Met Chris Horner als kersverse winnaar van de Vuelta 2013 ontstond er ook een hoop rumoer. ‘Hij is te oud’, ‘dat kan toch helemaal niet’ en natuurlijk ‘zonder doping onmogelijk’ sijpelden door de berichtgeving heen.
Zonder olie op het dopingvuur te willen gooien, wil ik er toch even langer bij stilstaan. Want dat is ook zo’n beetje wat ik deed toen ik in het najaar van 2008 de Ventoux beklom. Stilstaan. Op één van de zware stukken in het beruchte bos ging ik niet bepaald heel hard meer. Opeens hoorde ik achter me een fraai gecontroleerde ademhaling. Dat klonk in ieder geval niet als één van mijn teammaten, die hijgen en kreunen er op los bij gebrek aan een fatsoenlijke bergtraining. Toen werd ik ingehaald. Door een stel doortrainde en pezige kuiten die bij iemand hoorde die ik niet kende, maar waarvan ik direct zag dat hij minimaal 30 jaar ouder dan ik was.
Ik proefde een combinatie van respect en walging terwijl deze mysterieuze bijna-bejaarde mijn à danseuse voorbij fietste. Ik herinner me dat moment vaak omdat het voor mij bevestigde dat ik de juiste sport gekozen had. Naast de liefde voor het materiaal en de rijke wielerhistorie heeft mijn keuze voor de fiets namelijk ook een meer praktische kant, mijn knieën en enkels hielden het hardlopen gewoon niet meer vol. Toen de krasse knar mij zo achterliet op de flanken van de Provencaalse reus viel dit kwartje. Fietsen kun je blijven doen totdat je er letterlijk bij neervalt. En je kuiten zien er ook nog goed door uit. Dus waarom zou iemand van 41 niet kunnen winnen in een grote ronde…?
En is die overwinning van Horner nou niet nét ’t bewijs dat na jaren van dominantie van bepaalde renners in de grote rondes, in het schone peloton meer mensen kans hebben op een eindoverwinning? Het verschil met Nibali was na meer dan 84 uur fietsen namelijk maar 37 seconden tussen beide renners. Wellicht dat het een ietwat naïeve gedachtegang is, maar is wielrennen behalve een kwestie van conditie en kracht niet ook een sport van de geest? Fietsen doe je, vooral tijdens een klim, ook met je hoofd. Temporiseren, bedachtzaam rijden of als je je sterk ‘voelt’ de rest proberen gek te maken. Fietsen is misschien meer een mind-game dan je denkt, iedereen die wel eens in een groep fietst en zichzelf test weet dit. En hier denk ik dat iemand op leeftijd wellicht wel een streepje voor heeft.
Horner heeft een hoop gezien en meegemaakt, ook dat kan hij gebruiken. De manier waarop hij rustig bleef op de Angliru sprak boekdelen. Te oud? Bestaat niet. En naast verboden middelen zijn er natuurlijk ook toegestane middelen die er niet alleen voor zorgen dat mensen tegenwoordig veel langer leven, maar ook veel langer kunnen presteren. Nu alleen nog hopen dat ik zelf ook een laatbloeier blijk te zijn nu mijn 40ste verjaardag met rasse schreden nadert.
