La Doyenne staat dit weekend op programma als 4de van de 5 Monumenten. Luik – Bastenaken – Luik. Ik ken de startplek vooral van de vakantieritten met pa en ma vroeger. Een gruizige stad aan de Maas waar je met de auto doorheen kronkelde bij gebrek aan een snelweg om de stad heen. Mooie was dat je direct in het buitenland was. Luik leek nergens op. De wedstrijd verdient zijn bijnaam (La Doyenne betekent ‘de oude dame’) natuurlijk niet voor niets. In 1892 werd de eerste uitgave al verreden. Eerlijk is eerlijk, sommige andere wedstrijden, waaronder Parijs – Roubaix ontstonden niet veel later.
Bruisend Spa
Net zoals de meeste eendaagsevents uit die tijd waren het vooral zakenmensen, in dit geval krantenuitgevers, die brood zagen in het organiseren en sponsoren van de wedstrijden. Er kwam veel volk op af, er waren heroïsche verhalen over te schrijven en je kon er prima reclame mee maken. De eerste twee edities waren overigens amateurwedstrijden en vertrokken niet vanuit Luik, maar vanuit het toen bruisende Spa. Dit kuuroord in de Ardennen vormde een prachtig decor voor de eerste edities. Bastogne is wel al vanaf het begin het halverwege punt geweest, mede omdat er toen een trein stopte waarmee officials makkelijk konden reizen tijdens de wedstrijd om een oogje in het zeil te houden.
Chaotische bende
Van de 33 startende renners wisten er maar 17 de finish te halen, met een gemiddelde snelheid van zo’n 23 km/uur. Aspaden, gravelwegen, kasseien, grind, modder, de renners kwamen het allemaal tegen. Winnaar was Léon Houa uit Luik, na 11 uur in het zadel was hij (bijna) weer thuis. Zijn overwinning bewijst maar weer dat parcourskennis van alle tijden is. Ook de tweede en derde editie wist hij te winnen waarmee hij ook direct een soort van Monsieur Liège – Bastogene – Liège was. Er volgde een behoorlijke periode waarin de wedstrijd niet verreden werd (het blijft België natuurlijk) waarna men in 1909 de draad gewoon weer oppakten, hoewel de voorwaarden voor deelname steeds wisselden. Soms mochten amateurs wel meedoen, soms niet. Ook deze race kent zijn opzienbarende momenten, zoals toen de winnaar in 1909 werd gediskwalificeerd wegens een fietswissel (stel je dat vandaag de dag eens voor!) of de versie van 1957 toen er twee winnaars werden aangewezen. Wat een heerlijke chaotische bende moeten die wedstrijden vroeger geweest zijn. Maar ook in de recentere geschiedenis zijn legendarische edities te vinden zoals die van 1980 die omgedoopt werd naar Neige – Bastogne – Neige dankzij de sneeuwval die de hele wedstrijd aanhield en waar winnaar Bernard Hinault waarschijnlijk nog wel eens onaangenaam wakker van schrikt ’s nachts.
Tactisch mét inhoud
Sommige kenners vinden LBL de zwaarste van de klassiekers aangezien de klimmen langer zijn dan in De Ronde en soms ook behoorlijk steil zoals natuurlijk de beruchte Redoute. Of we het er mee eens zijn, weten we eigenlijk niet zo goed, maar feit is wel dat hoewel deze klim lekker laat in de wedstrijd zit, meestal pas na 200 kilometer, er maar zelden hét verschil gemaakt wordt. Het lijkt vooral een wedstrijd voor de tactisch sterke renners mét inhoud. Het is dan ook niet verrassend dat namen als Kübler, Merckx, Argentin en Kelly op de lijst der winnaars te vinden zijn. Recentelijk is er niet één dominante renner tijdens deze LBL, dat zegt misschien ook wel wat over de heftigheid. Wel staat de overwinning van Dan Martin nog scherp op ons netvlies. Heerlijk hoe hij wegreed in de slotfase en te zien hoe verrast hij bijna zelf was. Komende zondag zitten wij er in ieder geval weer klaar voor, genietend van klimmen als de Wanne, de Stockeu, La Roche au Faucons. We hebben vorig jaar ook zelf de LBL toerversie gereden en mochten ervaren hoeveel pijn de steile stukken je kunnen doen.
Favorieten voor dit jaar? Wij gokken toch op een outsider eerlijk gezegd, dat was Gerrans vorig jaar namelijk toch ook een beetje. Stybar zou leuk zijn, of misschien toch weer Kwiatkowski..? Stiekem gunnen we het Nicholas Roche wel, maar vlak Valverde niet uit na zijn ijzersterkte optreden in de Waalse Pijl. Kortom, genoeg reden om te kijken. Zoals altijd te zien op Sporza en bij de NOS en voorgenieten kan ook dit keer weer op het Racefietsblog Youtube kanaal. Veel plezier.
