Het is bijna bijzonder, een testfiets zonder schijfremmen. Ruim een jaar geleden testten we voor het laatst een fiets met velgremmen. Toch overheerst de velgrem nog altijd in de profkoers hoewel ook daar nu langzaam verandering in komt. Zo rijdt Team Katusha Alpecin met de schijfremuitvoering van deze Aeroad.
Coen ging aan de haal met velgremuitvoering van dit topmodel in maat M. Hendrik pakte de zilverkleurige Aeroad CF SL 7.0 met schijfremmen in maat L. Ze zetten de fietsen letterlijk en figuurlijk naast elkaar om de verschillen te laten zien.
Prof- vs instapmateriaal.
De Aeroad CF SLX 9.0 SL (we noemen hem hierna voor het gemak SLX) in de kleur ‘Katusha Red’ is het absolute topmodel met een prijs van € 6.999,- en een kopie van de teamfiets van Team Katusha Alpecin. Alleen logo’s van andere sponsoren ontbreken. Slim gedaan want vaak wordt een ’team-replica’ voorzien van alle andere sponsoren en niet iedereen wil daar graag mee fietsen. Naast de kleurstelling en het design is ook de afmontage gelijk aan die van de profs: een SRAM Red eTap AXS groepset, Canyon H36 cockpit en Zipp Firecrest 404 carbonwielen.
De Aeroad CF SL 7.0 Disc (we noemen hem hierna SL) is dan het instapmodel. Geen fiets van € 700,-, maar het is wel het goedkoopste Aeroad model dat Canyon momenteel heeft waar je op moment van schrijven in hun najaars-sale € 2.899,- voor betaalt (normaal € 3.199,-) . Een iets ander carbon maakt het frame wat zwaarder. De fiets is afgemonteerd met Shimano 105 Disc groep en Reynolds AR 58/62 carbon wielset.
Wat ze gemeen hebben: Een echte racebak
De Aeroad is een echte racebak die gemaakt is voor snelheid. De “Trident 2.0” (druppel)vorm komt in elke buis terug: rond aan de voorkant en naar achter wordt deze steeds wat smaller. De achterkant is plat. De wind kan er aan de voorkant mooi omheen om de luchtweerstand zo laag mogelijk te houden. Meest opvallend daarbij is wel de zitbuis, die rondom het achterwiel loopt. Dit sluit mooi op elkaar aan, zodat de wind vanaf de zitbuis om het achterwiel wordt geleid.
De zadelpenklem is mooi weggewerkt in de bovenbuis en door de vorm van de zadelpen kan deze er maar op een manier in, waardoor het onmogelijk is om je zadel scheef te zetten. Naast aerodynamisch dus ook praktisch. Nadeel hiervan is dat je de zadelpen niet zomaar met een ander merk zadelpen kan vervangen.
Allemaal gedeelde eigenschappen
Tot nu toe hoeven we over het ontwerp geen onderscheid te maken tussen beide modellen. De SL kan je minder aerodynamisch noemen dan de SLX. Dat komt echter niet door het frame, maar door de cockpit. Hier is bij de SL alles wat ronder en lopen er meer kabels buitenom. Door de velgremmen is ook bij de SLX niet alles geïntegreerd maar deze beschikt wel over de aerodynamische geïntegreerde H36 Aerocockpit.
Aanpasbare voorvork en zadelpen
De F30 CF SLX voorvork van de SLX heeft aan het uiteinde adapters waarmee je de vorksprong van de fiets aan kan passen, hetgeen direct impact heeft op het stuurgedrag. De adapter geeft je hier 5 mm ruimte in. De ‘korte’ instelling heeft de voorkeur van Coen, dan is de fiets op zijn wendbaarst. De SL heeft deze mogelijkheid niet.
