Afgelopen weekend was het weer feest in Zolder. Op het circuit werd de 12-uurs van Zolder gereden. Een endurance wedstrijd, de laatste van het seizoen, waarbij teams van verschillende renners 12 uur lang een wedstrijd rijden. En om maar direct met het goede nieuws te beginnen. Het Baum Babici 24h Cycling Team heeft de wedstrijd gewonnen! Werden ze de afgelopen 24-uurs in Zolder nog tweede, nu was het dus de hoogste trede die beklommen mocht worden. Het tweede team van Baum, het Experience Team werd knap 10e overall (en 1e in hun klasse).
De Wedstrijd
Voor de wedstrijd wordt de strategie bepaald, overlegd en geluisterd. De fietsen worden nog even nagekeken en er wordt nog even gelachen op de fiets.
Maar dan wordt het serieus. De start van de 12 uurs begon om 10 uur, na een ronde achter de Sky Jaguar werd het startsein gegeven. Met een groep van 79 renners (er waren namelijk 79 teams, van eenlingen tot acht man per team). Baum had twee teams, namelijk het Cycling en Experience team, beide reden met vier renners. Het verschil was dat het Cycling team voor de overwinning ging met Tino Hazelhoff, Gerald Keijzer, Rolf Edelenbos and Reinhard van Dijk. Het Experience team ging voor een zo hoog mogelijke plaats met Johannes Buntjer, Matthias Bergener, Patrick Geraerts and Arjan Fidder.
Voor de toeschouwer is het leuk zo’n evenement te bezoeken omdat elke 5 a 6 minuten je favoriet weer voorbij komt. Een aantal teams waren alleen geïnteresseerd in hun eigen renner waardoor zij zichzelf die 5 a 6 minuten vermaakten met een boek of telefoon.
Na de eerste anderhalf uur, waarbij de snelheid er flink in zat, was de kopgroep al redelijk uitgedund. Sommige renners hadden al ronden achterstand en om eerlijk te zijn kan het best eenzaam zijn wanneer je als renner zo alleen, zonder groepje, je meters moet maken op het brede circuit.
Af en toe werden door renners in de kopgroep speldenprikjes uitgedeeld, en heel af en toe probeerde een aantal renners weg te rijden. Dus attent rijden was een voorwaarde! Een belangrijk onderdeel van de wedstrijd is de rijderswissel. Omdat je bij Zolder ongeveer 40 seconden verliest wanneer je door de pitstraat fietst, was het belangrijk om je concurrenten in de gaten te houden. Daardoor voorkom je dat je in je eentje de pits induikt, terwijl je concurrenten volle bak doorfietsen. Wanneer je dan de pits uitkomt, heb je geen groepje waarmee je het gat kan dichten. En met gemiddelde snelheid van ruim boven de 40 km/u gaat dat in je eentje wat lastig. Gelukkig hadden de Baum Teams goede communicatie en hielden de topteams goed in de gaten. Moe werden ze er wel van.
Het leuke van zo’n evenement is ook dat er zoveel verschillende niveaus zijn. De een fietst lekker rustig zijn rondjes, de ander in een groepje gezellig kletsend, en toch wel de meerderheid gaat echt voor een goede klassering. Er reden dames, heren, heren met beenhaar, zonder beenhaar en zelfs superglimmende, geoliede benen. Maar aan de andere kant is zo’n evenement ook erg laagdrempelig voor de toeschouwers. Je kan overal komen, makkelijk de baan oversteken om foto’s te maken en tussen alle renners door naar de prachtige fietsen kijken. Want die zijn er zeker te zien. Zelfs de renners kijken naar elkaars fietsen of maken wat fotootjes van elkaar, wanneer ze moeten wachten op hun beurt. En eerlijk is eerlijk; de Baums zijn toch wel erg mooi.
Finish
Uiteindelijk bleef er een groepje van 5 teams over, waaronder het 1e team van Baum. Het werd een sprint, en Tino had me beloofd voor de wedstrijd dat als het een sprint zou worden, hij voor mij de sprint zou winnen. En belofte maakt schuld moet hij gedacht hebben. Want hij won de sprint!!! Super resultaat en een mooie dag.
