De zilver-metallic lak van deze racefiets schittert me tegemoet, iets waar ik als vrouw blij van word. En eens een niet zwarte fiets, dat trekt sowieso al gauw mijn aandacht. Het glitterende frame met de paarste details hebben in ieder geval een goede eerste indruk gemaakt. Tijd om te kijken of deze Trek Domane SL 5 Disc net zo goed presteert als dat de lak glanst.
Frame met IsoSpeed
De Domane heeft een endurance geometrie en technologie. Het lijkt zo op het eerste oog een klassiek raceframe, maar de fiets is een stuk comfortabeler dan een standaard raceframe. De geometrie is zo gekozen dat je net wat meer rechtop zit. Dat zie je terug in bijvoorbeeld de balhoofdbuis die wat langer is. Ik merk dat ik minder kromming in mijn onderrug heb, en mijn nek ook in een minder gebogen positie heb. In plaats van de redelijk agressieve racepositie die ik gewend ben met een horizontale rug en een knik in mijn nek, zit ik nu opeens meer rechtop met een lichte bolling vanaf mijn onderrug. Dat voelt inderdaad als een 10 voor comfort, al mis ik wel een beetje dat ‘race’ gevoel nu. Het voelt aan als een positie waarmee ik urenlang kan toeren, maar het nodigt niet echt uit om hard te rijden. Lekker zit het wel, en dat is ook wat het doel is van de Domane. Doordat ik met een veel minder gebogen rug op de fietst zit, voorkomt het de zeurende pijntjes die ik soms wel heb als ik een lange dag heb gemaakt op de racefiets. Als je gevoelig bent voor lage rugpijn bij lange ritten, is dit een heel goed model.
IsoSpeed Decouplers doen hun werk
Waar de technologie verborgen zit in het frame, wordt een hint over gegeven met het ruitvormige detail waar de slooping bovenbuis de zadelbuis kruist: “IsoSpeed Decoupler”. Dat is ook tevens één van de twee cruciale punten in het frame waar die IsoSpeed technologie verborgen zit. De Decoupler, letterlijk vertaald ‘ontkoppelaar’, zorgt ervoor dat de zitbuis kan bewegen, ondanks de verbinding die er is op dat punt tussen de bovenbuis en de staande achtervorken. Doordat er ruimte en flex mogelijk is in de zitbuis, is het frame comfortabeler dan dat je zou verwachten van een stijf carbon frame. Krachten worden daar dus als het ware ontkoppeld op dat punt, wat dus bijdraagt aan het comfort op de fiets. Van deze toepassing merk je op de fiets dat de hinderlijke vibraties van slecht wegdek of gravel ondergronden gedempt worden. Ik rolde soepeler over een oneffen weg, de trillingen komen een stuk minder hard aan. Hierdoor merkte ik dat ik zelf minder last had van hobbels en gaten, waardoor je veel langer door kan blijven gaan. Het scheelt inspanning als je makkelijk over slechte wegen rolt, en dat je niet iedere tikje of stootje voelt. Hierdoor wordt je minder snel vermoeid in je onderrug, benen of armen. Samen met de eerder genoemde geometrie, denk ik dat deze toepassing bijdraagt aan het feit dat ik geen pijntjes voelde in mijn onderrug.
Dat ook je armen worden ontzien, komt doordat ook in de voorkant van het frame zo’n ‘krachten ontkoppel systeem’ is verwerkt. Het zorgt dat trillingen die normaal naar je armen zouden gaan worden afgevlakt. De IsoSpeed decoupler zit van voren verborgen in de bovenste balhoofdlager. Hierdoor ontstaat ook daar flexibiliteit in verticale richting. Zelf heb ik het voordeel hiervan heel goed gemerkt. Ik krijg namelijk best snel gevoelloze vingers, met name de pinken, als ik langere tijd over een hobbelige weg rij. Op deze fiets heb ik dat gevoel, of het gebrek eraan dus, niet gehad. Cool dat zulke technologische snufjes die in het frame verstopt zitten, ook echt een duidelijk merkbaar verschil geven in hoe je een slechter wegdek ervaart.