Een soortgelijk principe zie je bij de zadelpen bij beide fietsen. De Fliphead waar je het zadel in vastzet is omkeerbaar. Hierdoor heb je keuze uit een – ietwat beperkte – setback van 15 mm of een negatieve setback van 1 mm. Goed dat het kan, temeer omdat alleen Canyon’s eigen zadelpen in de fietsen past en je hiermee mogelijkheden hebt.
eTap AXS met Zipp vs 105 met Reynolds
De bewezen 58 mm hoge Zipp Firecrest 404 wielen van Zipp in de SLX vallen met de witte decals goed op, en het maakt de fiets af. Profmateriaal, behalve dat het clinchers zijn en geen tubulars. Ze hebben de zogeheten ‘dimple’ structuur, die drag en de invloed van zijwind moet verminderen. Maar ook een kleine smet: ze zijn niet tubeless ready en met een 16,5 mm binnenbreedte smal te noemen. De buitenbreedte is 25 mm. Het gewicht van 1615 gram is ok.
De Reynolds AR58/62 DB combinatie van de SL hebben misschien niet het begerenswaardige Zipp-logo, maar ogen eveneens indrukwekkend in deze hoogte. Breed, zowel van buiten als van binnen (resp. v/a 28/30 en 19/21 mm) en wél tubeless ready. De Reynolds’ wegen samen 1730 gram, 115 gram zwaarder dan de Zipps dus.
Appels en peren
De SLX is afgemonteerd met de 2×12 SRAM Red eTap AXS groepset. De meest vernieuwende groep die we dit jaar gezien hebben, mogen we gerust zeggen. De crank heeft 50-37 voorbladen in combinatie met een 10-26 cassette. Schakelen gaat helemaal draadloos, voor het remmen is er de bekende staalkabel. Overigens is de groepset niet helemaal compleet aangezien de SRAM geen Direct-Mount remhoeven heeft voor de Red groep. Daarom zijn SRAM S-900 direct-mount hoeven gemonteerd.
De SL doet het met een complete Shimano 105 Disc groep. Een groep die technisch gezien niet of nauwelijks onder hoeft te doen voor grotere broer Ultegra. De verschillen zitten hem met name in het gewicht en de prijs. Een goede, betrouwbare groep met de remkracht van hydraulische schijfremmen waarbij je dus ook wat extra grammen krijgt.
Het is niet helemaal eerlijk om beide groepen direct met elkaar te vergelijken al mag je wel stellen dat de 105 het wat betreft prijs/kwaliteit makkelijk wint van SRAM’s eTap AXS. Daar fiets je ook meer dan prima je rondjes mee. Telt voor jou alleen het geavanceerdste/lichtste/mooiste dan kom je weer bij SRAM uit. Het is een beetje appels met peren vergelijken wat dat betreft dus.
Laagvliegen met de SLX
Wat een fiets! Al na een paar honderd meter weet je meteen waar je aan toe bent met de Aeroad. Een volbloed racer, hij doet wat hij uitstraalt. Naast een aerodynamisch en stijf frame, zijn de wielen en de cockpit mede verantwoordelijk voor het strakke rijgedrag.
De combinatie van alle carbon onderdelen maakt de SLX een lichte fiets die exact op 6,8 kg uitkomt op onze weegschaal in maat M. Heel erg netjes voor een aeroracer. De SL is zoals verwacht zwaarder met 8,09 kg, maar ook dat is nog altijd heel respectabel te noemen voor een aerofiets met schijfremmen.
De Aeroad is niet een fiets die je aanschaft voor het comfort. Je kan er prima mee rijden over klinkers of wat slechter wegdek, maar dit voel je wel. De Zipp wielen maken een tikkend geluid bij het ventiel bij slecht wegdek. Met een stukje tape is dat snel opgelost. Daarna hoor je alleen nog maar het mooie suizende geluid van de Zipp wielen, daar zijn ze ook goed in! Van getik hadden we bij de SL geen last, maar ook deze wielen geven een mooi geluid. Al wint Zipp het wat ons betreft wel, die klinken net even lekkerder. De SLX heeft voor een 23 mm Continental GP Attack en achter 25 mm GP 5000. De SL heeft achter de GP Force i.p.v. 5000. Voor wat smaller voor de aerodynamica, achter wat breder voor wat extra comfort.
Net als het aanzetten gaat ook het sturen heerlijk. De agressieve geometrie zorgt voor een diepe zit. Het gaat er uiteindelijk om hoeveel snelheid je hebt als je uit de bocht komt en dat gaat met de Aeroad SLX makkelijk, waardoor je ook snel weer op gang bent na het aanzetten.
