Tijdens ons jaarlijkse uitje was er voor elk redactielid een soort van verrassingsfiets. Ik wist niet welke fiets er voor mij beschikbaar was, tot het moment dat ik daadwerkelijk in Limburg aankwam. In mijn geval dus de Merida Reacto Team Edition. En zoals de naam doet vermoeden, is het ook ‘de’ fiets waar de heren van Lampre-Merida op fietsen. Nu zijn we ondertussen gewend van de world-tour teams dat zij meerdere modellen hebben voor verschillende koersen. Bij Merida is dat de Merida Scultura als all-round en klimfiets. De sprinters uit de ploeg kunnen bij hun koersen gebruik maken van de Merida Reacto. En ik nu dus ook!
Strak
Strak, strakker, strakst geldt duidelijk voor de Reacto. Kijkend naar het frame is dit wellicht de snelst ogende fiets van het moment door de ‘recht-toe-recht-aan-geometrie’. Aan de voorkant is het frame wat dikker en hoe verder je naar de achterkant gaat hoe smaller de buizen worden. De grootste ‘oorzaak’ van de aero-look is de nagenoeg horizontale bovenbuis. In tegenstelling tot pak ‘m beet 99% van de huidige fietsen, heeft de Merida Reacto optisch een bovenbuis die waterpas loopt. Optisch dus, wanneer ik daadwerkelijk de waterpas erop zet blijkt toch dat hij een klein beetje afloopt. Alle buizen zijn verder recht en ogen van de zijkant erg robuust. Van de bovenkant is met name de achterkant van het frame erg slank. De grootte van de buizen maakt het ook mogelijk om duidelijk te laten zien welk type fiets je op rijdt. Merida en Reacto zijn de termen die meer dan duidelijk leesbaar zijn in een eveneens strakke decals. Van de zijkant zie je het niet direct, maar naast het mat-zwart en wit is de derde kleur het bekende Merida roze. Je moet er van houden, maar persoonlijk vind ik het een gave kleur! De roze kleur komt ook subtiel terug in andere items aan de fiets zoals de naven en op de wielen. De voorvork is in tegenstelling tot het frame redelijk iel en aan de bovenkant ‘valt’ de rem een beetje weg onder het balhoofd. Op de zijkant van de voorvork staat de merknaam vermeld. Op de seatstays staat de ploegsponsor ‘Lampre’ en de chainstays zijn voorzien van de bandensponsor nl. ‘Continental’. De zadelpen is er een met het S-flex principe om toch een beetje comfort aan te brengen in deze fiets. Hij oogt overigens niet comfortabel maar superstrak. Wederom erg dik en voorzien van een draaibare bovenkant. Hierdoor kan het zadel verder naar voren worden gemonteerd zodat de fiets ook in ’triatlon-stand’ worden gezet. Het zadel is van Prologo en het dek is voorzien van rubber schubben om naar voren schuiven tegen te gaan. Laatste twee opvallende punten die onder de noemer ‘aero’ vallen zijn naar mijn mening de achterrem en de NoQ kettingbladen. De achterrem zit verscholen onder het bracket. De Rotor Flow crank is voorzien van NoQ aero kettingbladen; ofwel volledig dicht. Strakker dan dit wordt het naar mijn idee niet.
De fiets is voor de rest afgemonteerd met een volledige Shimano Dura-ace DI2 groep, met direct-mount remmen. Deze remklauwen hebben twee montagepunten waardoor ze krachtiger kunnen remmen. Opvallend is de remkabel die naar de achterrem loopt. Vrijwel direct nadat deze onder het stuurlint vandaan komt zit er een mechanisme tussen de kabel waarmee je de rem ‘open’ kan zetten en de achterrem kan stellen. Een direct-mount achterrem die onder het bracket zit, kan je dus zo gewoon van bovenaf bijstellen of open zetten. De fulcrum racing Quattro wielen zijn full carbon, 35mm hoog en voorzien van 23mm continental grand prix 4000S banden. Als laatste een zwarte KMC ketting. Opvallend is de keuze voor een zwarte ketting, maar ik vind het mooi!
