Als ik een uitnodiging ontvang om met een groepje gravelrijders van Valkenburg naar de Eifel te fietsen, daar te overnachten en de volgende dag weer terug te fietsen, hoef ik niet lang na te denken. Ik zat al een tijdje te azen op een mooie graveltocht met overnachting om het eindelijk eens goed te ervaren. Daarmee bedoel ik overnachten, nieuwe routes, klimmen, dalen en natuurlijk overwegend onverhard. Dat soort tochten zag ik vooral online voorbij komen waarbij ik mijzelf regelmatig heb tegen moeten houden om niet uit mijn stoel te springen en op pad te gaan.
We verzamelen ons in het begin van de ochtend in Valkenburg op een locatie waarbij je je begeeft tussen mooie fietsen en accessoires én waar ook nog eens goede koffie geschonken wordt: Fixed Gear Coffee aan de voet van de Cauberg. Ook met meer dan 1 versnelling ben je er welkom, gelukkig. Met deze koffie en Limburgse vlaai is het in ieder geval fijn arriveren na een lange autorit.
Ik ben zonder fiets aangekomen om een oude kennis te begroeten. Er staat namelijk een rijtje Giant Revolts klaar voor de tocht van vandaag en morgen en één daarvan is voor mij. Iedereen draait zijn pedalen erop, fietscomputers worden geïnstalleerd en bidons gevuld. De zon schijnt uitbundig, tijd om te gaan!
Om met zo’n zonnetje in de ochtend te kunnen vertrekken, is echt genieten. Zeker in een gebied als Zuid-Limburg waar je toch snel een beetje in het buitenland waant. Heerlijk dit. Eerst in de frisheid van de ochtend koud de Cauberg op en dan verder naar het zuiden. Naar wat ik achteraf als een soort beloofde land zie voor het gravelfietsen. Ja, dat klinkt misschien een beetje overdreven, maar ik heb er nou eenmaal enorm veel plezier aan beleefd. Misschien moet ik dan maar wat vaker variëren in mijn routes, maar het was simpelweg zo’n moment waarbij je je weer realiseert hoe leuk fietsen is. Niet dat ik dat nodig had, maar het is wel fijn om te ervaren!
Laurens Ten Dam was er ’s morgens en ’s avonds ook bij. Niet geheel toevallig natuurlijk want dit mini-event was door de organisatie van de LtD Gravel Raid in elkaar gedraaid om op die manier ons en anderen erop attent te maken dat de tweede editie straks in oktober plaats zal vinden. Cyril was vorig jaar bij de eerste editie. Zijn ervaringen van dit gravel-event heeft hij destijds verwerkt in zijn review van de Giant Revolt die hij daar reed. Het past goed in Ten Dam’s “Live Slow, Ride Fast” stijl. Niet ‘hard core’ racen over asfalt, maar wel offroad afzien in die prachtige Eifel. Want wat een schier eindeloos gravelparadijs is dat zeg. Veel bos, paden, verhard, onverhard, modder, gravel, pijnlijke klimmetjes en lekker lastige afdalingen, noem het maar op.
Hoewel ik zelf nog niet heb deelgenomen aan de Gravel Raid of een ander gravel-event van dit kaliber, is de sfeer die het uitstraalt wel iets dat mij aanspreekt. En waarschijnlijk wel meer gravelrijders. Het is net als de fiets een mooie mix van de mountainbike- en racewereld. De relaxte en laid back sfeer van mtb in gecombineerd met de wat hogere snelheid, het afzien en de fiets van het racen.
We hebben zelf dus niet het parcours van de Gravel Raid gereden. We zijn van Valkenburg naar Hellenthal, de plek van de camping van het event, en weer terug gereden. Echt een mooi en leuk gebied om doorheen te fietsen, juist ook als je niet alleen over het asfalt wil. En het is ook een mooie manier om naar het event toe te gaan, als je toch gaat.
Mocht je nog twijfelen of gravel wat voor je is, dan moet je jezelf vooral over laten halen door eens een tocht gaan rijden. Ik ben helemaal om in ieder geval. Er worden tegenwoordig meerdere graveltochten georganiseerd. Soms eenvoudig als een toertocht, soms met wat extra’s en overnachtingen, zoals bij de LtD Gravel Raid op 27-29 September.
Alle foto’s van Brian Megens Photography (foto’s 7, 15, 16, 17 uitgezonderd)
