Aangezien in de Nederlandse media veldrijden behoorlijk weinig aanzien en aandacht krijgt, voor ons liefhebbers van het kromme stuur dus extra reden om terug te kijken op het afgelopen weekend. Het was nl. tijd voor de nationale kampioenschappen veldrijden. Niet alleen in Nederland, maar alle UCI aangesloten landen hadden dit weekend de Nationale kampioenschappen.

De mannen
De hoogmis is toch de Elite, zij startten zondag om klokslag 3 uur en na een uur was het geen verrassing dat Lars van der Haar als eerste over de finish kwam. Lars Boom heeft definitief het veldrijden gedag gezegd. Naar mijn idee was het ook al duidelijk wie er op de 2e plek zou eindigen gezien de internationale uitslagen van afgelopen seizoen, echter kon Thijs van Amerongen het gisteren niet waarmaken en moest hij Corne van Kessel voor laten gaan. Thijs van Amerongen werd 3e terwijl hij het gehele seizoen na Lars van der Haar toch de beste Nederlander was (een enkele uitzondering daargelaten). Corne van Kessel werd knap 2e voor Thijs van Amerongen. Laatsgenoemde had nog steeds wat te kampen met een vervelende onderbeen blessure waar hij al een paar weken mee in de weer is. De naam Corne van Kessel hoor je misschien wat minder vaak, wellicht omdat hij in Belgische dienst fietst en (ook) nog maar 22 jaar is.

Het parcours bestond uit veel mul zand dus er moest redelijk vaak van de fiets gestapt worden en dit soort loopstroken zijn normaliter wel in het voordeel van Thijs van Amerongen. Toch werd in dit mulle zand wel het verschil gemaakt, omdat Lars van der Haar hier een aantal keren fietsend doorheen kwam terwijl de concurrenten van de fiets moesten. Onderstaand de gehele samenvatting van 3 minuten van de NOS. Wil je graag iemand anders zien dan Lars van der Haar, dan zul je de pauze knop bij de hand moeten houden want het wordt neergezet als een one-man-show.

De vrouwen
Net als de samenvatting van de mannen is het bij de vrouwen niet anders. In dit geval een one-woman-show. En ook hier kon je de winnaar vooraf wel voorspellen want zonder tegenslag of materiaalpech zou Marianne Vos het rood-wit-blauw wel om haar schouders krijgen. De huidige wereldkampioene maakte de verwachting dan ook zeker waar en werd op het podium geflankeerd door Sophie de Boer voor plek 2 en Sabrina Stultiens voor plek 3. Het gevecht om plek 2 en 3 was wellicht het spannendste gevecht tijdens de vrouwen wedstrijd, beelden zijn er alleen niet van.

Beloften
Bij de beloften rijdt Mike Teunissen dit seizoen rond in de regenboog trui, echter is dit seizoen nog niet wat hij ervan gehoopt had. Valpartijen en een kwakkelende conditie zorgen ervoor dat de wedstrijden alles behalve naar behoren verlopen. Daar komt bij dat de jongste Van der Poel (Mathieu) dit jaar de overstap heeft gemaakt en meteen als eerste-jaars belofte de overwinningen aaneen rijgt. Ook de oudste van de gebroeders (David) fietst rond in deze categorie. Hoe de wedstrijd is verlopen weten alleen de toeschouwers ter plaatse, want als gezegd de media vind het niet interessant. De hoogste trede van het podium werd uiteindelijk een prooi voor Mathieu van der Poel. Zijn broer David (uittredend kampioen) legde beslag op plek 2 en de wereldkampioen Mike Teunissen completeert het podium met zijn derde plek.

Oke, het is een feit dat in Nederland zowel bij de mannen als de vrouwen er 1 persoon met kop en schouders bovenuit steekt en dat de jongste Van der Poel weinig tegenstand duldt, maar dat neemt niet weg dat de overige deelnemers de aandacht niet verdienen. De schaatsers komen toch ook elke week aan het woord terwijl Sven Kramer alle midden en lange afstanden wint?! Afijn; tot zover de frustratie van deze kant….

