Als je er in gelooft is veel meer mogelijk dan je denkt. Dat kan je wel de lijfspreuk van Matthieu Bonne noemen. De badmeester uit het Belgische Bredene is naast zijn werk ook ultra endurance atleet. Hij is altijd opzoek naar uitdagingen die je best extreem kan noemen. Zo beklom hij de Mont Blanc en de Matterhorn, deed mee aan de IronMan en zwom de gehele Belgische kust af. Zijn laatste uitdaging was het wereldrecord van het aantal solo gereden kilometers in zeven dagen.
Arizona als uitvalsbasis
Om (bijna) niets aan het toeval over te laten heeft Matthieu Bonne zijn recordpoging tot in de puntjes voorbereid. Zo heeft hij een team van vijf begeleiders die hem constant ondersteunen en er is besloten om de recordpoging in Arizona te gaan uitvoeren. Dit vanwege het gunstige klimaat met bijbehorende weersomstandigheden en ook een schitterende omgeving. Iets wat je helaas niet in de hand hebt is het weer, en laat de stevige wind één van zijn grootste vijanden zijn geweest. Daarnaast heeft hij ook nog een verplichte schuil-pauze moeten inlassen vanwege een hevige storm op de derde dag.
520 km per dag fietsen!
Bonne reed deze recordpoging met een Trek Domane SLR, die is opgebouwd met een ligstuurtje zoals we dat vaker zien bij endurance tochten. Om uiteindelijk tot de 3619,72 kilometer in zeven dagen te komen, zat hij dagelijks tussen de 17 en 20 uur op de fiets en probeerde hij zo’n 2,5 a 3 uur te slapen. Als je dit omrekent kom je uit op een gemiddelde van rond de 27,5 km/u, wat gezien de wind en vermoeidheid wel een heel sterke prestatie is. Naast de storm, heeft hij met één lekke band verder geen vertraging gehad en reed hij op sportvoeding, hamburgers, M&M’s en toepasselijke American cookies per dag zo’n 520 km.
Strava statistieken
Het zwaarste aan deze challenge was voor Bonne het feit dat er weinig tot geen rust was. Met z’n sterke wilskracht heeft hij het weten te volbrengen, ondanks veel pijn aan onder andere z’n zitvlak en de oververmoeidheid. Terwijl hij zelf alweer bezig met de nieuwe uitdagingen en recordpogingen vind ik het vooral nog leuk om even terug te kijken via zijn Strava profiel. Wat me daarbij opvalt is dat hij opvallende routes rijdt, en vaak stukken heen en terug rijdt. Het record is officieel erkend door de World Ultracycling Association en hij staat inmiddels ook in het Guiness boek of World Records.
Via Trek en foto’s van Amandine Grulois Phototherapy
