Op de een of andere manier is de racefiets niet ontworpen voor een fietsbel. Toch is het erg handig er een te hebben. Je wil mensen waarschuwen dat je er aan komt.
Vreemd genoeg kan dit waarschuwen nooit soepel. Schreeuwen brengt de ergste reacties bij je medeweggebruikers naar boven. (Ze gaan dan bijna altijd terug schreeuwen). Dus bellen is een beschaafd alternatief. Dus voor je medeweggebruikers plaats je een bel, het in de weg zitten ervan neem je voor lief.
Bij het eerste echtpaar dat je in de verte ziet verschijnen begin je vroeg te bellen ter waarschuwing. Niet te hard; maar gewoon een zacht belletje. Terwijl je ze inhaalt krijg je naar je hoofd: “hey, kan je niet gewoon bellen”. De volgende keer dan maar iets harder bellen zodat ze het wel horen. Nu horen ze de bel al in de verte maar helaas weinig verschil in de reactie: “hey, doe effe rustig aan”. Kortom lekker sociaal bellen en inhalen is er blijkbaar niet bij.
Dan de keus waar je de bel plaatst. Aan je stuur? Aan je frame? Aan je stuurpen? Het kan allemaal, zolang je er maar geen last van hebt. Kom ik bij Mirrycle een bel tegen die je tegen je shifters kan monteren?!. Lekker handig vinden ze want het zit zo lekker dicht bij je hand. Maar tijdens het stevig doorfietsen heb ik het stuur vaak precies vast bij de plek waar de bel hangt. Waarschijnlijk is de volgende uitvinding een bel die je aan je duim vastmaakt.