Ondanks de eerder genoemde flexibiliteit in het frame, stuurt het strak en voelt het zeer stabiel aan. Dit laatste komt met name door de vork, die duidelijk zichtbaar wat meer naar voren is gekromd. Hierdoor is de wielbasis langer en dat zorgt weer voor een merkbare stabielere ligging. En die stabiliteit is wat het frame mede zo comfortabel maakt. Maar de kromming op zich zelf zorgt ook voor comfort: doordat de vork net wat gebogen is, werkt dat ook als een schokdemper. Al deze kleine aanpassingen zorgen samen voor een merkbaar makkelijker en langer fietsen over hobbelige paden.
Het frame is voorzien van nauwelijks zichtbare spatbordbevestigingen, zowel voor als achter. Het is fijn om de mogelijkheid te hebben om de fiets in de winter eventueel te voorzien van spatborden. Passende spatborden zijn te bestellen bij Trek zelf. De kabels zijn ook minimaal zichtbaar doordat ze grotendeels intern verlopen. Het zorgt voor het beschermen van de kabels en geeft ook een cleane look aan de fiets. De zilver-metallic lak met de witte letters vind ik zelf erg mooi. Frisse en lichte kleuren, en de donkerpaarse details passen er mooi bij. Geen zwart frame dus deze keer, maar toch neutraal door deze lak keuze. Het zilver is best een lichte kleur en ik was eigenlijk bang dat ik iedere vuiltje erop zou zien, zoals ik dat eerder had bij een witte fiets. Maar door de metallic en glans valt vuil minder op. Door de lichte kleur met hier en daar een beetje paars straalt de fiets vrouwelijkheid uit, zonder dat daar schreeuwerig roze voor nodig was. Over de kleuren is volgens mij goed nagedacht.
Vrouwen specifiek
Bij de onderdelen is gekozen voor een WSD (Women Specific Design) afmontage. Het belangrijkste voorbeeld daarvan is het zadel. Er is gekozen voor de Ajna Comp, een zadel met een uitsparing in het midden. Die uitsparing zorgt dat de druk over gevoelige delen wordt weggenomen. Daarnaast zit er een zachte padding die extra dik is ter hoogte van waar drukpunten zich bevinden, met name ter hoogte van je zitbotjes. De neus van het zadel is ook zo gevormd dat de druk zo goed mogelijk verdeeld wordt op pijntjes bij het schaambeen te voorkomen. Zowel op de weg, als off-road op gravel voelde dit zadel comfortabel aan. Een goed zadel om lange ritten probleemloos mee uit te zitten, wat vooral komt door de verdikte padding achterop het zadel. Als je liever wat meer contactgevoel wil hebben met je zadel, dan is het misschien wat te veel van het goede. Een zadel dat ook bij lange ritten zorgt dat je fijn zit, past bij deze endurance racefiets.
Korte bocht
Op de fiets zit een aluminium Bontrager Comp VR-S stuur. De afkorting VR-S staat voor Variable Radius-Short (VR-S). In vergelijking met een standaard racestuur, heeft het een kleinere bocht met een kortere reikwijdte. Dit draagt bij aan een comfortabele houding op de fiets want je houding is minder diep in de beugels in vergelijking met een standaard racestuur.
Een nadeel van dit stuur is wel dat de bocht maar minder ver doorloopt dan ik gewend ben. Je kunt je handen in dit stuur precies in de bochten plaatsen en dan kun je prima bij je remmen. Op het moment dat je uit het zadel komt, kom je dan wel met je polsen tegen de horizontaal lopende stuurbuis. Om dit te voorkomen, zou je dan liever je handen wat verder richting het uiteinde van de beugel plaatsen. Dit is met dit stuur helaas niet mogelijk doordat de bocht al relatief vroeg eindigt. Als ik niet bij de remmen hoef te zijn zet ik mijn handen vaak ook wat verder in de bocht, maar die optie is er nu niet. Dit stuur is met de handen bovenop de hoods zeer geschikt voor een aangename houding. In de beugels heb je helaas dus wat minder bewegingsruimte.
