor een stijf geheel. Het meest opvallende verschil naar mijn idee, zit in de voorkant, waarbij de stuurpen bij de SLX helemaal verzonken zit in het balhoofd, terwijl bij deze CF de stuurpen er bovenop zit. Achter de stuurnok zit bij de CF een rubberen tasje, waar makkelijk voeding kan worden weggestopt. Simpel maar doeltreffend voor tijdens een triatlon. Wat ik opvallend vind is dat het opgegeven gewicht van de SLX een fractie hoger is dan deze CF. Navraag leert ons dat dit komt door het geïntegreerde drinksysteem in de cockpit van de SLX voor triatleten.
Specifieke TT onderdelen
De fiets is afgemonteerd met een Ultegra Di2 groep en een semi-compact crankset (52/36). Door het tijdritstuur is het nodig om ook tijdritspecifieke shifters te monteren. Door de verschillende posities die je op dit stuur kan innemen zijn er meerdere shifters en opties om te schakelen. Als je in de beugels ligt kan je met je linkerhand de voorderailleur bedienen en met rechts de achterderailleur.
Pak je het stuur vast aan de flatbar, heb je aan de binnenkant ook de mogelijkheid om te schakelen. Aan de rechterkant zit één knopje waarmee je de achterderailleur naar een zwaarder verzet schakelt. Aan de linkerkant zit ook één knopje waarmee je de achterderailleur naar een lichter verzet schakelt. Het mooie van Di2 is overigens dat je via E-Tube (app of pc) de shifters kan programmeren, dus als je het liever anders wil dan kan dat. De positie op de flatbar is de enige positie waarbij je de remhendels kunt bedienen. Goed om dit voor je rit nog even te bedenken als je niet zo vaak op een TT fiets rijdt.
Als je in de beugels ligt, heb je een diepe en aerodynamische houding. Om toch comfortabel op je zadel te kunnen zitten, wordt er vaak een kort maar breed zadel gemonteerd. Bij de Speedmax is dat het Fizik Mistica zadel, die met de stompe en brede neus de druk verdeelt voor meer comfort.
Een aerodynamische fiets met een strak frame vraagt om ‘dikke wielen’. En dat is gelukt met de DT Swiss ARC 1400 Dicut wielset. Een achterwiel van 80mm hoog en een voorwiel van 62mm hoog. Dat belooft wat!
Voorzichtig beginnen
Eerst maar eens een rondje door de straat. Het is zeker niet de eerste keer dat ik op een tijdrit fiets zit, maar het is weer even geleden. Daarbij moet ik dus weer eventjes zoeken naar de juiste houding. Doordat je voorover op het stuur ligt, zit je veel dieper. Nadat ik het zadel op de juiste hoogte heb gezet merk ik al snel dat ik de beugels van het stuur wat hoger moet zetten. De Speedmax komt met verschillende spacers die onder de beugels van het stuur passen. Nadat ik de beugels hoger heb gezet zit ik direct beter en comfortabeler op de fiets.
Nu is het tijd voor de eerste echte rit. Handen bij de remmen en pas op de lange rustige wegen in de beugel, lijkt mij een verstandig begin. Een andere fiets is in het begin altijd onwennig, maar een tijdritfiets is wel een heel ander verhaal. Een diepe houding, waarbij je veel verder naar voren zit. Je gewicht hangt naar voren en daardoor heb je veel meer druk op het voorwiel. Het sturen voelt in het begin erg nerveus en de eerste bochten zijn langzaam en met de handen bij de remmen. Gelukkig ben ik snel het dorp uit, want dit is geen lekkere houding om lang rond te rijden.
In de beugels
Eenmaal uit het dorp ga ik vrij snel in de beugels liggen. Ook dit is natuurlijk even wennen maar je merkt meteen dat de fiets rustiger wordt en de snelheid vanzelf omhoog gaat. Als je in de beugel ligt kan je niet meer echt sturen door het stuur te draaien, maar alleen nog door je bovenlichaam te bewegen. Als de bochten niet te scherp zijn, blijf je in de beugels liggen en ga je in de bocht hangen. Zeker met de hogere snelheid geeft dit wel een kick. Die kick krijg je trouwens ook als je gewoon hard rechtdoor kan knallen. Natuurlijk wel met een oog op de veiligheid, want remmen kan niet in deze positie.
