Toch knap om elke keer weer met een bril op de proppen te komen waar iedereen naar uitkijkt en vervolgens vrijwel het hele profpeloton in rond rijd. Oakley laat met hun nieuwe Jawbreaker zien dat de zonnebril niet uitontwikkeld is. Met name Mark Cavendish heeft intensief meegewerkt aan de ontwikkeling van de bril. Wat vooral opvalt aan de bril is de grootte van de lens en dan specifiek de hoogte. Het idee hierbij is dat je goed zicht blijft houden, ook als je bijvoorbeeld vol in een sprint zit.
Probeer bij een willekeurige profkoers op tv maar eens een renner te vinden die niet met een Oakley bril rijdt. Best lastig kan ik je vertellen! Je pikt er ook zo uit, de brillen zijn vrij kenmerkend. Natuurlijk hebben de renners niet altijd een vrije keuze, maar het merk is sinds jaar en dag geliefd bij wielrenners, de profs én wielertoeristen.
Wat mij toch ook wel opvalt is dat veel andere brillenmakers steeds meer naar Oakley zijn gaan kijken, al kunnen we met enige zekerheid stellen dat ze sommige modellen, zoals de Over The Top (helemaal onderaan), nooit na zullen gaan maken. Met lenzen uit één stuk, wat in het skiën al gemeengoed was, waren ze een van de voorlopers bij het fietsen en in de loop der jaren zijn er verschillende modellen geweest. Zo waren er eerst de Eyeshades, de M-frame en recent de veelgeprezen Radar. Kenmerkend voor de Jawbreaker is dat het montuur (frame) helemaal rondom de lens loopt, en niet zoals bij de Radar alleen langs de zij- en bovenkant van de lens.
Slimme bril
De bril voelt licht, naar verwachting. Niet de allerlichtste bril ooit, maar zo licht als je mag verwachten. Bij elke bril is het mechanisme om lenze te verwisselen weer anders, zelfs binnen een merk, alsook Oakley. Bij deze Jawbreaker werkt het neusstuk als een soort van hefboom waarmee je onderste deel van het frame ontkoppeld als het ware. Het zit niet helemaal los, het scharniert met de rest van het frame bij het punt waar ook de poten vast zitten. Hier zit ook het logo (de ovale O) en een cirkel waarmee de bril op tv heel makkelijk te spotten is, kwam ik achter. Als je het onderste deel wegdraait heb haal je de lens er zo uit. Het lukt bijna zonder met je vingers aan de lens te komen.
Een ander slimme eigenschap van de bril is dat je de poten kan verstellen. Je kan de lengte namelijk instellen. Dat kan in drie standen en het totale bereik behelst nauwelijks een centimeter, maar daarmee kan je er wel voor zorgen dat hij precies goed zit. Je zet ze vast met een eenvoudig klikmechanisme dat in de poot zit verwerkt. Het verschuifbare deel kan je er ook helemaal uittrekken en kan je eventueel vervangen. Net als het neusstuk overigens.
De gepolariseerde lens is niet al te donker en heeft zes vents die het beslaan van de bril moeten voorkomen. Voor wie nog niet eerder met een gepolariseerde lens heeft gereden; deze lenzen verminderen sterk felle lichten die door schittering van de zon ontstaan, zoals bijvoorbeeld op water. Je merkt pas goed hoe prettig zo’n lens is als je er even hebt gereden in de zomer. Het kijkt wat rustiger. Het is even wennen in het begin, maar al snel heel prettig.
Het model dat wij ontvingen had alleen deze lens, terwijl je doorgaans toch meerdere lenzen bij een bril meegeleverd krijgt. Het beschermhoesje dat erbij zit bevat ook geen extra plek voor een of twee extra lenzen. Er zit wel een zakje bij om de bril in te doen en te poetsen.
Grote jongen
De grootte van de bril is meteen ook wat je ervaart als je de bril voor het eerst op je hoofd zet. Veel zicht, overal. Hij sluit ook overal rondom je ogen goed aan op je gezicht zonder dat het ergens vervelend is. Of de bril esthetisch gezien door de grootte ook mooier wordt laat ik even in het midden. De grootte van de lens valt vooral op als je hem naast een willekeurige andere fietsbril legt. Het is simpelweg een grote jongen. Die grootte zit het draagcomfort gelukkig niet in de weg, je merkt na verloop van tijd niet meer dat je hem op hebt en dat is een goed teken.
Verder doet de bril wat hij moet doen. Je merkt eigenlijk pas wat hij te bieden heeft als je daarna weer een andere bril gebruikt; dat gigantische zichtveld. Links, rechts, onder en boven, welke houding je ook aanneemt.
Details
Oakley Jawbreaker met Polished White frame en Gray Polarized lens
Adviesprijs: EUR 239
Gemeten gewicht: 35 gram
Info bij Oakley
Plus
+ Geweldig ruim zichtveld door grote lens
+ Gepolariseerde lens (optioneel)
Min
– Groot! (de bril op zich, de grootte van de lens is juist een plus)
– Geen extra lenzen meegeleverd
Conclusie
Dat Oakley bij veel profs op de neus zit, is niet alleen maar te danken aan sponsorgelden. Ze maken simpelweg heel goede brillen en dat presteren ze al geruime tijd. Deze Jawbreaker is echt weer vernieuwend en dat is toch weer knap van ze. Of het ook de mooiste bril is die ze ooit hebben gemaakt blijft natuurlijk subjectief. Hij is wat groter dan je gewend bent.
Dat gezegd hebbende, eigenlijk moest ik alleen wennen aan de gepolariseerde lens. Als je daar niet eerder mee gefietst hebt is het even wennen. Maar zeker prettig overigens, want het kijkt heerlijk rustig doordat alle schitteringen door het zonlicht worden weggenomen. De grootte van de lens maakt dat je in alle hoeken goed zicht hebt én beschermd bent. Die grootte heeft dus echt wel een functie.
Sagan is er net nog wereldkampioen mee geworden (en gooide de bril uit euforie zo het publiek in). De bril is dus prof-materiaal en dan zit er vaak ook een net iets steviger prijskaartje aan. Deze Jawbreaker met gepolariseerde lens kost EUR 239. Niet mals voor een bril zonder extra lenzen. Een extra lens kost minimaal zo’n 70 euro. De gepolariseerde lens bij deze bril kost los rond de 150. Een hoop geld. Het is dan ook een bril voor de echte Oakley fans of voor wie alleen het beste wil dat er is. En dat dit naar mijn mening niet de allermooiste bril ooit is neem ik voor lief, want hij is zeker ook niet lelijk en erg fijn om mee te fietsen!
