Als beide wereldkampioenen in het veldrijden op jouw fiets rijden, dan doe je wel iets goed. De fietsen van Stevens zijn de laatste vijftien jaar niet meer weg te denken uit de cross en daarbij draaien ze altijd mee aan de top. Naast de huidige wereldkampioenen Cant en Van Aert zijn ook in het verleden al vele regenboogtruien behaald op een Stevens Super Prestige. Renners als Mathieu van der Poel, Daphny van den Brand en Niels Albert triomfeerden ermee. We zijn benieuwd naar het komende WK.
Over de vraag of ik de Stevens Super Prestige wil gaan reviewen hoef ik dan ook niet lang na te denken. Maar eerlijk gezegd heb ik me nog niet echt verdiept in de fietsen van het Duitse merk Stevens. Ik ken ze, maar daar is alles mee gezegd. Toen ik in december een crosswedstrijd reed in Duitsland merk ik hoe groot Stevens in Duitsland is. Ik schat dat zo’n 60% van het startveld op een Stevens rijdt. Daarnaast is het ook een van de grootste sponsoren van de Duitse cross. Onze Stevens is niet de meest opvallende crosser, maar ik ben benieuwd of hij de komende testperiode me gaat verrassen.
Duitse degelijkheid
De Super Prestige waar ik op rij is de carbon Di2 uitvoering en daarmee is dit het topmodel uit de Stevens stal. Het frame heeft een klassieke rechttoe-rechtaan vorm en is afgewerkt in het matzwart met rode accenten. De logo’s en modelnaam van Stevens zijn in het wit afgebeeld. Dit is de meest ingetogen uitvoering van de drie crossers van carbon die ze hebben. De uitvoering met SRAM Force is knalrood en de crosser met de mechanische Ultegra groep is gifgroen. De mechanische Ultegra versie is er ook in het zwart. Het frame heeft een redelijk compacte geometrie in vergelijking met een gemiddeld ander crossframe. De bovenbuis is ietsje korter en een blik op de verschillende geometrie-tabellen bevestigd dit. Dit is overigens niet goed of fout, maar voor je maatvoering wel belangrijk om in de gaten te houden wanneer je een fiets gaat aanschaffen. Dan kan het zomaar zijn dat een maatje groter je beter past.
De voorvork en stuurbuis zijn volledig van carbon en samen met het frame weegt dit minder dan 1400 gram voor maat 54. De voorvork oogt, vanaf boven gezien, breed. Naar onderen toe worden de vorkpoten wat smaller en zit er een klein knikje in voor wat extra offset zodat hij nog directer stuurt. Hierdoor wordt de wielbasis net iets langer, terwijl de hoek met het balhoofd gelijk blijft. De lagers van het balhoofd, als ook de trapaslagers zijn volledig geïntegreerd in het frame. Dit oogt strak en met name bij het bracket is het frame erg fors en stevig. Aan de rechterkant zit er een chaincatcher op het frame zodat de ketting niet tussen frame en crankset kan komen. Vanaf het bracket loopt de achterbrug van dik naar dun, een beetje vergelijkbaar met de voorvork.
Het frame is afgemonteerd met een set DT Swiss C1800 Spline wielen die worden gemonteerd met steekassen. Schakelen en remmen gaat met de Shimano Ultegra Di2 groep in combinatie met flat-mount remklauwen. De crankset is voorzien van 36/46 vertanding en de achterderailleur is de Ultegra RX uitvoering. De carbon zadelpen, de Oxygen Scorpo Comfort SL, komt van het huismerk van Stevens. De voorbouw, het aluminium stuur en stuurpen en het zadel komen ook uit Stevens’ eigen fabriek. De witte kleur van het zadel en het stuurlint past goed bij de fiets, maar of het handig is tijdens de cross kan je over discussiëren.
Wolf in schaapskleren
Het frame oogt door de dikkere buizen op sommige plekken wat grof. Geen glooiende lijnen maar strak en hier en daar wat hoekig. Dit zie je goed terug op de punten waar er veel stijfheid wordt gevraagd, zoals bij het bottombracket en het balhoofd. Maar die stijfheid merk je ook bij de fiets. Bij het aanzetten valt je de enorme stijfheid op. Niet alleen vooruit, maar vooral zijwaarts is er nauwelijks beweging als ik ga staan op de pedalen. Alle kracht wordt direct omgezet in voorwaartse snelheid.
