Het fenomeen cyclosportive is voor vele wielerliefhebbers niets nieuws. Ze zijn er in alle soorten en maten. Hier in Europa zijn de meeste wel bekend en zo fietste ik zelf afgelopen zomer de Giro delle Dolomiti. Voor mij was dit mijn eerste (meerdaagse) cyclo, maar zeker niet mijn laatste. Al surfend over het wereldwijde web kwam ik afgelopen week een voor mij onbekende cyclo tegen. En wel de Taiwan KOM Challenge; de Taiwan King of Mountain Challenge. Dankzij Strava kennen we allemaal het fenomeen King of Mountain, waarbij je de snelste bent over een bepaald segment.
Deze King of Mountain challenge in Taiwan is er niet eentje van Strava, maar het bijbehorende segment verraad al veel details van deze challenge. De organisatie van deze challenge vond dat het tijd werd dat Taiwan niet alleen maar bekend staat om de fabricage van veel fietsproducten. Ze wilden Taiwan ook bij het fietsende publiek op de kaart zetten. Hiervoor hebben ze wellicht een van de langste beklimmingen van de wereld in een challenge gegoten. De Taiwan Kom Challenge telt slechts een beklimming, echter is deze wel 90 kilometer lang. 90 kilometer klimmen!
De eerste 18 kilometer is geneutraliseerd en vanaf dat punt is het 80 kilometer klimmen aan een gemiddeld percentage van 5%. De laatste 10 kilometer zijn het zwaarst, hierbij is het gemiddelde namelijk 10%. Opzich niet heel extreem qua stijgingspercentages, echter zijn dit gemiddelden. Na zo’n 85 kilometer zit er een afdaling in van 5 kilometer, maar om het gemiddelde stijgingspercentage dan toch op 10% te houden zul je steilere stukken moeten overwinnen met als uitschieter 27%. En dat nadat je eerder in de beklimming al eens stukken van 12/13% voor de wielen hebt gehad. In de 90 kilometer durende klim vertrek je vanaf zeeniveau (hoogtemeter 0) en uiteindelijk zal je na 105 kilometer 3275 hoogtemeters hebben overwonnen. Met recht een challenge dus!
Interessante ontwikkeling is nog dat de organisatie van de Taiwan KOM Challenge alle renners met een dopingverleden van wanneer of waar dan ook weert. Het besluit hiertoe kwam voort uit het starten van de winnaar van vorig jaar, die net z’n dopingschorsing van twee jaar van de UCI had uitgezeten. Volkomen legaal allemaal natuurlijk, maar er ontstond wel een discussie door. Dit werd mede gevoed door het resultaat van een onderzoek aan de Universiteit van Oslo dat aantoond dat het gebruik van doping nog jarenlang voordeel kan opleveren voor de sporter (veel langer dan een schorsing van twee jaar). De beslissing is mede genomen om het imago van de race te beschermen, om deze ‘schoon’ te houden.
Helaas is de 2014 editie net geweest, maar wellicht eentje om in de agenda te zetten voor 2015 of later. Hij staat in elk geval wel op mijn verlanglijstje!