De Speedmax is een stijf frame dat heel direct reageert. Dat merk je bij het sturen, maar ook bij het aanzetten. Daarbij doen de wielen ook een flinke duit in het zakje. Overigens is een 62mm hoog voorwiel wel gevoelig voor zijwind, zeker wanneer je in de beugels ligt is dit niet altijd even prettig met windkracht 3 of meer. En voor comfort moet je niet op een tijdrit fiets gaan zitten. Glad asfalt is een genot om op te fietsen, maar een klinkerstraat is wat minder prettig. Zeker wanneer je in de beugels ligt. Als je gewend bent aan een carbon racefiets zullen die dingen het meest opvallen. Door het forse frame met dikke en stevige buizen is de fiets een stukje zwaarder. Maar bij een tijdrit haal je meer voordeel uit een stijf en aerodynamisch geheel. Bij een lagere snelheid zal het gewicht belangrijker worden en daarom zie je bijvoorbeeld de profs bij een echte klimtijdrit vaak hun gewone racefiets pakken. Logisch, want daar is een tijdritfiets ook niet voor gemaakt.
Aerodynamisch
De aerodynamische houding zorgt ervoor dat er veel druk op het voorwiel komt. Je zit diep en ver voorover en het zadel zit boven het bracket, daar waar je bij je gewone fiets er meer achter zit. In combinatie met het specifieke tijdrit zadel wordt je als het ware voorover geduwd en kom je in de tijdrit positie. Hierdoor voelt het vrij snel heel natuurlijk om in de beugels te liggen. In deze positie leunt het grootste gedeelte van je gewicht op de voorkant van de fiets wat mede voor direct stuurgedrag zorgt. Doordat je minder druk op je achterwiel hebt, moet je er wel rekening mee houden dat je achterwiel eerder van de grond komt wanneer je in volle vaart over een drempel vliegt. Het zadel heeft een stroeve bovenkant en dit zorgt ervoor dat je niet naar voren glijdt. Het zorgt er helaas ook voor dat je broeken sneller slijten, want al na een paar ritten is er zichtbare slijtage aan de broeken die ik gebruikt heb. Glijden op het zadel doe ik niet, maar echt lekker zitten ook niet. Voor mij zou een ander zadel een beter optie zijn, maar zoals al vaker aangegeven is een zadel misschien wel het meest persoonlijke deel van de fiets.
Specificaties
Frame: Canyon Speedmax CF
Groepset: Shimano Ultegra Di2 i.c.m. TT-shifters
Crank: Shimano Ultegra 52/36 crankset
Wielen: DT Swiss ARC 1400 Dicut wielen
Stuur: Canyon H30 Basebar met Subsonic Race 35a Aerobars
Zadel: Fizik Mistica
Gemeten gewicht: 8,59 kg (Maat M)
Prijs: € 4599,-
Alle info en te bestellen bij Canyon
Conclusie
Snel! Als je hard wil fietsen is een fiets zoals deze perfect. Daar is deze Speedmax ook voor gemaakt, snelheid. Hij is stijf en in combinatie met de wielen voelt de krachtoverbrenging als maximaal. Als je het stuur bij de remhendels vast hebt, voelt de fiets wat nerveus. Maar lig je in de beugels, dan stuur je met je bovenlichaam, en dan merk je dat de fiets strak in de bocht hangt. Het stijve geheel maakt hem niet het meest comfortabel, maar daar is deze fiets ook niet voor bedoeld. Het schakelen gaat vertrouwd met de Di2 groep. Voor het remmen geldt hetzelfde, maar je moet wel in de gaten houden dat dit alleen kan als je het stuur vast hebt. Als je in de beugels ligt kan je niet bij de remmen, dus kijk goed vooruit naar wat er op je pad komt. Een opvallende keus vind ik dat er een semi-compact crankset is gemonteerd. Persoonlijk zou ik er liever een 53/39 op zien want de fiets is immers gemaakt om zo hard mogelijk te gaan. En hard gaan, dat lukt zeker! De prijs van € 4599,- is stevig, maar gezien de onderdelen en eigenschappen is dit een heel nette prijs voor een fiets voor tijdritten en triatlons die deze specificaties heeft.
