Vorig jaar heb ik voor de tweede keer de ‘Hel van het Noorden’ gereden. Net als in 2015, toen we met de redactie de Parijs-Roubaix challenge reden, heb ik heel veel mensen langs de kant zien staan met lekke banden. Zelf ben ik beide keren ongeschonden uit de strijd gekomen en heb ik mijn verkrampte vingers niet hoeven te gebruiken om een bandje te wisselen. De dag erna, als de profs er rijden, zie je aan het eind van elke kasseistrook de mechaniekers met wielen in de lucht staan, voor het geval er wordt lek gereden op een kasseistrook. Gisteren is de wedstrijd weer gereden en dit jaar was team Roompot er helaas niet bij. Maar vorig jaar waren de mechaniekers van team Roompot hierbij een dagje werkloos. Nul lekke banden in een koers als Parijs – Roubaix is best uniek te noemen. Helaas hebben ze dit jaar geen wild-card gekregen waardoor een evenaring van deze prestatie nog even op zich laat wachten.
Bruin of zwart?
Het rubber dat op de wielen van team Roompot ligt, wordt geleverd door Vredestein. Afhankelijk van de koers rijden de mannen met 25 of 28 mm banden. De 23 mm band is in deze ploeg dus echt verleden tijd. De renners rijden met de Vredestein Fortezza Senso T banden waarbij het type koers bepaald voor welke breedte de renners kiezen. De ‘T’ achter het type band geeft aan dat het hierbij om tubes gaat. Het wisselen van een tube is een tijdrovende klus en, afhankelijk van het aantal lekke banden, verbruiken de 18 renners van het team ongeveer 400 tubes per seizoen. Een tube gaat ongeveer vier tot zes koersen mee, maar na drie koersen wordt in elk geval de kit ververst. Dit om te voorkomen dat tijdens de koers de tube los kan komen van de velg. Uiteraard is de houdbaarheid van een tube erg afhankelijk van slijtage en lekrijden. Mocht een renner lekrijden, krijgt hij een nieuw wiel van de auto. Grappig feitje is dat je kan zien wanneer een renner van Roompot een fietswissel heeft gehad tijdens de koers. Ze starten altijd met een set Fortezza Senso tubes die de lichtbruine ‘gumwall’ zijkanten hebben. Op de auto hebben de fietsen echter alleen maar zwarte tubes omdat dit er op de auto gewoon strakker uitziet. Zie je een renner met een zwarte tube door je beeld schieten, dan weet je dus nu dat dit een reservefiets is.
25 mm of meer
De Vredestein tubes zijn volgens de mechaniekers van Roompot prettig om mee te werken, dankzij de soepelheid. Hierdoor kunnen ze makkelijk om de velg worden gelegd. Zeker wanneer je in het seizoen veel en vaak bezig bent met het kitten van tubes is het fijn dat dit niet al te veel moeite kost. De soepelheid van de band is voor de renners erg prettig omdat deze hierdoor makkelijk naar de ondergrond vormt. Deze soepelheid komt door een katoenen karkas van 290 TPI dat met de hand wordt gemaakt. Hoe hoger de TPI-waarde (threads per square inch) hoe steviger het karkas en hoe soepeler de band. Hierdoor heb je, zeker bij een koers met kasseien, veel grip. Het gebruik van het Tricomp compound draagt hier ook zeker nog een steentje aan bij. Het gebruik van Tricomp compound wordt ook gebruikt in de Xtreme weather band waar we afgelopen winter al mee hebben gereden. Zoals gezegd hebben ze 25 mm of 28 mm tubes. Voor de kasseiklassiekers rijden de meeste renners met 28 mm tubes al mogen ze ook kiezen voor 25 mm. Bandenspanning is erg persoonlijk. Renners geven vooraf door op welke spanning ze de banden willen hebben, en daar wordt dan ook voor gezorgd. Meest gangbare is ongeveer 7,5 a 8 bar, maar er zijn altijd uitzonderingen. Pieter Weening wil standaard 8 à 9 bar in de banden, ongeacht de ondergrond. Slecht wegdek, kasseien of mooi glad asfalt, Weening rijdt alles met dezelfde bandenspanning.
Trainen met clinchers
Om te trainen rijden de renners niet met tubes. In dat geval rijden ze met de clincher uitvoering van de Vredestein Fortezza Senso. Zelfde profiel en zelfde samenstelling van het rubber, alleen geen band die gekit hoeft te worden. Qua stuurgedrag en grip van de band hebben de renners zo op zowel de trainingswielen als de wedstrijdwielen een vergelijkbare band. Met dat verschil dat ze, mochten ze onverhoopt toch lekrijden in de training, een binnenbandje kunnen wisselen om hun weg te vervolgen. Maar als je tijdens Parijs – Roubaix al bespaard blijft van lekke banden, schat ik in dat de renners van Roompot niet heel veel langs de kant zullen staan tijdens een trainingsrit.
