Hij was al aangekondigd, deze review. Nog voordat de fiets daadwerkelijk gelanceerd werd, hadden wij het topmodel met Shimano Dura Ace Di2 al op kantoor staan. De Canyon Aeroad CFR Di2 in dezelfde paars/blauwe kleur als waar de heren van Alpecin – Deceuninck en dames van Fenix – Deceuninck op rijden. Bij onze eerste blik op het frame gaven we al aan dat deze paintjob heel gaaf is. Vanuit elke hoek lijkt het anders. Dit bleek eens te meer toen mijn vriendin bij de Tour de France Femmes aangaf de blauwe fietsen op het dak van de ploegauto mooier te vinden, dan de paarse fiets waar ik op dat moment op reed. En dat, terwijl dit toch echt dezelfde fiets en paintjob is.
Onopvallend veel wijzigingen
De term ‘marginal gains’ is er één die je de laatste jaren veel hoort, en daarmee kan je de wijzigingen aan deze vierde generatie Aeroad wel het best omschrijven. In het artikel over de lancering van de nieuwe Canyon Aeroad gaf ik al aan dat we op de redactie echt goed moesten kijken naar wat er precies gewijzigd is. En nog steeds moet ik goed kijken als ik een Canyon Aeroad in het wild spot, om welke generatie het gaat.
Wil je snel zien of het gaat om de nieuwste generatie van de Aeroad, kan je het beste kijken naar de strak weggewerkte steekassen. Aan de rechterkant van het frame zijn de steekassen niet meer zichtbaar en is het frame op die plek strak en aerodynamisch afgewerkt. Een andere opvallende wijziging zit ‘m in de nieuwe cockpit, waarbij je aan de sleuf voor accessoires goed kan zien dat het om de nieuwste generatie gaat. De belangrijkste wijzigingen van het slankere en meer aerodynamische frame van de Canyon Aeroad CFR kan je teruglezen in het hierboven genoemde artikel.
Comfort en feedback
Al in de eerste rit die ik maak, vraagt een passant of dit de nieuwe Aeroad is. En dat, terwijl de fiets op dat moment officieel nog niet is gelanceerd. Overigens bleek dit een gokje vanwege de opvallende kleur, want die is wel een paar tinten donkerder dan de vorige ‘Alpecin – Deceuninck replica’ kleurstelling. De eerste meters voelen goed. Je merkt dat dit echt een aero-fiets is. Op de weegschaal weegt hij 7,34 kg zonder pedalen. Daarmee valt er nog wel wat te winnen ten opzichte van de UCI-limiet. Aan de andere kant hebben ze natuurlijk de Canyon Ultimate voor het klimwerk, waarvan het gewicht naar eigen zeggen zelfs 6,3 kg is. Het aanpassen van het zadel ging erg snel. En doordat alle boutjes aan de fiets Torx T25 zijn, heb je aan één stuk gereedschap genoeg. Handig!
Ze hebben deze Canyon Aeroad CFR afgemonteerd met een set Continental GP5000 banden met bruine wang. Dit is een combinatie van een 25 mm voorband en een 28 mm band op het achterwiel, omdat dit aerodynamisch gezien voordeliger is. De banden zijn tubeless gemonteerd op de DT Swiss ARC 1100 Dicut wielen. Een wielset van 50 mm hoog met ceramische lagers, die opvallend veel geluid maakt. Dat had wat mij betreft wel iets zachter gemogen. De Shimano Dura Ace Di2 groepset is het beste wat het Japanse merk te bieden heeft, en dit maakt een fiets als deze wel af. Dit remt en schakelt snel, direct en remt top.
De stijfheid en feedback uit het frame waar Mathieu van der Poel om heeft gevraagd, wordt vanaf de eerste meters duidelijk. De fiets voelt lekker direct aan de achterkant, zonder dat het oncomfortabel is. Sterker nog; de fiets voelt comfortabeler dan zijn voorganger én geeft meer feedback. Door de seatstays lager te plaatsen en korter te maken, heb je meer feeling met de ondergrond en gaat de fiets minder stuiteren op slecht wegdek. Daarbij kan je ook nog met de bandenspanning spelen, om dit voor jezelf te finetunen.