Shimano 105 doet het goed
Verder is de fiets afgemonteerd met een Shimano 105 groepset. Het was alweer een tijd geleden dat ik met een 105 groep had gereden, maar hij is me niet tegengevallen. Hij schakelt scherp met een goede tik. Het loopt misschien net wat minder soepel en direct dan de Ultegra die ik gewend ben, maar dit is voldoende voor het doel wat je voor ogen hebt met deze fiets. Er moet geen koers op gereden worden, maar hij moet duurzaam genoeg zijn en lekker schakelen om de lange ritten goed uit te rijden. En dat doet ie.
Ook is de fiets voorzien van Shimano 105 schijfremmen. De remkracht van de 105 groep met 140 mm schijven was goed, eigenlijk zelfs beter dan dat ik verwacht had. De voorgaande schijfremmen die ik getest heb waren allemaal Ultegra, dus eigenlijk was ik ook wel benieuwd hoe de 105 het zou doen ten opzichte van zijn ‘betere broertje’. Deze zomer heb ik helaas regelmatig met de fiets in de regen gereden en dan komt ook de 105 snel tot stilstand. In natte afdalingen voelde de remmen zeer betrouwbaar aan. Gedurende de hele testperiode heb ik niks hoeven doen aan de remmen: ze leverde niet aan remkracht in, en hoefden niet opnieuw afgesteld worden. Toch fijn dat je op deze 105 groep ook prima kan rekenen.
De 105 remmen zijn zowel voor als achter bevestigd met een flat mount systeem. Hierdoor zit de remklauw dichter bij het frame, en zijn de bouten voor de bevestiging minder zichtbaar. Dit heeft aerodynamische voordelen, een bijkomend voordeel is dat het er net wat beter uit ziet. Kleine details waar goed over is nagedacht. Het enige minpuntje aan de 105 hydraulische schijfremmen vind ik de looks van de hoods. Ze zijn veel massiever dan de Ultegra of Dura Ace variant. Er is bij deze hoods een groter oppervlak waar je gehele handpalm makkelijk op kan leggen. Dit past op zich wel bij het concept van de endurance fiets, om te kiezen voor ergonome hoods. De grepen dragen zeker bij aan meer comfort en gebruiksgemak. Alleen jammer dat ze daardoor een stuk groter zijn wat de fiets iets minder ‘sexy’ maakt.
Niet zomaar een zadelpen
Nieuw voor mij was het type zadelpen waar bij deze fiets voor gekozen is. Op het frame zit als het ware al een deel van je zadelpen, geïntegreerd met het frame. Daarover plaats je nu een zeer lichte carbon mast, die in verschillende lengtes (175 mm en 135 mm) verkrijgbaar is. Op de mast zit een aluminium zadelpenklem, waarmee je de mast op de geïntegreerde zadelpen bevestigt om zo de gewenste zadelhoogte af te stellen. Heel handig is dat het plaatsen en positioneren van het zadel gebeurt met een bout op de kop van deze zadelpen. Van eerdere zadelwissels was ik gewend dat dat best complex kan zijn, met meerdere bouten. De mast die standaard bij deze fiets werd geleverd was wat te kort waardoor ik dus een langere mast moest monteren. Ik moest dus ook het zadel demonteren en op de nieuwe mast monteren. Dat ging nog nooit zo makkelijk doordat je maar met een moertje rekening hoeft te houden. Het enige minpuntje was dat ik mijn eigen carbon zadel met platte rails niet kon monteren. De zadelpen die bij de fiets geleverd wordt, is gemaakt voor zadels met een ronde rails. Het is wel mogelijk om het onderdeeltje voor de kop van de zadelpen los na te bestellen waardoor je dan wel de mogelijkheid hebt zadels met platte rails erop te monteren.
De fiets is voorzien van Bontrager wielen met 12 mm steekassen. Ze ogen als wielen die wel een stootje kunnen hebben met de 32 mm banden. En dat kunnen ze ook: glad asfalt, slecht wegdek of gravel, deze wielen konden het allemaal aan. Door het grotere volume van de band vangt het trillingen merkbaar beter op. Hobbels in de weg worden erg goed gedempt. De 32 mm banden rollen wel minder snel en zijn zwaarder dan de 23 en 25 mm banden waar de meeste klassieke racefietsen van voorzien zijn. Door de dikke banden heeft de fiets ook een iets mindere ‘race’ look. Maar aangezien het bij deze fiets comfort boven snelheid gaat, is het zeker een logische keuze om een bredere band te monteren. Verder zijn de wielen heel neutraal qua bestickering. Wat gewicht betreft blinken ze niet echt uit. Het zijn vrij standaard wielen die wel erg stevig overkomen, geschikt voor lang avontuur over welk wegdek dan ook.