De zuiderburen
Dan het veldrij-walhalla bij uitstek; Belgie. Hier was in de aanloop naar het Nationaal Kampioenschap een kleine rel ontstaan doordat er gesuggereerd is dat de uittredend Belgisch Kampioen Klaas Vantornout geld zou hebben geboden om de ‘balkjes’ op een andere plek in het parcours te leggen. Dit omdat Vantornout een van de weinige belgen is die niet over de balkjes kan springen en dus in het nadeel zou zijn. Uiteindelijk een storm in een glas water maar niet bijzonder prettig voor de voorbereiding van Klaas Vantornout. Of dit de oorzaak was weten we niet, maar Vantornout is voortijdig uit de wedstrijd gestapt. Net als Niels Albert overigens. Hij ging van start als een van de grote kanshebbers, velen zeiden dat de strijd tussen hem en Sven Nys zou gaan, maar begon slecht en na enkele foutjes kort achter elkaar bleef hij achter de feiten aanfietsen. Totdat zijn coach besloot om hem uit de wedstrijd te halen, het was een lijdensweg. In tegenstelling tot in Nederland zijn in Belgie wat meer kanshebbers voor een overwinning, echter was het parours dusdanig zwaar dat zij niet in het stuk voorkwamen.Nys, die door een fout van een concurrent zomaar een meter of 10 voorsprong kreeg in de zandbak, gaf dit niet meer uit handen. Good old Bart Wellens kwam nog tot 7 seconden in het midden van de wedstrijd, maar zag naarmate de wedstrijd vorderde dit gaat toch weer groter worden. Hij werd nog bijgehaald door Rob Peeters en zij zouden gaan strijden voor plek 2. Nys had het zwart-geel-rood inmiddels al binnen en begon halverwege de laatste ronde dit al voorzichtig te vieren. Bart Wellens koos ervoor om in de laatste halve ronde een schone fiets te nemen, maar liep hierdoor een meter of 10 achterstand op die hij ook niet meer goed zou maken. Rob Peeters pakte voor zijn nieuwe ploeg de zilveren medaille en Bart Wellens verraste toch nog vriend en vijand door op een knappe 3e plaats te eindigen.

Vrouwen
Bij de vrouwen was het voor de 5e keer op rij dat Sanne Cant de nationale driekleur in ontvangst mocht nemen. Voor Ellen van Loy en Githa Michiels kwam ze over de finish en pakte hiermee wederom een Belgische titel. In deze categorie was het niet echt een verrassing dat ze na 4 keer op rij ook de 5e titel pakte. Dat de aandacht voor veldrijden in Belgie vele malen groter is dan elders blijkt wel uit het feit dat ook dit te volgen was via de televisie. Ook op de site van Sporza staat er een samenvatting die in elk geval al een keer zolang is als de samenvatting van de mannen bij de NOS.

Beloften
Ook bij de jeugd zit het in Belgie wel goed qua aandacht. Alle jongens zitten goed qua sponsoring en een eigen camper is niet meer dan normaal voor jeugdige rijders in Belgie. Topfavoriet bij de beloften is Wout van Aert en zonder tegenslag zal hij dan ook wel naar het goud rijden. Maar die tegenslag komt er helaas voor hem wel. In tegenstelling tot in Nederland waarbij de start middels een fluitje ging, hebben ze in Belgie stoplichten zoals je die misschien kent van de formule 1. De bollen springen een voor een aan, tot er 5 rode bollen zijn die vervolgens allen tegelijk op groen springen. Helaas duurde dit iets langer dan dat de topfavoriet had gehoopt en zo veroorzaakte hij een valse start. De jury was genoodzaakt hem uit de wedstrijd te halen. Beetje vreemd was het dan ook dat deze mensen van de jury even later nog vroegen aan zijn concurrenten of hij misschien niet achteraan mocht starten en zo toch mee kon doen, zij het als laatste deelnemer(wie is nou de jury dan?!). Er was een renner die bezwaar maakte en dat hield in dat hij niet van start mocht. Wie deze renner is/was zegt Wout van Aert niet; nu al een echte prof! Een 2e start met een pak renners, zonder Wout van Aert, worden opgang ‘geschoten’ en plots komt er na 20 seconden toch nog een renner achter het pak aan. Een gefrustreerde van Aert besluit toch tussen de juryleden door te glippen en te starten. Binnen een ronde ligt hij al op plek 4 en heeft hij de kop van de wedstrijd in het vizier, echter wordt hij daarna alsnog (voor de 2e keer) uit de wedstrijd gehaald. En zoals je kan verwachten van de Belgen is dit alles op camera vastgelegd. Bij de Beloften ging uiteindelijk Jens Adams met de overwinning aan de haal gevolgd door Toon Aerts en Laurens Sweeck.