De wielen dragen hier ook zeker een steentje aan bij, want de full carbon wielen zijn stijf en lekker direct. Je merkt dat goed bij het aanzetten, en de combinatie van het frame en deze wielen maakt dat je snel van je plek komt. En als je de benen stilhoudt, bollen ze lekker lang door. De wielen versterken het gevoel van een echte high-end racefiets, waarbij alle onderdelen ’top of the bill’ zijn.
De Canyon Aeroad CFR is wendbaar, snel en speels
Ook aan de voorkant van het frame heeft Canyon de nodige wijzigingen doorgevoerd. Het balhoofd is slanker geworden en dat is te zien als je de fiets recht van voren bekijkt. Deze vorm loopt mooi door in de boven- en onderbuis van het frame, waardoor er aerodynamisch voordeel ontstaat en de fiets sneller moet zijn dan zijn voorganger. De voorvork heeft meer ruimte en net als bij de achterbrug is er ruimte voor 32 mm banden.
Het balhoofd is dan wel slanker dan zijn voorganger, maar met de stijfheid zit het wel goed. Samen met de vernieuwde Pacebar stuurt het heel direct en wendbaar, zonder dat het nerveus wordt. Je kan lekker op hoge snelheid insturen, en voor m’n gevoel kan ik net wat harder door de bocht dan ik gewend ben. De wendbare voorkant stuurt kort en direct, maar wel met een heel vertrouwd gevoel.
Standaard komt het stuur met de klassieke drops, op 40 cm breedte voor de maat M waarmee ik rijd. De stuurpen is 100 mm en het stuur is aanpasbaar in de breedte van 37 cm tot 42 cm. De klassieke drops hebben 0 graden flare en een bocht van 130 mm. De Pacebar heeft uitwisselbare drops, die slechts met twee boutjes vastzitten in het middelste gedeelte van de cockpit. Eerlijk gezegd was ik hier vooraf wat sceptisch over, omdat het gevoelsmatig ten koste gaat van stijfheid en stevigheid van zo’n cockpit. Maar na drie maanden kan ik vol overtuiging zeggen dat dit zeker niet het geval is.
Pacebar is multifunctioneel
Zoals ik al zei is de fiets standaard opgebouwd met de klassieke drops, maar Canyon gaf ons ook een paar aero drops mee. Deze zijn binnenkort ook beschikbaar op de site en hebben een prijskaartje van € 233,95. Daarmee kan je heel eenvoudig je stuur ombouwen van een klassieke cockpit naar een aero-cockpit die voldoet aan de eisen van de UCI. Niet heel lang geleden zijn de regels aangescherpt m.b.t. de positie van de shifters op het stuur. Deze moeten in lijn staan met de bocht van het stuur. Deze aero drops hebben 19 graden flare, en een compacte bocht van 105 mm. Je kan kiezen voor een breedte van 35 cm tot 40 cm. Deze cockpit en drops zijn zo geproduceerd dat je de remkabels niet hoeft te demonteren, waardoor je simpel je stuur kan ombouwen.
Naast dat ik graag de fiets wilde rijden met deze aero drops, was ik ook erg benieuwd naar het ‘ombouwen’ ervan. In onderstaande video zie je hoe dit in z’n werk is gegaan. Alles bij elkaar was ik 23 minuten kwijt, waarbij het wikkelen van het nieuwe stuurlint de meeste tijd in beslag nam. De aero drops heb ik gemonteerd met een breedte van 37 cm op de bovenkant van het stuur. Door de 19 graden flare meet dit onder in de beugels maar liefst 44 cm. De bovenkant van de shifters staat nu op maar 33 cm uit elkaar, waarmee je dus een smalle en aerodynamische houding aan kan nemen.
Hangen in de beugels
Als ik op de fiets stap met de aero drop, gaat je moraal wel een stukje omhoog. De fiets had al een snel karakter, maar met dit smalle stuur krijg je nog meer het idee om ermee te racen. Het stuurgedrag is nog net wat directer dan met de klassieke opbouw van het stuur. Maar hier ben je vrij snel aan gewend. Waar ik wat langer aan moet wennen is de hoek van je polsen, als je de shifters aan de bovenkant vast hebt. Zeker in het begin gaan m’n ellebogen wat verder naar buiten staan als ik vermoeid raak. Dit is dan weer niet zo aerodynamisch, al hebben we dit gewoon in de buitenlucht getest en niet in een windtunnel.