Ook met velgremmen kan je nog steeds snel tot stilstand komen
Het remmen bij droog weer gaat opvallend goed met SLX . Ik had in eerste instantie het idee dat ik wat harder moest remmen dan met schijfremmen, maar de combinatie van de Direct-Mount remmen met de Showstopper remrand op de Zipps werkt erg goed. De remmen zijn goed te doseren. De afgelopen periode is er weinig neerslag gevallen en heb ik helaas niet kunnen testen hoe de werking is bij natte omstandigheden.
De SL is uitgerust met de hydraulische schijfremmen van de 105 R7020 groep. We kunnen nauwelijks verschillen ontdekken met die van Ultegra, die toch een referentie zijn geworden om mee te vergelijken. Bij natte omstandigheden remt de fiets net zo hard als bij droog weer dus je moet wel op blijven letten met de grip van racebandjes.
Het schakelen met de SRAM eTap AXS werkt goed, maar het is even wennen. Het is allemaal configureerbaar en nu zo ingesteld dat links terug- en rechts opschakelen is. Het systeem bepaalt wanneer de achter- of voorderailleur nodig is. Zo gebeurt het Coen dat hij niet kan terug schakelen omdat hij nog een banaan in zijn linkerhand heeft. Even wennen nog dus, maar dat gaat snel. Schakelen gaat vlot en soepel met een klikje.
Dan is het wel even een stap terug naar de 105 groep. Maar ook hier gooien we de appels en peren weer in de strijd. Een goed afgestelde mechanische 105 groep schakelt ook soepel, al moeten je vingers wat meer arbeid leveren. Het werkt en als je benen goed genoeg zijn ga je bijna net zo hard.
Specificaties Canyon Aeroad CF SLX 9.0 SL
Prijs: € 6999,-
Gewicht: 6,8 kg in maat M (zelf gewogen)
Groepset: SRAM AXS eTap 50-37 crankstel & 10-26 cassette
Wielset: Zipp 404 Firecrest
Banden: voor Continental GP Attack 23 mm, achter GP Force 25 mm
Cockpit: Canyon H36 Aerocockpit CF
Alle info bij Canyon
Specificaties Canyon Aeroad CF SL 7.0 Disc
Prijs: € 3.199,- (in de najaars-sale € 2.899,-)
Gewicht: 8,09 kg in maat L (zelf gewogen)
Groepset: Shimano R7020 105 Disc 52-36 crankstel & 11-28 cassette
Wielset: Reynolds AR58/62
Banden: voor Continental GP Attack 23 mm, achter GP 5000 25 mm
Cockpit: Aluminium V13 stuurpen i.c.m. H16 aerobar stuur
Alle info bij Canyon
Conclusie
Het lijkt ons sterk dat iemand ooit voor de keuze komt te staan tussen deze twee fietsen. Je maakt geen keuze tussen een fiets van een kleine € 3.000,- en een fiets van € 7.000,-. Je gaat vergelijken in een prijsklasse. Deze twee Aeroads zijn dan ook voor verschillende mensen. Wil je op prof-waardig materiaal rijden met het geavanceerdste wat er momenteel is en ben je van de marginal gains en heb je wat te spenderen, dan kom je meteen bij de SLX uit. Wil je het maximale uit je beschikbare budget halen van ongeveer € 3.000,- dan kan je niet om de SL heen. Het aeroframe, de hoge Reynolds wielen en een uitstekende 105 groep met schijfremmen maken hem nagenoeg onverslaanbaar in prijs/kwaliteit. En in zijn klasse is de SLX dat eigenlijk ook. Je krijgt veel voor je geld bij Canyon, zoveel is duidelijk.
Een winnaar komt er dus niet uit al heeft Hendrik toch een paar keer met enige jaloezie naar de eTap AXS groep gekeken en genoten van het gezoef van de Zipp’s als Coen weer eens wegreed. Eigenlijk ontbraken alleen de schijfremmen nog aan de SLX, maar die uitvoering is ook nog te koop bij de Duitsers.