Even nog alles op een rijtje:
Frame: Merida Reacto CF5 – team edition
Vork: Reacto Carbon superlite direct
Groep: Shimano Dura Ace DI2 (direct mount-remmen)
Crank: Rotor Flow incl. Rotor NoQ kettingbladen (52-36)
Wielen: Fulcrum racing Quattro 35 Carbon
Banden: Continental Grand Prix 4000S
Stuur: FSA K-Force Compact carbon
Stuurpen: FSA carbon
Zadelpen: Reacto Carbon Race (DI2-ready)
Zadel: Prologo New Nago EVO CPC Triox
Prijs: € 7999,-
De heuvels in….
Dat is nou niet direct het terrein waar deze fiets het best tot z’n recht komt, maar in Limburg is heuvels ontwijken een grotere uitdaging dan in de rest van Nederland. Overigens; waar je heuvels op gaat, mag je er vaak aan de andere kant weer vanaf en dat zal met een aero-fiets toch ook goed moeten lukken dus ik laat me verrassen. De eerste trap laat direct merken welke kant de fiets op wil; vooruit! De stijfheid is goed voelbaar en je merkt dit wanneer je kracht op de pedalen zet. De eerste meters voelen eigenlijk direct vertrouwd. Het sturen gaat heel direct, maar niet nerveus en het schakelen gaat perfect met de DI2 groep. Met 7 bar in de banden rolt het lekker over de geasfalteerde fietspaden in Limburg. De fiets is uitgerust met 52/36 voorbladen dus wanneer de eerste beklimmingen naderen hoef ik me geen zorgen te maken. Relaxed peddel ik naar boven om bovenaan de ketting naar rechts te gooien en me naar beneden te laten rollen. Zonder bij te trappen maakt de fiets flink vaart en het aansnijden van de bochten gaat superstrak zoals ik stiekem al verwacht had. Overigens merk ik wel heel goed wanneer er oneffenheden in de weg zitten. Je voelt het niet alleen goed in je stuur, het rammelt ook in het frame. Geluiden aan je fiets die er niet horen staan vrij hoog op mijn irritatie-lijstje als het om fietsen gaat. Na een aantal ritten merk ik op dat het stel mechanisme voor de achterrem tegen de onderkant van de stuurpen aantikt. Dit is dus het gerammel dat ik hoor op slecht wegdek.
Zoals gezegd is afdalen en sturen met de Reacto genieten geblazen. De direct-mount remmen van Shimano zorgen er ook voor dat je weer op tijd stopt, niet geheel onbelangrijk. De ruim honderd kilometer die ik in Limburg heb mogen fietsen hebben me positief verrast als het om deze Merida gaat. Het rammelen bleek ook een niet goed vastzittende bidonhouder dus ook daar heb daags na de eerste tocht geen last meer van. Om de Merida nog wat uitvoeriger te kunnen testen zal ik hem ook in m’n eigen trainingsgebied gaan testen. De eerstvolgende rit op de Reacto brengt me naar Duitsland. Duitsers en wegdek is geen goed huwelijk en elke oneffenheid is goed merkbaar. De Reacto rammelt nog steeds wanneer ik over een klinkerweg rijdt en het stuur stuitert in je handpalmen. Ik besluit om de banden wat af te laten lopen omdat ik weet dat er nog wat slechte wegen op me liggen te wachten en mijn zitvlak begint toch een beetje te irriteren. Het zadel met de rubber schubben werkt goed; ik schuif weinig op m’n zadel. Het zadel is echter wel wat te hard voor mij, maar dat blijft toch altijd persoonsgebonden. Overigens past deze eigenschap van het zadel precies in de lijn van de fiets. De S-flex zadelpen maakt dat met name de achterkant van de fiets rustiger aanvoelt dan de voorkant. Tijdens de training ben ik nog twee keer gestopt om wat lucht uit de banden te laten omdat het er nog niet heel comfortabel van werd. Bij thuiskomst toch even checken en de bandenspanning die het meest aangenaam voelde qua comfort was 4,5 bar.