In de beugels voelt het ineens alsof ik een gravelbike rijd. Het stuur is daar met 44 cm heel breed en dat is een heel groot verschil met de 37 cm van bovenop het stuur. Het zit echter wel heel relaxed, en je kan lekker in de beugels ‘hangen’. Wat ik zelf erg fijn vind is dat de drops maar 105 mm zijn, waardoor je lichaamshouding vrijwel gelijk blijft. Of je nu in de beugels rijdt, of bovenop de shifters. Zo heb je in beide houdingen een heel aerodynamische houding, waarbij het op de shifters fijn en direct stuurt. In de beugels zit het dan juist lekker voor de langere afstanden.
Tijdrijden met de Aero Extension
Naast de uitwisselbare drops heeft het stuur ook de Gear Groove, die we bij de Canyon Grail ook zagen. Op deze Gear Groove kan je een front-mount voor je fietscomputer monteren, maar ook de Aero Extension waarmee Joost al op de Grail reed. Daarbij gaf hij al aan dat dit niet is toegestaan tijdens gravelkoersen. Dezelfde Aero Extension past dus ook op de Pacebar van de Aeroad, en bij de tijdrit tijdens een Run-Bike-Run die ik reed is dit wel toegestaan. Na een belletje met Canyon lag er een weekje later doos met deze Aero Extension op de werkbank.
En ook nu weer een dik compliment naar de constructeurs van Canyon. Het monteren van het opzetstuur is namelijk kinderlijk eenvoudig. Alles wordt meegeleverd, en ook dit was binnen 20 minuutjes gepiept. En ook hier ben ik verbaasd over de stevigheid die het opzetstuur heeft, ondanks dat het maar met twee boutjes vastzit. De Aero Extension sluit mooi aan op de Pacebar en de armpads en ligbeugel kan je heel makkelijk instellen op je persoonlijke voorkeur. Dit geldt ook voor de hoogte van de Extension. Er komen namelijk meerdere spacers bij, zodat je kan spelen met de diepte. De Aero Extension kost € 508,95 waarmee je je Aeroad nog weer een stuk sneller maakt voor een tijdrit.
Specificaties Canyon Aeroad CFR Di2
Canyon Aeroad CFR Di2
Groepset: Shimano Dura Ace Di2
Wielen: DT Swiss ARC 1100 Dicut met Sinc keramische lagers
Banden: Continental GP5000 tubeless (25 mm/28 mm)
Prijs: € 10.149,-
Maat: M
Gewicht: 7,34 kg (zelf gewogen)
Accessoires: Aero drops (€ 233,95) en Aero Extension (€ 508,95)
Conclusie
De nieuwe Canyon Aeroad CFR is een heel veelzijdige fiets en is op de eerste plaats vooral een echte aerodynamische racer om te koersen. Het rijgedrag is echter een stuk subtieler dan zijn voorganger, doordat vooral de achterkant minder hard aanvoelt. Door de lagere en kortere seatstays heb je meer controle over de achterkant van de fiets, en daarbij ook nog wat extra comfort. Zeker in combinatie met de 28 mm brede tubeless gemonteerde achterband. Aan de voorkant is de Pacebar een enorm veelzijdig stuur, dat in combinatie met de klassieke drops heel wendbaar aanvoelt. Met de aero drops wordt je houding een stuk meer aero. Ook merk je dat het stuurgedrag nog wat wendbaarder wordt zonder dat dit nerveus aanvoelt. Het geeft de fiets een heel speels karakter, doordat hij heel makkelijk door snelle bochten manoeuvreert.
De Canyon Aeroad is dus speels en heel snel, en dat is hoe je Mathieu van der Poel misschien ook wel het beste kan omschrijven. Nu ik een tijdje op deze fiets heb gereden, snap ik wel waarom Van der Poel zo graag op deze fiets rijdt. Hij past perfect bij zijn rijstijl. De afmontage van de fiets is high-end en er blijft weinig te wensen over. Persoonlijk had ik liever wat minder geluid van de naaf, maar dit doet niets af aan de kwaliteit van deze wielset. Deze Aeroad kost € 10.149,- en dat is serieus veel geld voor een serieuze high-end fiets. Gezien de kwaliteit en de afmontage is dit een reële prijs tegenwoordig. Daarbij heb je wel een veelzijdige fiets die slim in elkaar zit, en een heel gaaf en uitgesproken uiterlijk heeft!
via Canyon
