Helaas! Het zit er weer op. ‘s Middags uit mijn werk sjezen om nog net een glimp van de Tour te kunnen opvangen, is weer voorbij.
Mijn baas ook weer blij, want de afgelopen weken had ik een stipte negen-tot-vijfmentaliteit. Maar afgezien van het feit dat ik er weer van heb genoten is er iets wat me goed dwars zit en dat is dit jaar niet voor het eerst….
Ik weet dat iedereen druk was met het kijken naar de Tour, maar is er iemand die heeft meegekregen dat Marianne Vos als eerste Nederlandse renner de Giro Donne won? Nee? Ik begrijp het wel hoor, hoewel er ‘s avonds kort aandacht aan besteed werd op tv, volstond slechts eenmaal knipperen met je ogen om alles te missen. Kijk en dat is nou precies mijn punt.
Hoe komt het toch dat ik alleen heren in de wielersport in de spotlights zie staan? Dat is toch niet meer van deze tijd? In de schaats- en zwemsport lijken mannen gelijk te staan aan vrouwen. Iedereen kent Inge de bruin, Ireen Wust en Renate Groenewold en weet hoe geweldig ze kunnen zwemmen en schaatsen. Maar als ik een willekeurig iemand op straat zou vragen om enkele namen van vrouwelijke renners te noemen dan stopt het bij Leontien van Moorsel en waarschijnlijk alleen omdat ze jaarlijks met een sportieve productenlijn bij de Kruidvat ligt.
Ik vind het met een woord belachelijk! Als ik het kon veranderen dan deed ik dat…maar ja wat kan ik doen? Ik wacht in stilte af en hoop dat over een tijdje iedereen weet wie Marianne Vos, Annemiek van Vleuten, en Daphne van den Brand zijn.
Xxxx Juist!
