In de winter wielrennen vind ik een drama! Wat ik er erg aan vind? Bij mij komt dan altijd de vraag ‘ Wat moet ik aan?’
Zoals iedere vrouw heb ik het standaard koud, dus vol goede moed trek ik laag over laag aan. Vaak vertrek ik heerlijk warm gekleed mijn huis, tot zover nog geen probleem. Maar… na nog geen 10 minuten kom ik er toch iedere keer al zwetend achter dat ik natuurlijk veel te veel aan heb getrokken en ik niet wil stoppen om iets uit te doen, ook geen idee heb waar ik al dat overtollige stof moet laten. En dan ook nog de pech hebben dat er een onverwachte stortbui precies over mij heentrekt…en regenkleding had ik niet bij me, ik was slechts gefocust op de kou. En ja dit scenario weet ik inmiddels als ik thuis voor de kast sta, maar iets houdt me toch tegen om niet heerlijk warm, maar uiterst koud te starten. Het weer inschatten is dus zeker niet mijn sterkste punt.
Maar kleding is niet het enige probleem. Vorige winter ben ik een keer flink gevallen van mijn fiets door de gladheid. In al mijn onschuld vertrok ik ‘ s morgens vroeg, in volle vaart, en ging vervolgens bij de eerste tunnel flink onderuit. Ik gleed nog heerlijk enkele meters over het asfalt door. De schrik zat er goed in en het deed stiekem ook heel erg pijn, ik wil ook niet weten hoe dit tafereel eruit zag (en ook niet hoe ik er uit zag). Toen een aardige meneer mij vroeg of het wel ging, zei ik natuurlijk heel stoer ‘prima’. Terwijl ik het liefst in huilen uit wilde barsten; gewoon omdat dat soms zo lekker is.
Dat zijn dus de redenen dat ik deze winter mij wel twee keer bedenk voor ik de fiets pak. Daarnaast verwachten de weermannen een horrorwinter, nog een reden om extra alert te zijn. Ik ben dus druk aan het zoeken naar alternatieven, nou houd ik ook van hardlopen maar goed ik heb ook geen winterzolen onder mijn schoenen. Daarnaast vind ik schaatsen ook leuk… en als het een witte winter wordt, dan wordt sleetje rijden met mijn zoon mijn sport; daar weet ik mij goed op te kleden en mocht ik vallen, dan is dat in de sneeuw veel plezieriger. Ondertussen kijk ik weer uit naar een prachtige lente….waarin ik weer vol goede moed op mijn fietsje stap.
Xxxx Juist!
