Wanneer er wordt gevraagd welke wedstrijden je kent waarbij het wegdek slecht is en afwijkt van asfalt zal er vrij snel aan Parijs – Roubaix worden gedacht. De laatste jaren heeft de Strade Bianche ook erg aan populariteit gewonnen maar weinig mensen zullen denken aan de Tro Bro Léon.
Opvallend is de enorme boost die de Strade Bianche de afgelopen jaren heeft gekregen, in tegenstelling tot de Tro bro Léon. Wellicht zal het budget en de doelstellingen van de organisatie hier een belangrijke rol in spelen, maar de Tro Bro Léon staat al sinds 1984 op de kalender en is daarmee aanzienlijk ouder dan de Strade Bianche (sinds 2007). De Tro Bro Léon is een wedstrijd uit de UCI Europe tour en heeft een zogeheten UCI 1.1 Status. Deze status heeft de Strade Bianche ook sinds 2015.
De Tro Bro Léon vind plaats in hetzelfde weekend als Parijs – Roubaix en is een wedstrijd waarbij er 32 kilometer over gravelwegen wordt gereden, of zoals de Fransen zeggen; Ribinou. Totaal een koers van 204 kilometer, met 25 Ribinou-stroken. Spectaculaire beelden, het materiaal dat de nodige extra aandacht krijgt en een mooie route waarbij kasteeltuinen en landbouwwegen worden getrotseerd. Nog nooit wist er een Nederlander te winnen. De lijst van winnende landen worden met ruime voorsprong aangevoerd door de Fransen met winst in 26 van de 31 edities. Bekende winnaars van de Tro Bro Léon zijn o.a: Samuel Dumoulin (AG2R), Mark Renshaw (Etixx-Quickstep), Francis Mourey (de nationale cross-kampioen, FDJ) en Jeremy Roy (FDJ). Laatstgenoemde nam ook dit jaar deel aan de wedstrijd en had daarbij een camera op z’n stuur welke mooie beelden opleverde. Zijn ploeggenoot Alex Geniez ging er met de winst vandoor.
Mocht je van een uitdaging houden; er is ook een cyclo versie van deze rit. Mijn Bucket-list is in elk geval weer uitgebreid!
En de beelden vanaf de fiets van Jeremy Roy
