Tegenwoordig heb je veel keus over de manier waarop je de lucht in je banden houdt. De gewone binnenband kan je al bijna ouderwets noemen en het lijkt erop dat er steeds meer wordt op ingezet op tubeless rijden of high-end binnenbanden. Geen butyl, maar stevig en lichtgewicht kunststof zoals de Aerothan tubes van Schwalbe. We testen de Allround versie van deze binnenband die geschikt is voor banden tussen 37 en 50 mm breed. Ideaal voor in de gravelband dus.
Voorzichtig monteren
Ik monteer de Aerothan binnenbanden in een set Schwalbe G-One R gravelbanden. De Aerothan binnenband moet het tubeless rijden benaderen. Maar dan met het voordeel dat het makkelijker is te monteren en vervangen ten opzichte van een band die tubeless staat. Aangezien ik inmiddels heel veel kilometers met de tubeless gemonteerde G-One R gravelband heb gereden weet ik wat ik daarvan kan verwachten qua rij eigenschappen. Voor de Aerothan test zal ik wel een paar nieuwe buitenbanden moeten monteren, want de resten van latex kunnen impact hebben op het ‘Thermoplastisch Polyurethaan’ waar de Aerothan band van is gemaakt.
Het monteren gaat in principe zoals je gewend bent met een gewone binnenband. En dat scheelt al een hele hoop ‘gedoe’ als je het vergelijkt met het monteren van tubeless banden. Check vooraf wel even of de combinatie van je velgen en banden soepel te monteren is. Wanneer dit een moeilijke combinatie blijkt te zijn, door bijvoorbeeld een strakkere tubeless buitenband, zal je wat voorzichtiger moeten zijn. Dit is bij mij een keer misgegaan, waardoor er toch een Aerothan band is gesneuveld omdat er bandenlichters aan te pas moesten komen. Dit geldt net zo goed voor andere binnenbanden als Tubolito, latex binnenbandjes of butyl. Maar met een prijs van € 27,90 voor een binnenband doet het dan toch wel even wat meer pijn. Met de Schwalbe G-One R banden gaat het overigens prima, want deze kan ik er makkelijk met de hand opleggen.
Stevig en duurzaam
Tijdens het monteren van de Aerothan tubes kan je de band oppompen zodat hij zijn ronde vorm aanneemt. Probeer de band niet te hard op te pompen, want het TPU is vormvast zoals Schwalbe dat noemt. Dit houdt in dat het niet veel kan oprekken om zijn stevigheid te behouden. Zelf geeft Schwalbe aan dat je hem kan oppompen tot 0,3 bar zodat je de band niet gaat vervormen voordat je deze monteert. Als je de Aerothan banden hebt gemonteerd kan je de band oppompen tot de gewenste bandenspanning.
Als je na verloop van tijd de band demonteert zal je opvallen dat hij verkleurd is. De transparante kleur oogt een beetje vergeeld. Dit zal vooral bij het gebruik van nieuwe buitenbanden het geval zijn, door een reactie op bepaalde stoffen die tijdens het productie proces gebruikt worden. Dit heeft geen invloed op de band, maar het ziet er wel apart uit.
Het ventiel van de band is 40mm lang en is ook gemaakt van kunststof zodat ook hier gewicht kan worden bespaard. Het kunststof van het ventiel en van de band is recyclebaar. De kern van het ventiel kan je los draaien, zodat je bij gebruik van hoge velgen een ventiel verlenger kan monteren. Door het monteren van de Aerothan tubes in mijn gravelbanden scheelt dat per band zo’n 90 gram ten opzichte van een butyl binnenband. Op mijn weegschaal was dit nl. 156 gram tegenover de 66 gram van de Aerothan band.
Hoe rijdt de Aerothan tube?
Op papier zijn de voordelen van de Aerothan tubes duidelijk, maar ik ben vooral benieuwd hoe de band zich houdt tijdens mijn gravelavonturen. Het lage gewicht is een feit en hij is een stuk compacter dan een butyl binnenband. Hierdoor is hij ook makkelijker mee te nemen als reservebandje. Schwalbe geeft aan dat de band vijf keer sterker is dan hun eigen extralite butyl binnenband. Of het ook daadwerkelijk vijf keer sterker is kan ik op gevoel niet zeggen, maar ik heb op zo’n 1250 km geen enkele keer langs de kant gestaan met een lekke band.
Bij offroad rijden ben ik gewend dat mijn banden tubeless staan. De eerste ritten was ik dan ook nog wat voorzichtig onderweg. Niet vanwege de grip, maar vooral vanwege de kans op een stootlek. Bij boomwortels of stenen til ik toch wat sneller m’n achterwerk van het zadel. Dit was in het begin nog vaste prik, maar op den duur reed ik de banden alsof ze tubeless zijn. De banden bollen soepel en het voelt vooral in de bochten alsof ik met een tubeless band rijdt. Ik heb de banden gereden met verschillende bandenspanningen die tussen de 1,7 en 2,1 bar liggen. Vooral bij de lagere bandenspanning vind ik ze erg lekker rijden en komt het in de buurt van een tubeless setup met dezelfde buitenband. Op de rechte stukken waarbij je goed wat snelheid maakt, merk je dat de band iets meer stuitert en wat minder meegeeft als je het vergelijkt met een tubeless band. Maar ik vind het een groot pluspunt dat je tot zulke lage bandenspanning kunt zakken terwijl je met een binnenband rijdt.
Conclusie
Met de komst van het tubeless rijden lijkt er steeds minder plek voor de binnenband. Maar qua rij eigenschappen komen deze Aerothan banden toch verrassend dicht in de buurt. En misschien wel de grootste winst is dat je geen geknoei hebt met tubeless vloeistof en ventielen. Een lage bandenspanning in combinatie met een soepele buitenband zorgt voor veel grip in de bochten. Op wegdek met veel gaten en kuilen zal een tubeless band een streepje voor hebben qua comfort maar de souplesse in de bochten doet er niet voor onder. De compacte Aerothan band kan je makkelijk meenemen en qua gewicht heb je er al snel 150 gram (en meer) mee gewonnen. Ze zijn met € 27,90 per stuk niet goedkoop, maar daarvoor heb je wel een binnenband die het tubeless rijden benadert zonder dat je met anti-lek vloeistof en losse ventielen in de weer hoeft. Bij een strakke combinatie van buitenband en velg zal je extra voorzichtig moeten zijn tijdens het monteren, omdat de kans bestaat dat je hem lekprikt. Het liefst dus een soepele buitenband die je zonder gereedschap kan monteren. Als je de ‘voors en tegens’ van een binnenband en tubeless onder elkaar zet is deze Aerothan wat mij betreft zeker een overweging waard als ik mijn tubeless banden zal moeten vervangen.