Wielen en banden
Na een korte overstap naar m’n eigen racefiets besluit ik om na een weekje de Reacto weer te pakken. Bij het naderen van de eerste rotonde rem ik ineens erg hard. Pas nu merk ik hoe sterk de remkracht van de direct-mount remmen daadwerkelijk is. Tijdens een clubtraining krijg ik veel positieve opmerkingen over de fiets; hij valt op! Overigens heb ik even mijn eigen wielen in de fiets gezet om te ervaren hoe deze fiets rijdt met 25mm banden. 25 mm banden verhogen wel een stukje van het comfort maar het blijft een racemonster zonder concessies. De Fulcrum wielen doen wat je verwacht van carbon wielen. Sterk, stijf en een mooi gezicht! De roze details die in de wielen mee zijn genomen zijn subtiel en maken de wielen en fiets tot een geheel. Wanneer je de wielen van wat dichterbij bekijkt ogen ze in verhouding toch wat goedkoop. De naven zijn op het oog hetzelfde als de aluminium Fulcrum quattro wielen en de decals zijn een grote sticker die de carbon uitstraling van de wielen bedekt. Een zoektochtje op de website leert ons dat in deze wielen inderdaad dezelfde naven zitten als de 800 euro goedkopere aluminium versie, opvallend. Qua rij gedrag valt er niets op aan te merken, maar een topmodel fiets verdient mijns inziens ook een topmodel wielset. Persoonlijk had ik liever een set wielen uit de Fulcrum racing speed series gezien. Dit zijn de wielen waar Lampre – Merida ook mee rijdt. Dan is het echt een team uitvoering!
Naast de wielen zijn de banden van Lampre – Merida ook anders dan de reguliere Continental banden die de consument kan rijden. Deze Reacto komt standaard met de allround Continental Grand Prix 4000S, echter rijden de profs met tubes. Naast het feit dat ze tubes rijden, hebben zij ook de keus uit verschillende breedtes en compounds voor wisselende weersomstandigheden en het wegdek. Deze tubes die voor o.a. de profs van Lampre-Merida worden geproduceerd zijn voor de consument niet verkrijgbaar en krijgen daarom ook de subtitel ‘ProLTD’ achter hun naam. Deze tubes worden constant voorzien van de nieuwste technieken die door de research & development afdeling van Continental worden uitgekiend. Wanneer deze door de profs worden goedgekeurd, wordt dit (evt. met een aanpassing n.a.v. feedback) ook in de consumenten band toegepast.
Pluspunten
+ Stijf
+ Stuurt strak
+ Dura ace DI2
+ Dura ace direct mount remmen
+ Looks
+ Racemonster
Minpunten
– Weinig comfortabel
– Wielset
– Bijgeluiden
Conclusie
De Merida Reacto is een racemonster pur sang! Strak, stijf en aërodynamisch. Dit merk je in de aanzet en het stuur gedrag. Daarnaast zie je het aan de onderdelen die gebruikt zijn om deze fiets compleet te maken. De Dura Ace DI2 groep met de aero direct mount remmen laten qua schakelen en remmen weinig te wensen over. De Rotor crank met daarop de aero NoQ kettingbladen oogt strak en zorgt voor een directe overbrenging. Op de wielen na zijn dit allemaal onderdelen uit het hoogste segment van de leveranciers. De wielen daarentegen zijn precies het omgekeerde. De goedkoopste carbon uitvoering uit de Fulcrum serie is wat mij betreft een vreemde keus om in deze fiets te steken. Wat betreft de kwaliteit is er niets mis mee, maar de afwerking qua looks had wat meer aandacht mogen hebben. Ze rollen soepel en sturen strak, maar ik ben wel benieuwd hoe de wielen bollen na een jaartje of twee door weer en wind. Door het stijve, strakke frame merk je dat deze fiets weinig comfort met zich mee brengt. De S-flex zadelpen vangt een deel van de klappen op, maar desondanks is de fiets heel hard. Je merkt dit vooral op slecht wegdek, waarbij de achterkant van de fiets beduidend rustiger is dan de voorkant. Op slecht wegdek trilt het stuur en het mechanisme voor de achterrem tikt hierbij constant tegen de voorkant van de stuurpen. Dit is overigens een kwestie van montage, maar wel een minpunt dat in de fabriek al weggewerkt had kunnen worden. Ben je opzoek naar een fiets die je lanceert in de sprint dan is de Merida Reacto precies wat je zoekt. Zoek je een allround fiets, of ben je meer gehecht aan comfort zal je weinig plezier beleven aan dit volbloed racemonster!
Via Merida
