Afgelopen week was er in de etappe naar Marseille in eerst instantie niets vreemds aan de hand. De halve dag rijdt er een kopgroep met o.a. Thomas de Gendt vooruit, ze worden gepakt en er wordt gesprint.
Op het werk, met op de achtergrond de live-stream van de NOS, luister ik met een half oor naar het commentaar van de Nederlandse ‘professoren’ Ducrot en Dijkstra. Sporza streamt helaas niet in Nederland. Ik hoor ze zeggen: ‘Oeh daar gaat een toeschouwer onderuit, en dat gun ik ‘m eerlijk gezegd ook wel gezien z’n domme manier van meerennen’. In dit geval hadden de professoren overigens gelijk. Na de samenvatting en een zoektocht op Youtube kom ik tot de conclusie dat de man in het rode shirt mijn held van de week is! Waarom? Daarom!
Huisdieren
Kijkend naar wielerwedstrijden kom je soms de meest vreemde acties tegen. Allereerst zijn daar altijd de mensen die met hun huisdier komen kijken. Prima, maar houdt dat beest dan aan de lijn! En dan ook een lijn van een meter of korter. Want springt het beest niet in het peloton maar net ervoor langs, zal je zien dat hij aan de overkant staat met het uitrekbare lijntje er nog tussen! En ja; het is mij overkomen… al dan niet in een trainingsritje.
Meerennen
Nu is het bekend dat honden vaak achter een fietser aan willen rennen (Baasjes, lezen jullie mee?), maar kan iemand mij dan vertellen wat het IQ is van de gemiddelde wielertoeschouwer op een berg? Naast het feit dat die waarschijnlijk de hele dag liters alcohol weg staat te werken in de brandende zon vinden ze het ook nodig om voor/achter/naast wielrenners te gaan rennen. Tja… en dan dat outfit, of in sommige gevallen helaas geen outfit? Als ik dan per se mannen in een Borat-pakje wil zien, had ik de film misschien al wel eens bekeken. Maar ik vrees dat het IQ van de meerennende wielertoeschouwer niet verder reikt dan het onbenullige broertje van Borat. En als ze dan toch aan het meerennen zijn, liefst ook met een vlag in de hand om te laten zien waar ze vandaan komen, nou blijf de volgende keer maar lekker thuis. Dan kan je ook niet de renner uit z’n ritme halen door dat zogenaamd helpende handje waarmee je hem duwt.
De pest is, dat renners zelf zo geconcentreerd bezig zijn met een loodzware inspanning dat reageren onmogelijk is. Vaak genoeg is er al door renners gemeld dat het niet prettig fietst en dat het helemaal niet lekker is om 2 liter water ongevraagd in je nek te krijgen. Gelukkig was daar Contador in de tour van 2011, die ‘cero, cero cero cero cero cinqo gram’ energie over had om de meelopende toeschouwer een verdiende tik op z’n muil te geven. Helaas zorgt dit er niet voor dat de overige toeschouwers stoppen met rennen.
Foto’s maken
Naast het meerennen en schreeuwen op de berg wil ook iedereen die komt kijken graag een foto maken, met als gevolg dat iedereen net dat stapje verder op de weg gaat staan om een mooi plaatje te schieten. Het gevolg is een bekend beeld waarbij het peloton constant een trechter van mensen in fietst, die hopelijk op tijd weg gaat. En als je dan op tijd weg bent, heb je het peloton gezien door je schermpje en zijn ze alweer voorbij. Oh, en vergeet dan niet om in alle gauwigheid op het knopje te drukken. Want hoe dom was de meneer op de Alpe d’Huez die Giuseppe Guerini onderuit kegelde voor dat ene mooie fotootje? In elk geval dom genoeg om te vergeten ook de foto te maken. Kortom, pluk de foto’s na afloop maar van het net! Deze zijn namelijk wel gelukt, en gemaakt door professionals die door de organisatie worden toegelaten.
Als je dan niet staat te fotograferen, dan heb je handen om te applaudisseren voor de inspanning van de heren renners. Ook heb je niet een klein schermpje voor je gezicht, waardoor je renners ziet aankomen. Tenzij je de verkeerde kant op kijkt, zoals de meneer die Stijn Vandenbergh in de weg staat bij Parijs – Roubaix afgelopen april.
Dat het niet altijd de schuld van een toeschouwer is blijkt overigens uit de actie van Langeveld in de ronde van Vlaanderen in 2012 (dat hoeven we hieronder niet nog een keer te zien). Renners hebben nou eenmaal de luxe dat wegen worden afgezet, en in dat geval is het dan ook niet bepaald handig om alsnog het fietspad te kiezen terwijl je weet dat daar de toeschouwers staan.
De Fan!
Maar wat mij betreft is er een groot verschil tussen een toeschouwer en een fan. Een fan is iemand die het wielrennen volgt en weet wat er speelt. Iemand die niet de koers door een schermpje wil bekijken, en weet dat wanneer hij een renner duwt het ritme wordt verstoord en het alleen maar zwaarder wordt. Een fan komt voor zijn idool, of voor het geheel van wielrenners en kan daarbij gewoon zijn kleding aanhouden. Je voorkeur aangeven middels een shirtje of wielerpetje is uiteraard een mooie blijk van waardering, maar echte fans lopen niet in Borat pakjes of Adams-kostuum!
Nu is het natuurlijk niet mijn bedoeling om mensen weg te houden bij welke wielerwedstrijd dan ook, maar ik hoop dat de kudde doldwaze mensen langzaamaan gaan begrijpen dat ze renners irriteren en in gevaar brengen met hun gedrag.
En dan nog even over de man in het rode shirt; dat is met recht een fan!
Vanaf 4:50