De eerste meters geven een goed gevoel en het geeft je vrijwel direct een goede indruk van wat je aan deze fiets hebt. Zo stijf als het bottombracket is, zo stijf is ook het balhoofd. Ook hier valt de dikte op en dit merk je aan het stuurgedrag. Direct en strak, zonder dat het nerveus wordt. De wielen van DT Swiss zijn geen high-end carbon disc wielen, maar stevige degelijke aluminium clinchers. Betrouwbaar, prima rij eigenschappen maar wel aan de zware kant.
Slimme keus naar mijn mening, want hiermee kan de serieuze toerrijder prima uit de voeten, terwijl de wedstrijd-renner op deze manier een degelijke set trainingswielen heeft. Hierdoor wordt de fiets voor een brede doelgroep aantrekkelijk en kan hij scherp worden geprijsd. Wat voor de wedstrijdrenner ook van belang is, is het oppakken en schouderen van de fiets. De dikke onderbuis is makkelijk vast te pakken en het frame heeft voldoende ruimte om makkelijk te schouderen. De platte onderkant van de bovenbuis maakt dat er geen vervelende drukpunten zijn.
Na zo’n drie weken testen heeft de Stevens me al erg positief weten te verrassen.
Wedstrijdfiets
Naast de trainingsritten, waarbij ik de DT Swiss wielen heb gebruikt, heb ik ook mijn eigen carbon tube wielen gemonteerd om te kijken hoe de Super Prestige als wedstrijdfiets is. Vergeleken met de fietsen van de wereldkampioenen verschillen ze dan niet bijzonder veel van elkaar. Het verschil is terug te vinden in de high-end onderdelen, het frame is namelijk exact gelijk. Waar de standaard Super Prestige is afgemonteerd met een aluminium stuur en stuurpen met een Ultegra Di2 groep, hebben de fietsen van de wereldkampioenen alleen toponderdelen. Zo rijdt Cant met Dura Ace Di2 en een carbon Easton stuur en stuurpen. Van Aert rijdt daarentegen met carbon Zipp onderdelen en een SRAM eTap groep.
Met de carbon tube wielen stuurt de fiets nog een stuk strakker en is het een echte racemachine. De stijfheid van het frame, in combinatie met de wielen, maken dat elke trap raak is. Het sturen gaat strak en door het stijve bottombracket is hij ook erg stabiel in snelle bochten. Met het monteren van de carbon wielen daalt het gewicht waardoor het schouderen nog een stukje fijner wordt. Het rijden met tubes zorgt voor meer grip en door de lagere bandenspanning heb je ook iets meer comfort.
Ik eindig de testperiode van de Stevens Super Prestige met full carbon tubewielen met een brede glimlach!
Specificaties
Frame: Stevens Super Prestige Carbon SL Fiber
Groepset: Shimano Ultegra Di2
Crankstel: Shimano Ultegra Cyclocross (46/36)
Wielen: DT Swiss C1800 Spline
Banden: Schwalbe X-One Allround MicroSkin
Stuur: Oxygen Scorpo Aero
Stuurpen: Oxygen Scorpo Road
Zadel: Oxygen Triton
Zadelpen: Scorpo Carbon Road
Gemeten gewicht: 8.34 kg (Maat 54)
Verkrijgbaar in de maten 50, 52, 54, 56, 58, 60 cm
Prijs: € 3869,-
Meer info via Stevens
Conclusie
De glimlach werd gedurende de test periode steeds breder. De Super Prestige is een erg strak sturende en stijve fiets. Met name de zijdelingse stijfheid valt op. Het frame stuurt erg strak en is voorspelbaar waardoor het een zeker gevoel geeft. De DT Swiss wielen zijn degelijk en betrouwbaar en prima voor een toerrenner of als trainingswielen. Wil je tijdens de wedstrijden vooraan meedoen dan zal een set tube wielen deze plaats in nemen. Een bedrag van € 3869,- is, voor een fiets met deze kwaliteiten, een scherpe prijs. De Di2 groep is gewoon goed en het remt en schakelt perfect, al gaat mijn voorkeur uit naar een 1 X 11 setup. Dat is persoonlijk omdat ik dit al jaren zo gewend ben en met 11 versnellingen kom je op alle parcoursen rond. Bijkomend voordeel is dat het ook nog een gewichtsbesparing met zich mee brengt. Met de RX-derailleur is dit makkelijk aan te passen bij Shimano, of je kiest voor de SRAM Force uitvoering die € 3049,- kost. Wil je helemaal een vrije keus qua afmontage, dan kan je ook een los frameset bestellen. Een Super Prestige frameset kost € 1529,-.
