Wielrennen groeit, en dat is mooi! Meer en meer mensen ontdekken de pracht van de sport en de vrijheid die het rijden biedt, zeker in deze tijden. Naast steeds meer boeken, podcasts en documentaires was er dit jaar nog een primeur: een Netflix serie over wielrennen. Ik keek ‘m tijdens een lange vlucht terug naar Nederland in één keer. Maar moet jij ‘m ook bingen?

Liefde voor de sport

Vanaf de eerste seconden is het duidelijk dat de serie gemaakt is door mensen die weten wat wielrennen is. De liefde voor de sport spat er vanaf. Mooie slow motion beelden van onderdelen, bergen en profs, wat wil je nog meer. Ook de edit is spannend genoeg, terwijl het verhaal eigenlijk maar één team volgt: Movistar. Maar tijdens het 2019 seizoen was er voldoende materiaal om de zes afleveringen van ongeveer een half uur elk te vullen zonder dat het saai wordt.

Rijke historie

Het Movistar team heeft een rijke historie, sterker nog, de beginselen zijn terug te volgen tot maar liefst 40 jaar geleden. Teamleider Eusebio Unzué wordt geïntroduceerd als een oude rot in het peloton. Alle ervaring en alle wijsheid straalt van hem af. Meestal lukt het hem om de goeie beslissingen te nemen, maar soms ziet ‘ie er ook goed naast. Dit maakt het al interessant vanaf de eerste minuut. 

De serie volgt lichtjes het format van de Formule 1-serie die ook op Netflix te zien is. Maar waarbij je bij die serie bijna als nieuwe fan kan instappen, is het bij de “El dia menos pensado” (mooie titel trouwens) wel handig om een beetje te weten wie wie is. Natuurlijk wordt er teruggeblikt en waar nodig achtergrond geboden (zoals bij Richard Carapaz die tot zijn overwinning toch nog niet heel bekend was). Het team wordt gevolgd tijdens de drie grote rondes, zeker omdat Alejandro Valverde in zijn regenboogtrui afstapte tijdens ‘zijn’ Luik-Bastenaken-Luik. 

‘Bad guy’

Uiteraard vervullen de kopmannen de hoofdrollen. Bala, zoals Valverde door zijn teammaten genoemd wordt, is wat dat betreft een mooie om erbij te hebben. Uitgesproken, een tikke ijdel en arrogant en met veel ervaring natuurlijk. Eén van mijn favoriete scenes is waar Alejandro samen met wat vrienden naar zijn teamgenoten zit te kijken terwijl zij de Giro rijden. Zijn passie spat er vanaf. Hij heeft verderop ook een beetje de rol van de ‘bad guy’, ik laat het aan jou om te bedenken of hij het ook is of niet.

De ‘oortjes’

Waar de Giro een groot succes voor het team was daar vormen de Tour en de Vuelta vooral een decor voor de tweestrijd binnen het team. Mooi is dat je als kijker het wel van alle kanten goed meekrijgt. Vanaf de fiets, de teamauto, de bus, de massagetafel en natuurlijk ook de tafel waar samen gegeten wordt. De persoonlijke interviews tussendoor geven mooie doorkijkjes naar de motivaties en keuzes die de renners maken. Ook opvallend te zien hoe vaak de ‘oortjes’ een rol spelen in negatieve zin bij het Movistar team.

Terugkijken

De subtitel belooft dat we inside the Movistar team gaan, en tot op zekere hoogte voelt het ook zo. Er is genoeg drama, strijd en onenigheid om het interessant te houden en de ‘achterkant’ van de races die je van TV kent te bekijken. Het zit productioneel goed in elkaar. De edits zijn meestal goed te volgen en toch interessant genoeg om te kijken en de muziekkeuze maakt het geheel stijlvol af. Wat ook prachtig is, is het vurige Colombiaanse commentaar wanneer Carapaz de Giro naar zich toe trekt, alleen al daarvoor zijn de eerste 2 afleveringen de moeite waard. Het tempo zakt daarna een beetje in, maar overall is het toch zeker de moeite waard om vanuit dit perspectief een serie van drie grote rondes te volgen. Natuurlijk zien we niet alles en is het ook zo voorbij, maar in deze tijd is het ook soms fijn om terug te kijken. Ik ben benieuwd of er een tweede serie gaat komen, als dan is het misschien wel nog interessanter om meerdere teams te volgens zodat je ook die strijd die het wielrennen zo interessant maakt nog beter meekrijgt, ook als nieuwe kijker.