SPECIFICATIES
Frame: 500 Series OCLV carbon
Vork: Domane full carbon, carbon E2 steerer, direct mount remmen
Balhoofdstel: Geïntegreerd, afgedichte industrielagers, 1-1/8″ bovenzijde, 1.5″ onderzijde
Trapas: BB90
Crank: Shimano 105, 50/34 (compact)
Cassette: Shimano 105, 11-32, 11-speed
Ketting: Shimano 105
Voorderailleur: Shimano 105, braze-on
Achterderailleur: Shimano 105
Shifters: Shimano RS505, 11-speed
Remmen: Shimano RS505 Flat Mount hydraulische schijfremmen
Stuur: Bontrager Comp VR-S, 31,8mm
Stuurpen: Bontrager Elite, 31,8 mm
Stuurlint: Bontrager gel cork tape
Zadelpen: Bontrager Ride Tuned lichtmetalen seatmast cap, 10mm offset
Zadel: Bontrager Ajna Comp WSD, chromoly rails
Velgen: Bontrager Tubeless Ready Disc
Voornaaf: Bontrager met afgedichte industrielagers, 12 mm steekas
Achternaaf: Bontrager alloy Centerlock, 142×12
Banden: Bontrager R1 Hard-Case Lite, 700x32c
Kleur: Quicksilver/Dnister Black
Frame maten: 44, 47, 50, 52, 54, 56 (getest in maat 50 )
Gewicht: 9,1 kg (gemeten in maat 50)
Adviesprijs: € 2.749,00
PLUSPUNTEN
+ Comfort dankzij IsoSpeed Decouplers en WSD componenten
+ Makkelijke afstelbare zadelpen
+ Banden tot 32 mm mogelijk
+ Mogelijkheid tot monteren spatborden
+ In kleine maten verkrijgbaar (tot 44)
+ Prachtig zilver metallic lak met subtiel paarse kleur
MINPUNTEN
– Korte stuurbocht
– Looks van de hoods
– Relatief zware wielen
CONCLUSIE
Een damesfiets gemaakt om comfortabel op te rijden en die dat ook uitstraalt met zijn endurance geometrie. Ideaal voor dames die op zoek zijn naar een fiets waar je vooral gemakkelijk opzit. Je houding is relatief rechtop waardoor je onderrug het minder te verduren krijgt. Onder in de beugels ben je beperkt omdat de stuurbochten heel kort zijn. Dit is dan ook geen fiets die geschikt is om in de beugels te trainen of (trainings)koersen op te rijden. De schijfremmen zorgen voor een veiligheid met hun remkracht, ook in slechter weer. Het frame is stijf, maar toch meegevend genoeg om de vermoeiende schokeffecten van bijvoorbeeld een slecht weg te dempen door de IsoSpeed technologie. De fiets ligt heel stabiel, wat komt door de endurance geometrie maar ook door de vork. Door de gekromde vork is de wielbasis langer, en worden trillingen vanuit het wegdek goed gedempt. De brede banden doen daar nog een schepje bovenop.
Wat ik persoonlijk het meest kon waarderen was hoe comfortabel lange ritten worden, over welke wegdek dan ook. Zowel in de geometrie, het frame als de afmontage, overal komt het in terug. Aangenaam rijden staat voorop. Het is fijn dat je ook echt iets merkt van de technologie die je zo op het eerste oog niet ziet. Je merkt pas dat je veel minder te verduren krijgt als je het in je hoofd hebt gehaald om je lange rit voort te zetten over hobbelige slechte weggetjes, terwijl je dan nog niet weet hoelang die weg is. De fiets geeft meer vrijheid in hoe lang, en op welke soort wegen je kan gaan fietsen. Heerlijk kilometers maken, waar dan ook, hoe lang dan ook. Toch mooi als een fiets je dit kan bieden.
